آقای مصطفایی به عنوان یک وکیل بهتر است دقت بیشتری در اظهارات خودشان داشته باشند و با مسائل حقوقی و حقوق بشر برخورد عاطفی کمتری و برخورد حرفه ای بیشتری داشته باشند.

آقای محمدخانی به وکالت از فرزندان مقتول در مراسم اعدام حضور یافته اند حال اینکه وکیل فرزند صغیر ولی دم محسوب میشود یا خیر را آقای مصطفایی بهتر باید بدانند من اطلاعی ندارم.

دادیار اجرای احکام به نکته ی در خور توجهی اشاره دارد وی میگوید:
مطبوعات هيچ گاه به‌ويژه در مورد پرونده‌هاي قضايي نبايد فقط به يک طرف دعوا توجه کنند و طرف ديگر را به دست فراموشي بسپارند. متاسفانه شاهد اين اتفاق در مورد پرونده شهلا بوديم.
http://www.khorasannews.com/PrintNews.aspx?type=1&year=1389&month=9&day=11&id=122059

نقص ساختار حقوقی قصاص به جای خود ولی در پرونده هایی مانند سکینه ی آشتیانی شاید فشار بین المللی در کوتاه مدت جواب بدهد ولی در دراز مدت آقای جواد لاریجانی ادعا خواهند کرد که قصاص حقی خصوصی است کما اینکه چنین نیز کردند و سپس کافی است خانواده ی مقتول تحت فشار قرار بگیرند یا ترغیب به انتقام جویی شوند و به نوعی مخالفتشان را از افکار عمومی و نظرات غالب جامعه ابراز نمایند از این جنبه جناب مصطفایی به درستی میفرمانید که این مراسم نتیجه ی تصمصمی سیاسی بود ولی چنین اظهار نظری از وکیلی حقوق و قانون خوانده شایسته نیست و کمکی هم نمیکند غیر از آنکه بحثی حقوقی را سیاسی میکند.

پرسش این است که جان یک انسان ارزش این را ندارد که به جای ابراز بیگناهی متهم و بررسی اشکالات حقوقی روند رسیدگی بر علیه اولیای دم از منظر حقوق بشر اعلام جرم کرد و به جای خواهش و التماس که به ولی دم امکان لج بازی و حتی قدرت نمایی یا خونخواهی بیشتری میدهد اولیای دم را به چالش حقوقی و اخلاقی کشید.

در مورد بهنود شجاعی نیز علیرغم گذشت اولیای دم باز هم او قصاص شد با نواقص بیشتر و مشهودتری در پرونده.

جمهوری اسلامی از چنین پرونده هایی برای بهره بردایهای سیاسیش بهره میبرد. به جا است که جناب مصطفایی خانم صدر و خانم عبادی و وکلای برجسته ی داخل کشور و جناب آقای عبدالکریم لاهیجی با توان بیشتری و با راهکارهای هدفمندتری به جای اعتراض به شکل دادن اعتراض عمومی و توجه جهانیان را به این ظلمهای فاحش جلب کنند و برای اقدام حقوقی هم پیگیری لازم را بنمایند هر چند شاید به نظر نشدنی بیاید ولی میتوان راهکارهایی یافت و تلاش بیشتری کرد نه فقط از باب نظر بلکه بیشتر عملی و معطوف به نتیجه.

زمان آن رسیده است که نظام قضایی و روند سیاسی گروکشی های سیاسی و شکنجه و اعدام و حبس های طویل المدت و اعدام ها برای جمهوری اسلامی هزینه ی بیشتری داشته باشد.

به گمان حقیر بهتر است تفسیر سیاسی بودن اعدام بر دوش سیاسیون و مفسرین و تحلیلگران باشد و آقای مصطفایی و و دیگر وکلای محترم از ورود به جنبه های غیر حقوقی قضیه بپرهیزند و با ذکر اینکه تحلیلهای سیاسی را از تحلیلگران سیاسی بپرسید کمی به تخصصی کردن مباحث مطرح شده و کسب اعتبار بیشتری برای خودشان و غنای بحث پراخته و قانون و روند را به چالش بکشند .

مشکل فرهنگی ما ایرانیان این است که در مقوله های مختلفی اظهار نظر میکنیم بدون اینکه ضرورتی داشته باشد.

من نوعی به عنوان یک نظریه و کامنت میتوانم نظرم را بگویم ولی وقتی با نام خودم و در حوزه ی تخصصم بناست صحبتی کنم باید از ورود به حوزه های غیر تخصصی خود اجتناب کنم در یک جمع دوستانه اشکالی ندارد از هر دری سخن گفت ولی در مصاحبه ای با عنوان یک کارشناس بهتر از متخصص فلان و غیره نباشیم و در حوزه ی تخصص خود باقی بمانیم وگرنه ره به جایی نخواهیم برد.

