تاریخ انتشار: ۲۸ فروردین ۱۳۸۸ • چاپ کنید    
گفت ‌و گو با با میلاد اسدی، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت و نیز دکتر نظام‏الدین قهاری، از شورای فعالان ملی مذهبی

دکتر قهاری: نفی انتخابات، یعنی مخالفت با دموکراسی

مریم محمدی
mmohammadi@radiozamaneh.com

شاید یکی از ویژگی‏های انتخابات در ایران این باشد که در فضای انتخاباتی، بیش از اخباری که در مورد نامزدهای انتخاباتی منتشر می‏شود، خبرهایی در مورد موضع‏گیری‏های احزاب، سازمان‏ها و گروه‏های گوناگون اجتماعی که بیان‏گر انتظارات و مطالبات این نیروها از رییس جمهور آینده است، انتشار پیدا می‏کند.

ویژگی قابل توجه در انتخابات اخیر نیز در بیست و پنجم اسفندماه سال گذشته، با انتشار بیانیه‏ی جمعی از فعالان سیاسی فرهنگی، تحت عنوان «انتخابات و گفتمان مطالبه‏محور» بروز پیدا کرد که با امضای صدها نفر ار فعالان سرشناس سیاسی اجتماعی جامعه‏ی ایران تهیه و نکته‏ی محوری آن، توافق بر سر حداقل‏هایی از مطالبات اجتماعی جامعه بود که با توجه به شرایط حاد کشور، مورد توافق قرار گرفته بود.

این بیانیه چالش‏های مهمی را در میان فعالان سیاسی داخل و خارج کشور موجب شد.

روز دوشنبه بیست و چهارم فروردین، انتشار بیانیه‏ای دیگر با نام «بیانیه‏ی‏جمعی از سازمان‏های سیاسی اجتماعی در باره‏ی انتخابات ریاست جمهوری» که امضای سازمان‏ها و احزاب سیاسی کشور را داشت، به نوعی ادامه‏ی آن بیانیه محسوب شد.

این بیانیه به امضای دفتر تحکیم وحدت، از سازمان‏های بزرگ دانشجویی کشور، حزب جاما، جامعه‏ی زنان انقلاب اسلامی، جنبش مسلمانان مبارز، حزب ملت ایران، شورای فعالان ملی مذهبی و نیز نهضت آزادی ایران رسیده است.

در ارتباط با این بیانیه، با میلاد اسدی، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت و نیز دکتر نظام‏الدین قهاری، از شورای فعالان ملی مذهبی، گفت‏ و گوهایی کرده‌ام.

Download it Here!

آقای اسدی، جمع‏بندی‏ای که شما را به تهیه‏ی چنین بیانیه‏ای رسانده، کدام است و در انتظار کدام اقدام بعدی شما باید باشیم؟

دفتر تحکیم وحدت به همراه گروه‌‏های تحول‏خواه دیگر که این بیانیه را امضا کرده‏اند، دنبال یک سری مطالبات هستند و خواهان مشخص شدن موضع کاندیداها در ارتباط با این مطالبات می‏باشند. این بیانیه، ادامه‏ی همان بیانیه‏ی قبلی مطالبه‏محوری است که گروه‏های مختلف آن را امضا کرده بودند.

آن بیانیه‏‏، با امضای اشخاص و مثلاً خود شما هم بود؟

بله، خود دفتر تحکیم وحدت هم در آینده‏ی نزدیک بیانیه‏ی مشخصی در مورد مطالبات‏اش در سطح ملی و سطح صنفی دانشگاهی صادر و در آن مشخص خواهیم کرد که کاندیدای مطلوب ما باید چه برنامه‏ای برای دوران ریاست جمهوری‏اش داشته باشد.


میلاد اسدی، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت

این بیانیه‏ها که بلند است و ممکن است هیچ کاندیدایی به تمام مطالباتی که شما اشاره می‏کنید، پاسخ ندهد. آیا این امکان وجود دارد که برآورده شدن بخشی از مطالبات خودتان را در رابطه با کاندیدایی تشخیص بدهید و از او حمایت کنید؟

از الان نمی‏شود در مورد این مساله پیش‏گویی کرد. ولی اگر ببینیم کاندیدایی در بین کاندیداها هست که مطالبات ما را جزو برنامه‏های خود قرار داده و برنامه‏هایش را در راستای مطالبات ما چیده است یا آن‏چه که انتخاب کرده در همین راستا باشد، احتمال دارد آن موقع تصمیم بگیریم وارد بحث حمایت از افراد بشویم. ولی تا آن زمان، موضع این‏چنینی نخواهیم داشت که از فرد یا گروه خاصی حمایت کنیم.

