تاریخ انتشار: ۲ فروردین ۱۳۸۹ • چاپ کنید    
گفت‌وگو با احمد منتظری و مادر کوهیار گودرزی

«از سفره‌ی هفت‌سین ما هم می‌ترسند»

مریم محمدی
mmohammadi@radiozamaneh.com

روز ٢٩ اسفند‌ماه، مراسم تحویل سال نو در ایران در شرایط ویژه‌ای برگزار شد، حضور تعداد بی‌سابقه‌ای از زندانیان سیاسی در زندان‌های سراسر ایران، انتظار خانواده‌های آنان تا آخرین لحظه برای دیدار آنان و هم‌چنین یاد و خاطره‌ی بسیاری از جان‌باختگان حوادث ٩ ماه‌ی اخیر و نیز برخی چهره‌ها و و شخصیت‌های موثر در صحنه‌ی سیاست، ادبیات، فرهنگ و هنر معاصر بود که در سال ٨٨ درگذشته بودند.

Download it Here!

حضور بر مزار از دست رفتگان یکی از سنت‌های نوروز است؛ آقای احمد منتظری، فرزند آیت‌الله منتظری که فوت ایشان در سال گذشته یکی از مهم‌ترین اخبار سیاسی ایران شد، می‌گویند:

چند ساعت قبل از آن رفتیم؛ زیرا هنگام تحویل سال آن‌جا به شدت شلوغ است و من قبل از آن رفتم، خیلی از افراد می‌آمدند، فاتحه می‌خواندند. امیدوارم که ایشان غرق در رحمت الهی شوند انشاالله و این سال جدید برای همه‌ی مردم سال خوبی باشد.

پس سال تحویل را پیش مادر بودید؟

بله، درست است؛ در نبود پدر پیش مادر بودیم. ایشان کسالت نسبتا زیادی هم دارند، امیدوارم در سال جدید بهبود پیدا کنند. دعا می‌کنیم که بهتر شوند.


احمد منتظری، فرزند آیت‌الله منتظری

آقای منتظری، جای پدر در حوادث سیاسی سال آتی را قطعا خالی می‌بینید؟

بله، کامل احساس می‌شود، ایشان کسی بود از نسل روحانیون و کسانی که انقلاب را انجام دادند و بار انقلاب روی دوش ان‌ها بود. کسی که آیینه‌ی تمام‌نمای نظام باشد و بتواند خوبی و بدی‌ها را منعکس کند و در جهت اصلاح رهنمود داشته باشد.

من الآن کسی را نمی‌شناسم که در حد ایشان باشد و امیدواریم در آینده کسانی که واقعا انقلابی بودند، کار کنند، برای حفظ همین انقلاب انتقاد کننده باشند و بتوانند عیب‌های نظام را گوش‌زد کنند و آن‌ها را رفع کنند تا همیشه حرکت رو به بالا داشته باشیم و درجا نزنیم. زیرا در حالی که همه‌ی دنیا رو به پیشرفت هستند، اگر ما درجا بزنیم بسیار تاسف‌انگیز خواهد بود.

امیدوار هستید که این حرکت در میان روحانیان پیش رود؟

بله؛ من امیدوارم، این فشارهایی که در ٩ ماهه‌ی اخیر بود نشان داد که فشار، نمی‌تواند حرکت مردم و نخبگان را نگه دارد و به صورت ایست کامل درآورد؛ ممکن است که آن را کند کند اما نمی‌تواند آن‌ را متوقف کند.

با این که فشار در این ٩ ماه اخیر زیاد بود، امیدوارم این حرکت رو به جلو توسط نخبگان و خود مردم ادامه داشته باشد و در نهایت یک نظام کاملا قانون‌مند داشته باشیم. در واقع مردم باید حاکم باشند، همان چیزی که قانون اساسی می‌گوید؛ یعنی اصل رعایت حقوق مردم و حاکمیت مردم که در قانون اساسی هست، اگر اجرا شود قانون اساسی ما بسیار اصول مترقی دارد.