جناب مصطفایی عزیز میدانم دلتان به درد آمده است ولی گفتن اینکه کار آقای محمدخانی از انسانیت و مردانگی به دور است اظهار نظر حقوقی نیست عاطفی است. ذکر اینکه من فکر میکنم مامورین امنیتی دستی در پرونده داشته اند اظهار نظر حقوقی نیست و نمیشود با همان ادله ای که رفتار قضایی جمهوری اسلامی را نقد میکنیم با همان ادبیات و ابزار ما نیز چون آنان شویم.

آقای مصطفایی عزیز اگر اندکی دقت بیشتری نکنید دیر یا زود شما نیز تحلیگری سیاسی یا جامعه شناس و جرم شناس خواهید شد نه وکیل مدافع و نه فعال حقوق بشری آنگاه مصاحبه هایتان را میشود در صفحه ی احتماعی و حقوقی و سیاسی و شایعات کوچه و هر گروه دیگری جای داد.

پرسش من این است که وکیلی که دغدغه ی حقوق بشر دارد هنگامی که بدین گونه به آسانی برچسب میزند یا به نوعی اعلام جرم میکند و بدون مدرک سخن میگوید و ادعاهای غیر قابل اثبات بیان میکند چه توقعی از دادستان یا قاضی جمهوری اسلامی میتوان داشت کمی هم درس بازگشت به قانون بدهیم آنگاه میتوان قانون را هم نقد کرد و قانون بهتری نوشت.

رویه ای که هشدارش را میدهم رویه ی امنیتی حاکم بر جمهوری اسلامی است ابتدا میگیرند چون خوششان نمیاد سپس به متهم دیکته میکنند چه بگوید و برایش چرمی میتراشند گاه مانند سعیدی سیرجانی سر به سلامت به در نمیبرد و گاه مانند سرکوهی و گنجی و نبوی سر به سلامت به در میبرد حال چه با کوتاه آمدن چه با نجنگیدن چه مردانه تر چه هوشمندانه تر و اگر مانند سردار فتحی باشد سخت است باور کنیم که راست میگوید و به دیده ی شک و تردید مینگریمش مشکل او و ادعایش نیست بدبینیهایی است که در جان و دلمان در فضای امنیتی جمهوری اسلامی ریشه دوانده و ادبیات دشمن انگاری مان است که با آن خو گرفته ایم.

ترسم از آن است که در جنگ با اهریمن خود اهریمن دیگری شویم یا اهریمن خویی شویم بنا به مصلحت و همان راهی را برویم که جمهوری اسلامی رفته و ادامه میدهد.

در خبرها خواندم که به خانم سحرخیزان تجاوز شده .این احتمال در ذهنم ایجاد شد که ایشان در
اثر خیانت ناصر تصمیم به مقابله به مثل گرفته و با شخص نابابی دوست شده و از جانب ایشان به قتل رسیده

من دیشب اخبار ۲۰:۳۰ را دیدم که متاسفانه به صورت یکطرفه علیه شهلا قضاوت می کرد و حرفهای شهلا را سانسور شده پخش میکرد.مثلا شهلا توی دادگاه گفته بود اگه دوباره منو بفرستید آگاهی بازم می گم من کشتم من کشتم من کشتم اما بیست و سی فقط من کشتم من کشتم شهلا را پخش کرد! و ابتدای این حرفشو خیر!!!
یه جوری بیست وسی تلاش کرد اعدام شهلا رو موجه جلوه بده و همین طور تلاش کرد تا حدی وجهه آقای ناصر محمدخانی را تطهیر کنه!
به هر حال من فکر می کنم ۱۰ آذر روز آغاز آرامش شهلا و روز آغاز عذاب وجدان ناصر محمدخانی بود ،البته اگر این به اصطلاح ورزشکار وجدانی هم برایش مانده باشد.
ناصر محمدخانی به قطر رفته و امیدوارم هیچ وقت به ایران برنگردد.اگر ناصر محمدخانی روزی در خارج مرد نباید اجازه دهیم جنازه اش به ایران برگردد چون خاک پاک ایران نباید امثال ناصر محمدخانی را در آغوش بگیرد.

به نظر من این زن قربانی جامعه ی ماست. اقای محمدخانی به واقع کثیف ترین کار رو انجام دادند.