فعلاً فضا را رصد می‏کنیم، شعارها و برنامه‏های کاندیداها را رصد خواهیم کرد و امیدواریم در بین کاندیداها گفتمانی حول مطالبات گروه‏های مدنی موجود در جامعه، مثل دانشجویان، زنان و کارگران، ایجاد شود.

خوشبختانه، فکر می‏کنیم این فضا ایجاد شده و بخشی از کاندیداهای کنونی به این سمت رفته‏اند که مطالبات گروه‏های مختلف را بپذیرند و در برنامه‏های‏شان قرار بدهند.

اگر این روند ادامه پیدا کند و کاندیداها به صورت شفاف‏تر در این مورد صحبت کنند، ما باید نشست‏مان را برگزار کنیم و از طرف شورای عمومی دفتر تحکیم به جمع‏بندی برسیم و آن موقع است که نتیجه‏ی قطعی را اعلام خواهیم کرد.

ممکن است یکی دو مورد از مطالبات مشخصی را که مطمئن هستید در خواسته‏های‏تان خواهد آمد، نام ببرید؟

مطالبات ما، خیلی عینی و مشخص است و هر کاندیدایی از عهده‏ی آن بر‏خواهد آمد. یعنی در چهارچوب اختیارات قوه‏ی مجریه‏ی کشور خواهد بود. مثل برخوردی که وزارت علوم با دانشجویان دگراندیش در مورد ستاره‏دار کردن آن‏ها داشته است.

ما از کاندیدای ریاست جمهوری آینده می‏خواهیم که حق تحصیل دانشجویان را به دور از هرگونه تبعیض‏های جنسیتی یا عقیدتی، به آن‏ها برگرداند. از کاندیدای ریاست جمهوری آینده هم‏چنین خواهیم خواست که اجازه‏ی فعالیت آزدانه‏ی تشکل‏های دانشجویی را در دانشگاه به آن‏ها بدهد (حقی که دولت آقای احمدی‏نژاد از دانشجویان سلب کرد) و می‏خواهیم بحث بازنشسته کردن اساتید دگراندیش را متوقف کند.

این بخش از مطالبات ما مربوط به دانشگاه‏ها است و بخشی از آن هم مطالبات ملی است، مثل مطالبات ما در مورد حقوق زنان و تبعیض‏هایی که در ارتباط با آنان در جامعه وجود دارد، بحث‏های قومیتی، شفاف سازی در مورد سیاست خارجی، اقتصاد و… که کلی‏تر هستند.

مساله‏ای که طرح کردید، مبنی بر این که خواسته‏ها و مطالبات در حوزه‏ی اختیارات رییس جمهور خواهد بود، به نوعی مربوط می‏شود به این بند بیانیه که روی آزادی‏های مصرح در قانون اساسی تاکید کرده است. در شرایطی که بسیاری فکر می‏کنند اشکال از خود قانون اساسی است، چگونه شما به این نکته رسیدید؟

هرچند که ما نقدهای اساسی به قانون فعلی کشور داریم، ولی فکر می‏کنیم با وجود همین قانون هم یک سری آزادی‏هایی هست که توسط دولت نهم از مردم سلب شده است. مخصوصا در دانشگاه‏ها، خیلی سلیقه‏ای با دانشجو و اساتید برخورد شد و خیلی مواردی که خلاف قانون بوده، در این برخوردها نمود پیدا کرده است.

نمونه‏ی بروز این بی‏قانونی‏ها در کجا و چه مواردی بوده است؟

در بازداشت‏های دانشجویان از سوی نیروهای امنیتی، هیچ‏کدام از مواد قانونی رعایت نمی‏شد، موادی مثل رعایت حقوق شهروندی، حضور وکلا در مراحل دادرسی و… این‏ها مواردی است که در قانون اساسی مورد دقت واقع شده و باید به آن‏ها عمل شود.