جای خالی آیت‌الله منتظری در خانواده چطور حس می‌شود؟

به هر حال جای خالی آن نصایح پدرانه‌ی ایشان و آن حالت عرفانی و ملکوتی که داشتند را ما بیشتر حس می‌کردیم تا افراد دیگر و امیدواریم آن کتاب‌هایی که ایشان داشتند و زحماتی که ایشان کشیدند را سرمشق خودمان قرار دهیم و بتوانیم تا حدودی جای خالی ایشان را پر کنیم.

اما از میان بسیاری از خانواده‌های زندانیان سیاسی که قصد داشتند لحظات تحویل سال را پشت دیوارهای اوین بر سر سفره‌ی هفت‌سین بنشینند، تنها گروه نزدیک به صد نفره‌ای توانستند در یکی از خیابان‌های منتهی به اوین این مراسم را انجام دهند. بیشتر خانواده‌ها با ممانعت ماموران امنیتی مواجه شدند.

خانم مخترع، مادر کوهیار گودرزی، فعال حقوق بشر و دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف از زمره‌ی این مادران بود.

البته ما عید نداشتیم، همان‌طور که سال گذشته همه‌ی مادر، پدر‌هایی که فرزندان‌شان را از دست داده بودند یا فرزندان‌شان در زندان بودند و تمام هفته‌ها برای ملاقات آن‌ها می‌آمدند و طی یک ملاقات ٧ دقیقه‌ای ظاهر بچه‌هایشان را نگاه می‌کردند و ناراحت می‌شدند و در خودشان گریه می کردند.

من نیز همین‌طور بودم و می‌خواستم دیشب بیرون از زندان اوین یک سفره‌ی هفت‌سین بگذارم و به هر حال از پشت آن دیوار‌های بلند با فرزندم یک ارتباط احساسی داشته باشم تا آن‌ها هم حس کنند به ما نزدیک‌تر شده‌اند.


کوهیار گودرزی، از گزارشگران حقوق بشر

اما وقتی نزدیک زندان اوین رسیدیم، دیدیم تمام ورودی‌های منتهی به در اصلی زندان اوین بسته است و نیروی‌انتظامی مسلح همراه با باتوم‌ و ماشین‌هایشان آن‌جا بودند و تمام ورودی‌ها را بسته بودند و اجازه نمی‌دادند ما کوچک‌ترین جایی جلوی زندان اوین داشته باشیم.

شما در برخورد با مامورین بحث و گفت‌و‌گویی هم داشتید؟

من به یکی از آقایان گفتم ما می‌خواهیم برویم و آن‌جا سفره‌ی هفت‌سین بیاندازیم؛ گفتند ما این‌جا ایستاده‌ایم تا نگذاریم شما سفره‌ی هفت‌سین بیاندازید! من گفتم این‌ها از سفره‌ی هفت‌سین ما هم می‌ترسند که در پشت زندان اوین پهن کنیم؟ یک مامور نیروی انتظامی به من گفتند بفرمایید و این صحبت‌ها را نکنید.

چه احساسی نسبت به رسیدن سال نو و چه امیدی به آینده دارید؟

بالاخره سال نو شده است، سبزه‌ها و شکوفه‌ها در آمدند و همه چیز نو شده است. امیدوارم سالی باشد که ما مردم ایران بتوانیم به بسیاری از خواسته‌هایمان برسیم.

من سال جدید را به همه‌ی پدر و مادر‌های ایران که چنین فرزندانی نخبه و فرهیخته تربیت کرده‌اند، تبریک می‌گویم و خصوصا به زرتشتیان ایران تبریک می‌گویم، به مادر ندا آقا‌سلطان، مادر سهراب اعرابی، مادر آقای روح‌الامینی تبریک می‌گویم، به مادر تمام کسانی که در این جریانات اخیر از دست رفتند و به مادر تمام شهدایی که در راه اعتلا و دفاع از ایران، در جنگ کشته شدند.

امیدواریم سال جدید سالی باشد که بتوانیم با تلاش و پیگیری به خواسته‌هایمان برسیم و امیدوارم سال جدید منشا خیر و برکت برای وطن محبوبمان ایران باشد.

Share/Save/Bookmark

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)
-لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
-کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و منتشر نخواهد شد.


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)