خانه > گزارش ويژه > حقوق بشر > «حقوق بشر مهمتر از مسائل هستهای است» | |||
«حقوق بشر مهمتر از مسائل هستهای است»ايرج اديبزادهadibzadeh@radiozamaneh.comتلاش ایرانیان و فعالان حقوق بشر، برای بازتاب وضعیت حقوق بشر در ایران و موج جدید اعدامها در این کشور ادامه دارد.
بامداد دیروز در یک کنفرانس مطبوعاتی در باشگاه روزنامهنگاران خارجی در پاریس، با همکاری کمیتهی ضد سرکوب شهروندان ایرانی، دهها روزنامهنگار رسانههای گروهی فرانسه و روزنامهنگاران خارجی شرکت داشتند. دکتر کریم لاهیجی، نایب رئیس فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر و رئیس جامعهی دفاع از حقوق بشر ایران و بابک داد روزنامهنگار تبعیدی با اشاره به وضعیت حقوق بشر در ایران و اعدامهای اخیر به پرسشهای خبرنگاران پاسخ دادند.
پس از پایان کنفرانس از دکتر لاهیجی دربارهی اعدام پنج نفر فعال سیاسی در ایران، و همچنین رفتن یک قاضی فرانسوی به ایران در پیوند با موضوع آزادی کلوتیلد رایس، دختر فرانسوی پرسیدم. او توضیح داد: در مورد اول همانطور که میدانید کمانگر، حیدریان و وکیلی بیش از دو سال بود که محکوم به اعدام شده بودند. ما بارها فراخوانهایی را برای آزادی آنها دادیم. برای این که مطمئن بودیم آنها هیچگونه عمل خشونتآمیزی مرتکب نشدهاند و هیچگونه ارتباطی با سازمانی که در ایران مبارزهی مسلحانه میکند، نداشتند. بهویژه در مورد شخص کمانگر، همانطور که در صحبتهایم گفتهام، باید تکرار کنم بهنظر من او یک زندانی عقیدتی بود. در مورد شیرین علم هولی هم همینطور فکر میکنم. همچنین مهدی اسلامیان که متأسفانه او نیز قربانی تسویه حسابی شد که سال گذشته برادرش قربانی آن شده بود. حتماً یادتان هست آنموقع که دُری نجفآبادی دادستان کل کشور بود، پس از انفجار حسینیهی شیراز، گفت که این انفجار بر اثر نشت گاز بود. ولی بعد سه جوان را گرفتند؛ ازجمله برادر اسلامیان را؛ برادر ۲۱ سالهاش اعدام شد و خودش هم در آخرین نامههایی که از داخل زندان فرستاده بود، گفته بود که تنها جرم من این است که برادر کسی هستم که پارسال اعدام شده است. در واقع به این صورت اینها را قربانی سیاستی کردند که هدفش ترساندن و ارعاب مردم در سالگرد انتخابات ایران است.
در مورد مسئلهی کلوتیلد رایس هم که میدانید، احمدینژاد گفته بود که ما چند زندانی در ایران داریم. یکی شخصی است به نام کاکاوند که یک دلال معاملات خارجی بود و آمریکا او را متهم کرده بود که محصولاتی را به ایران فرستاده است. این محصولات دارای تکنولوژی خیلی دقیق بودند و مشمول تحریمهای اقتصادی ایران میشدند. برای همین از دادگستری فرانسه خواسته بود که او به آمریکا مسترد شود. هفتهی گذشته، دادگستری فرانسه با این درخواست مخالفت کرد و روز جمعه کاکاوند به ایران برگشت. علاوه بر آن، زندانی دومی که احمدینژاد گفته بود، وکیلیراد است که جزو محکومان به قتل شاپور بختیار و منشی مرحوماش کتیبه است. با توجه به این که او محکوم به حبس ابد با حداقل ۱۸ سال شده و این ۱۸ سال را هم کشیده، قرار است پروندهاش هفتهی آینده در دادگستری فرانسه، به دادگاه برود و معلوم شود که آیا دادگاه با آزادی و اخراج او از فرانسه موافقت خواهد کرد یا نه. اگر او هم آزاد و به ایران بازگردانده شود، بنابراین درخواست آقای احمدینژاد برای دولت فرانسه شنیدنی بوده و ممکن است که ترتیب آزادی و سفر کلوتیلد رایس به فرانسه هم داده شود. بابک داد روزنامهنگار تبعیدی درخواستی از روزنامهنگاران حاضر در کنفرانس داشت. وی دربارهی این درخواست گفت: درخواستی که از سازمانهای جهانی، حقوق بشری، سازمان ملل و روزنامهنگاران بینالمللی داریم، این است که رژیم تهران را تحت فشار بگذارند تا اجازهی بازدید از زندانهای داخل ایران، ملاقات با زندانیان و خانوادهی آنها و همچنین ملاقات با سران اپوزیسیون و معترضان جمهوری اسلامی را به نمایندگان این گروهها بدهد. امیدوار هستیم این فشارها به نتیجه برسد تا این گروهها بتوانند تصویری امروزی و واقعی از جامعهی امروز ایران را به دنیا مخابره کنند تا دنیا متوجه این شود که علاوه بر بحث هستهای، بحث حقوق بشر در ایران به همان اندازه اهمیت دارد و باید پیگیری شود.