هرچند که نقدهای اساسی به قانون اساسی فعلی کشور داریم و فکر می‏کنیم باید در فضای بازتری که مسلماً، با وجود آقای احمدی‏نژاد، نمی‏توان به آن مرحله رسید، بنشینیم صحبت کنیم و بحث اصلاح این مواد را هم پی‏گیری کنیم.


دکتر نظام‏الدین قهاری، از شورای فعالان ملی مذهبی

پرسش‏های‏ام از آقای دکتر قهاری را با همین سوال آخر از آقای اسدی شروع می‏کنم، بحث آزادی‏های مصرح در قانون اساسی که به نظر می‏آید مهم‏ترین نکته‏ی این بیانیه باشد:

البته، هر قانونی با گذشت زمان، قابل تغییر، تکمیل و اصلاح است. اما فعلا آن‏چه که موجود است، این قانون اساسی است. اپوزیسیون قانونی کشور یا افراد مختلف در همین محدوده و بر اساس همین قانون اساسی باید این انتظار را داشته باشند که موادی که راجع به حقوق مردم و ملت ایران و رعایت آزادی‏ها در آن تذکر داده شده، اجرا شود.

آقای قهاری، از این بیانیه باید این درک را داشته باشیم که حتما در انتخابات شرکت می‏کنید؟ یا احتمال تحریم انتخابات و یا حمایت از نامزد مشخصی هست؟

به طور کلی، این بیانیه به عنوان مشارکت در انتخابات است. چرا که یکی از اصول دمکراسی را مشارکت در انتخابات می‏دانیم. اگر کسی کل انتخابات را نفی کند، یعنی کلا با دمکراسی مخالف است.

البته در موارد متعددی مشکلاتی وجود دارد، باید سعی کرد آن موانع و مشکلات رارفع کرد، نه این که اصل انتخابات را نفی کرد.

تا کنون هم برای کاندیدای خاصی جهت‏گیری نکرده‏ایم. در این رابطه فرصت هست که در روزهای بعد، اگر ببینیم برنامه‏های کاندیداها با برنامه‏های ما برابری دارد، یکی از آن‏ها را تایید و از او حمایت کنیم.

این کاندیداها، از نظر شما، تا به امروز، آقای کروبی یا آقای موسوی هستند؟ یکی از این دو، یا می‏تواند کاندیدای دیگری هم باشد؟

هنوز چون همه‏ی کاندیداها به صحنه نیامده‏اند، احتمال دارد کسان دیگری هم بیایند، برنامه‏های جدیدی ارائه بدهند که بیشتر مورد نظر ما باشد.

با این دو نفر هنوز هیچ‏گونه تماسی گرفته نشده است. هرکدام در سخنان و در حد کلام، البته حرف‏ها و وعده‏هایی را بیان کرده‏اند، ولی این که تا چه حد بتوانند به این وعده‏ها عمل کنند، جای صحبت زیاد است.

Share/Save/Bookmark
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.