حقیقتا متاسف شدم من فیلم های بازجویی شهلا را دیدم و صحبت دادستانی را که پرونده را ورق می زد و اینکه ازمایشات مثبت از روابط جنسی لاله داده شده بود در حالی که ناصر محمد خانی در زمان قتل در المان بسر می بردند. لعنت خداوند بر شما که زنی را تحقیر و کشتید به جرم عاشق بودن

آقای مصطفائی
شما یک وکیل هستید
اما به عنوان یک انسان فکر نمی‌کنید چنین غیر منطقی یک موضوع کاملا عمومی را سیاسی می‌کنید در واقع درستی ادعاهای سایر مخالفین رژیم را زیر سئوال می‌برید؟

این حکومت دستش به خون بسیاری اغشته است. شرم بر ناصر محمدخانی هرزه و خیانتکار به همسرش.
شهلا و لاله را بازیچه کرد. شرم بر اینچنین مردان.

من نفهمیدم!
مگه محمدخانی کی بوده یا کی هست که بخواد دخالت کنه؟ مگه بیشتر از یه فویبالیسته؟
تازه چرا میگید اگه شهلا فرد عادی بود؟ مگه نبوده؟ مگه صیغه و همخواب یه فوبیالیست بودن برا آدم استثنا میاره؟

اینطور بدون سند حرف زدن اعتبار گوینده و از آن بدتر رسانه را ازبین می‌برد. این تفاوتی با کیهان ولایت فقیه ندارد، او هم دقیقا همین کار را می‌کند. ممکن است شهلا بیگناه بوده است اما بایستی مستند حرف زد. آقای مصطفایی هم بهتر است درباره آن قسمت از موضوع که قطعیت دارد و در تخصص ایشان است صحبت کند، و آن کلا حذف قانون اعدام یا محدود کردن آن است. و الا نمی‌شود همینطوری گفت که شهلا با دستور خامنه‌ای اعدام شده است. اگر این کار را بکنیم و موضوع لوث شود، زمانی که واقعا کاری با دستور خامنه‌ای انجام می‌شود (مثل برخورد با سبزها) کمتر کسی باور باور می‌کند.

رژیم با این کارش خواست که به جهانهان ثابت کند که ما تشنه خونیم و کار خودمان را میکنیم، ما زن ستیزیم،جان و زندگی یک زن برای ما هیچ ارزشی ندارد.
از طرفی رژیم با این اعدامها که انجام آنها را به اولیای دم میسپارد ، کاری کرده که همه از همدیگر بدشان بیاد، فکر نکنم مردم ایران مثل گذشته همدیگر را دوست داشته باشند، کینه و تنفر را در چهره خیلی ها را میشه دید و این خیلی خوبه برای بقای این رژیم قرون وسطائی.
روح شهلا شاد. واقعأ متأسفم.

حرف های آقای مصطفائی واقعا بی پایه است. یه جا میگه ایشون بی گناه اعدام شد. شما از کجا میدونید بی گناه بوده. اصلا پرونده های عمومی چه ربطی به پرونده های سیاسی داره. واقعا حرفاتون از پایه نادرسته به قول یکی از کامنت ها با کیهان هیچ فرقی نکرده گفته هاتون.

واقعا از آقای مصطفائی بعید بود که اینطوری مثل تلویزیون های سلطنت طلب لس آنجلسی حرف بزنند! انگیزه سیاسی داشته قتل!؟ چه انگیزه ای آخه؟ اگه سند و مدرک داری رو کن، اگه نداری هم که...

چقدر این کامنت‌ها که با مراجعه به تجربه میتوان رد پای یک «بازیگر اطلاعاتی» با عناوین متعدد را در آنها دید حاوی نفرت اند. درست همان کسی که «یکه تاز همه میدان‌ها»ست، جلو دویده و مثلن زرنگی میکند و گوشه ناچیزی از خود را بر سر آقای مصطفایی میزند.
از همه جالب ‌تر روایت از زبان "بی‌نام" است که "شنیده"اش را به "انتقامجویی" لاله نسبت میدهد. تخیل بیمارگونه شخصی از "ناباب"ی چون خودش. اگر با منطق خودش او را ارزیابی کنیم به کجا میرسیم؟

در مورد دلارا صحبت شد.به یاد دارم برخی فعالان حقوق بشر نمایشگاهی از نقاشی های ایشان برای تحریک احساسات عمومی برگزار کردند که در نهایت باعث رنجیدگی خاطر شدید خانواده مقتول شد.ایا هنر مند نمیتواند قاتل باشد.من با قانون قصاص مخالفم ولی باور کنید یا نه مظلوم نشان دادن متهم به قتل نه تنها کمکی به او نمیکند بلکه در نهایت به ضرر او تمام میشود.کاری که متاسفانه توسط عده ای از افراد غیر کارشناس وشاید در جهت کسب شهرت و مسایل دیگر در مورد دلارا انجام شد.