این روزنامهنگار دربارهی کنفرانس امروز در حضور روزنامهنگاران خارجی در باشگاه روزنامهنگاران خارجی پاریس گفت: به نظرم کنفرانس خیلی خوبی بود و همکاران روزنامهنگار و اهل رسانههای مختلف آمده بودند. امیدواریم بتوانند صدای اعتراض زندانیان و اعدامیهای بیگناه را، به کشورهایشان، به مردمشان و به جامعهشان منتقل کنند. زیرا در ایران حقیقتاً یک فاجعهی انسانی در حال رخ دادن است. طبق آموزههای دینی ما، کشتن یک بیگناه مساوی با کشتن یک ملت است. اگر بگویم در ایران نسلکشی صورت میگیرد و هر روز این اتفاق میافتد، بیراه نگفتم. آقای رفائل شنینزو رئیس سازمانی است بهنام «همه علیه مجازات اعدام در جهان». او دربارهی کنفرانس امروز گفت: فکر میکنم کریم لاهیجی بهخوبی وضعیت حقوق بشر در ایران را خلاصه کرد. آن طور که بابک داد روزنامهنگار شرح داد، وضعیت زندگی روزمره در ایران بسیار وخیم، بحرانی و دشوار است. آنها نشان دادند که پنج زندانی سیاسی که اعدام شدند، مرتکب هیچ جرمی نشده بودند، ولی رژیم جمهوری اسلامی این پنج نفر را با هدف ترساندن مردم اعدام کرد.
آندرهی مرتو روزنامهنگار برزیلی و نمایندهی روزنامهی «آئو استاد» در سن پائولو نیز دربارهی کنفرانس امروز گفت: من خیلی نگران وضعیت حقوق بشر در ایران هستم. از سوی دیگر نگران رابطهی دولت برزیل با دولت جمهوری اسلامی ایران نیز هستم. این روزنامهنگار برزیلی افزود: بهنظر من سیاست دولت لولا، رئیس جمهوری برزیل در قبال ایران بسیار متناقض است. چون لولا به خانوادهی سیاسی چپ برزیل تعلق دارد. افکارعمومی در برزیل و مردم این کشور بسیار متعجب هستند و از خود میپرسند چرا لولا احمدینژاد را به برزیل دعوت کرد و چرا به دعوت او به تهران میرود؟ در زمینهی پروندهی هستهای ایران هم دولت برزیل سیاستی متفاوت و ضد آنچه آمریکا، فرانسه و بریتانیا دارند در پیش گرفته است. این خیلی نگرانکننده است. چون اطلاعاتی که در دست است، نشان میدهد احمدینژاد قصد دارد سلاح هستهای تولید کند.
در پایان آقای حمید صالحی، یکی از فعالان ایرانی حاضر در جلسه، دربارهی این کنفرانس میگوید: من خیلی خوشحال میشوم که خبرهای ایران در رسانههای گروهی انعکاس پیدا کند تا تمام مردم دنیا بدانند که چه ظلمی به ملت ما میشود. وی دربارهی مهمترین نکتهای که در کنفرانس امروز مطرح شد گفت: راستش بیشترین چیزی که در تمام این سالها از آن رنج میبریم، این است که بهنظر من دنیا به اندازهی کافی در مورد ایران و از زجری که مردم میکشند صحبت نمیکند. بیشترین توجه دنیا روی مسئلهی هستهای ایران است. در صورتی که مسئلهی حقوق بشر مسئلهای اساسی است و اگر این مسئله حل شود، نگرانی اتمی دنیا هم نسبت به ایران حل خواهد شد. |
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|
نظرهای خوانندگان
قبل از هر چيز از زحمات آقای دکتر و خبرنگار مبارز و هموطنان فعال تشکر ميکنم. در مقاله اشاره ای شده چرا دنيا در برابر جنايات جمهوری اسلامی بيتفاوت است؟ شايد اين بستگی به تاريخ ما دارد مستعمره نبوديم و دارای زبان مشترکی نيستيم با دگر ملتهاي بزرگ و دگر ما ايرانيها بسيار مغروريم! ما بعد از32 سال هنوز در کشورهای ميزبانمان به طرف جمعهاي بومی نميرويم و باز با اين اينترنت است که نوعی احساستمان را در مورد ايران بيان ميکنيم. ما فکر ميکرديم فلسطينيها بيکسند در صورتی 1 ميليارد و دويست هزار مسلمان فلسطين، فلسطين ميکنند. بايد صدا را بلندتر کرد! اگر به تظاهراتی در برابر سفارتخانه ها ميرويم با انجمنهای حقوق بشر تماس بگيريم و جمع را بيشتر کنيم. من فکر ميکنم ما دگر در سرزمينی که 30 ساله زندگی ميکنيم ميتوانيم مزاحم سفارتخانه ها و خانواده هاشون شويم اگر اين رژيم ميترساند بايد بترسانيم ! دوستان ما بايد از اورگانهای حقوق بشر دنيا بخواهيم که 22 خرداد در برابرنمادهای ج. ا. تظاهرات کنند و ايرانيان اعتصاب عمومي! بايد ج.ا. را تحريم کرد و مثلأ بجای بليط ايران اير از آژنس دگری بخريم و با کسائی که در سپاه و بسيج هستند معامله نکنيد!
-- lili ، May 15, 2010سپاس از رادیو زمانه .شکارچیان کثیفی با عادتهای زشت هر روز جوانان ما را شکار میکنند
-- iran ، May 16, 2010و دنیا به فکر نیست .غرب گوشهایش را گرفته.