نظرهای خوانندگان

چند نظر: ١- آقای نظام الدین قهاری می گویند یکی از اصول دموکراسی را مشارکت در انتخابات می دانیم. اگر کسی کل انتخابات را نفی کند، یعنی با دموکراسی مخالف است. خانم مریم محمدی هم همین را عنوان مقاله و مصاحبه ساخته اند. ایشان از کدام انتخابات صحبت می کنند؟ ایشان انتصابات کاندیداها از طرف شورای نگهبان و سپس دعوت مردم به رأی دادن به این کاندیداهای انتصابی را انتخابات می نامند و عدم شرکت در این رأی گیری را مخالفت با دموکراسی می نامند، یعنی رأی دادن تحت هر شرایطی و بدون توجه به
محتوای این کار( =رأی دادن)؟ در تاریخ انتخابات اروپا، فقط احزاب و سازمانهای سیاسیِ افراطی راست و چپ اینگونه عمل کرده اند و به محتوا که حاکمیت مردم است توجه نکرده اند. خود این افراطی ها نیز متوجه این اشتباه خود شده اند و اکنون در اکثریت قریب به اتفاق انتخابات این اشتباه را نمی کنند.٢- هدف از دموکراسی حاکمیتِ مردم است و مشارکت و نظارت بر سرنوشت خودشان. دراین صورت، در ایران که فقط یک رأی وجود دارد ، رأی دادن عین ضلالت است و توهین آشکار به حقِ حاکمیتِ مردم و دموکراسی. فقط یک رأی در رابطه با حقِ حاکمیتِ مردم بر سرنوشت شان باقی می ماند و آن تحریم این انتخابات فرمایشی و تمام دیگر انتخابات فرمایشی این رژیم است. تحریمِ انتخاباتِ نیز در دموکراسی، تحت شرایطی، خود، عین رأی و مشارکتِ مردم در سرنوشت شان است. در ایران با رأی ندادن، مردم توهین به کرامت شان را نمی پذیرند و این خود، مخالفتِ آشکار با آنان است که در مقابلِ حق حاکمیت مردم ایستاده است و تا بحال ذره ای از این نقص حاکمیت
مردم(= دموکراسی) کوتاه نیامده است.٣- آقای میلاد اسدی می گوید که هر چند که ما نقد های اساسی به قانون فعلیِ کشور داریم،ولی
فکر می کنیم با همین قانون هم یک سری آزادی هایی هست که توسط دولت نهم از مردم سلب شده است. فکر می کنم منظورشان از قانون،
قانون اساسی است. قانون اساسی ای که یک سری آزادی ها را مطرح می کند و یک سری ظرفیت های حقوقی دارد، قانون اساسیِ
متجاوز به حقوق انسان است؛ زیرا تجاوز به یک حق، تجاوز به تمام حقوقِ انسان است. تعریف های ناقص و قدرت مدار از حقوق انسان نیز
وجود دارد ولی آن تعریفی از حقوق انسان کامل است که از حقوق ذاتی انسان نشأط گیرد و هیچ کدام در تضاد با دیگرٍ حقوق نباشد و همه
با هم خواسته و اجرا شود. به آنهایی که تصور می کنند که این خواست اُتوپیک(فرض محال) است، این جواب را می دهم که از قضا در جامعهٌ
امروز ایران که تجاوزٍ حکومت روزمره است، باید از هیچ حقی کوتاه نیامد و ذره ای فصل مشترک با حکومت ایجاد ننمود.
محمدرضاراعی

-- بدون نام ، Apr 18, 2009

اینکه گفته شود نفی انتخابات نفی دموکراسی به نظر می رسد دکتر قهاری واقعا قهار هستند زیرا هنوز از مفهوم انتخابات و نمایندگی منتخبین چیزی نمی دانند و یا اینکه خود را به نادانی می زنند من برای موضوعی مثلا می خواهم زنم را طلاق بدهم وکیل و یا نماینده می گیرم که این کار را برایم انجام دهد نه آنکه آقای وکیل زن بنده را طلاق بدهد و به عقد خودش دربیاورد بعد هم بگویم نفی نمایندگی و وکالت یعنی نفی دموکراسی . منتخبین باید دارای ویژه گی هائی باشند که بتوانند خواستهای انتخاب کننده را برآورده کنند نه آنکه پس از اخذ رای پدر انتخاب کننده را دربیاورند . سیستمی که نماینده ی مردم نتواند قانون اساسی را به نفع مردم تغییر دهد و یا انتخاب کننده محدود به انتخاب منتخبین شورای نگهبان باشد اساسا قبل از آنکه وارد حوزه ی رای مردم شویم دموکراسی را نابود کرده اند . لذا آقای قهاری برای همدستی با جمهوری اسلامی و کشاندن مردم به مسلخ انتخابات شورای نگهبان دست به هر شامرتی بازی و سفسطه ای می زنند و در این سفسطه جالبتر آن است که مردم مقصرند نه شورای نگهبانی که مانع انتخاب آزاد مردم شده است . پس از سی سال انتصابات در جمهوری اسلامی شنیدن چنین سخنانی فقط از قهاران برمی آید که خاک به چشم مردم بپاشند . اگر در برنامه ی کاندیداها ذکر شود که آقای قهاران با زندانی شود باز هم ایشان در انتخابات شرکت خواهند کرد ؟ بقول مولوی : هیچ کوزه گر کند کوزه تمام ---- بحر عین کوزه نی بحر طعام ؟

-- farhad ، Apr 18, 2009

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)
-لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
-کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و منتشر نخواهد شد.


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)