آقای مصطفایی نه وکیل شهلا جاهد بوده و نه در حال حاضر وکیل دادگستری در ایران میباشد که نتواند و نباید احساساتش را در این مورد نشان دهد. ایشان یک پناهنده ایرانی ساکن نروژ بوه و حق دارد نظر خود را ابراز کند. آقا یا خانم بدون نام که پند نامه ات از مطلب اصلی طولانیترست ، شما چه اصراری داری که ایشان وارد سیاست ویا جامعه شناسی نشود. گویا نفست از جای گرم بر میخیزد که عقیده داری باید فرشته وار بجنگ اهریمن رفت - آنهم چنین اهریمنانی!

انسان سکولار، واقعأ فکر میکنی که در ایران درب و داغون امروزی مرز آشکاری بین امور عمومی و سیاسی باقی مانده؟ از خود پرسیده ای که چرا این اعدام باید چند روز پیش از ١٦ آذر انجام گیرد؟
آقایان محسن و حسین خشمگین از نظر آقای مصطفایی که هردو نفر گفته ایشان را نامنصفانه با مطالب کیهان مقایسه کرده اید، نگران این نباشید که نظر آقای مصطفایی باعث شود که روزی مردم جنایات خامنه ای را باور نکنند. مطمئن باشید که امروزه هیچ کسی در جانی بودن این شخص شکی ندارد حال چه وی دستور اعدام شهلای بدبخت را شخصأ صادر کرده باشد یا نه.

زحمات اقای مصطفائی در دفاع از زندانیان قابل تقدیر است ولی در مورد این پرونده بهتر است بگوید نمی دانم و بیخودی اظهار نظر سیاسی در حوزه قضائی نکنند .
ایشان در حوزه های دیگر ی صاحب نظر هستند بهتر است از ان زمینه ها استفاده کنند
سعید سلطانپور
روزنامه نگار تورنتو

امثال محمدخانی کم نیستند فریبکار و فاسد اما یک بار دیگه ثابت شد که رژیم اسلامی طرفدار فریب و نیرنگه و تو محمد خانی یک کارت قرمز به خودت بده و برای همیشه از زمین ایران بیرون برو!
ننگ بر تو! روحت شاد شهلا!

با چه توجيح و انگيزه اي اين قتل رو بايد سياسي فرض کرد مگه ناصر محمد خاني چه اهميت سياسي داشته و يا دارن؟

ملت احساساتی ایران، زندگیشان شده شعار دادن، جنگیدن باهم پشت صفحهٔ کامپوترشون، امروز حقوق بشر مد شده، فردا خلیج فارس، دفاع و مرثیه سرائی در سوگ آدمهائی که اصلا یک خط دربارشون مطالعه نکردند، اسمش رو هم میگذارند تمرین دموکراسی‌! خنده داره واقعا! به هرکدومشون هم الان یه ویزای دقوزستان بدهند با سر از ایران فرار میکنند.

در همه جای دنیا کسی که با نقشه قبلی مرتکب قتل بشود، به اشد مجازات محکوم می شود. من یک نویسنده ام ولی با صراحت اعلام می کنم، بر این موجی که به راه افتاده سوار نمی شوم. شهلا را مستحق کیفری می دانم که در موردش اجرا شد. البته این مردک معتاد هم بی گناه نیست. داستان شوهرقاپی زنان و دخترانی که از قماش شهلا بوده اند و هستند، داستانی به قدمت تاریخ است. حتی میان این زنان شوهرقاپ شاعر و نویسنده هم دیده شده. هرزگی و خیانت و بندتنبان شلی هم منحصر به آدم های بیسوادی مثل ناصر محمدخانی نمی شود. در این راستا هم مردهایی را دیده ایم که لولهنگشان خیلی آب برمی داشته و لی مثل او بوده اند.

شهلا اگر حرفی برای گفتن داشت حتما میگفت.بعد از نه سال خودش از قوه قضایی خواست تا تکلیفش روشن شود.همه کسانی که شهلا را از نزدیک دیدند می دانند حالتهای رویایی داشت.یکروز صبح از خواب که بیدار شد فهمید که دیگر فایده ندارد.چطور ممکن است آدمی دم مرگ لب فرو ببندد وقتی وکیلش قاضی پرونده اش از او میپرسند چیزی نداری بگویی یا نامه ای بر جای نگذاشتی؟
اینکه مجازات اعدام حقش بود یا جریان دیگری است؟
ماجرای اسپرم هم چیز چندان پیچیده ای نیست تهیه کردن اسپرم یک مرد توسط یک زن و ریختنش داخل رحم یک زن دیگر فرستادن آپولو به هوا که نیست.لاله سحرخیزان مذهبی تر از این بود که با کسی رابطه داشته باشد.
حالا یکنفر از اینور دنیا بگوید رهبر حکم داده و مسئله امنیتی بوده دیگر یک کلاغ چهل کلاغ ما ایرانیهاست.رهبر فعلا دردسرهای بزرگتر از شهلا جاهد دارد.