| خانه > گزارش ويژه > جهان > انتخابات بریتانیا و سیاست‌های حزب پیروز | |||
انتخابات بریتانیا و سیاست‌های حزب پیروزشیرین فامیلیهرچه تاریخ برگزاری انتخابات بریتانیا در ششم ماه مه نزدیک‌تر می‌شود، این بحث که کدام‌یک از سه حزب اصلی رقیب، پیروز این انتخابات است، جدی‌تر می‌شود.
این مسئله به‌ویژه پس از سومین و آخرین مناظره‌ی تلویزیونی رهبران سه حزب، یعنی گوردن براون (نخست‌وزیر و رهبر حزب کارگر)، دیوید کامرون (رهبر حزب محافظه‌کار) و نیک کلگ (رهبر حزب لیبرال‌دموکرات) برجسته‌تر شده است. در این مناظره، رقیب‌ها با صراحت و جدیت بیشتری برنامه‌های اقتصادی و راه حل‌های خود را برای مسئلهی مهاجرت مطرح کردند. مسائلی که در این دور از انتخابات بریتانیا مطرح شده حول چهار محور اصلی بحران اقتصادی، سیاست خارجی، مسایل اجتماعی هم‌چون بهداشت و فرهنگ و مسئلهی مهاجرت است. در این میان اما بحران اقتصادی بریتانیا با توجه به کسری بودجه‌ای که دولت با آن مواجه است از مهم‌ترین مسایل مورد بحث در انتخابات این کشور است.
دکتر حسن منصور، استاد اقتصاد در لندن، معتقد است بحران اقتصادی بریتانیا ریشه‌های بسیار عمیقی دارد. وی در این زمینه به رادیو زمانه می‌گوید: «در بحرانی که به‌صورت دوره‌ای تکرار می‌شود و هربار ویژگی‌های بارز جدیدی دارد، قدرت خرید مردم از امکانات عرضه‌ی بازار عقب می‌افتد. اگر بگذارند این بحران دوره‌ی خود را طی کند معمولاً ورشکستگی‌های فراوانی را به‌دنبال دارد و پیامدهای آن برای چند سال و حتی چندین دهه سبب رکود و فقدان اشتغال در اقتصاد می‌شود. این بار رهبران عمده‌ی جهان به پیشوایی انگلستان پیش‌قدم شدند و کار متهورانه‌ای انجام دادند. آن‌ها نقدینگی بسیار زیادی را به اقتصاد تزریق کردند تا به این ترتیب جلوی رکود و ورشکستگی‌ها را بگیرند که البته امکان خطر و شکست آن زیاد بوده و هست. ابتکارات آقای گوردن براون در این زمینه مورد قبول دیگر رهبران جهان قرار گرفت و او برای برطرف کردن بخشی از این بحران، نقش پیشگامی را کسب کرد.» در سومین مناظره‌ی تلویزیونی رهبران اصلی سه حزب رقیب بریتانیا، یعنی حزب لیبرال دموکرات، کارگر و حزب محافظه‌کار گرچه سیاست‌های خود را در قبال بحران اقتصادی کشور اعلام کردند، اما آن‌گونه که دکتر حسن منصور می‌گوید، میان سیاست‌های اقتصادی هر سه آن‌ها تفاوت فاحشی وجود ندارد. دکتر منصور می‌افزاید: «راهی که حزب کارگر در پیش گرفته و آقای گوردن براون می‌خواهد آن را ادامه دهد، ایجاد کسر بودجه‌ی بسیار سنگین معادل ۷۵ درصد تولید ملی بریتانیا است. البته این اقدام اجرا شده و مخاطراتی را از سر گذارنده و مخاطراتی نیز پیش رو دارد. راهی که حزب محافظه‌کار می‌خواهد در پیش گیرد عبارت از کم کردن حدود شش میلیارد پوند از کل هزینه‌ها است که در برابر هزینه‌های دولت بسیار ناچیز است. چون دولت در این سال حدود ۲۰۰ میلیارد دلار کسری بودجه دارد و محافظه‌کاران نمی‌توانند در هیچ شرایطی این روند را برگردانند. حزب کارگر مردم را می‌ترساند که اگر دولت محافظه‌کار سر کار آید و چنین اقدامی انجام دهد ممکن است بحران بازگردد و به‌صورت بحران دوکوهانه دربیاید. البته این بحث بیشتر جنبه‌ی سیاسی و فرهنگی دارد و هرکدام می خواهند آرا را به‌سوی خود جلب کنند.»
افزون بر مسئلهی اقتصادی، مسائل اجتماعی و داخلی انگلیس موضوع اصلی اولین مناظره‌ی تلویزیونی رهبران سه‌حزب بود که این برنامه بیش از ده میلیون بیننده داشت. به‌طور سنتی در بریتانیا حزب کارگر متکی به سندیکاها و حمایت اقشار ضعیف‌تر است. حسن منصور، استاد اقتصاد در لندن، درباره‌ی سیاست‌های اجتماعی سه حزب می‌گوید: «دادن حقوق بیکاری و حقوق به مستمندان و رده‌های ضعیف‌تر اجتماعی در این دولت بیشتر است درحالی که در دولت محافظه‌کار، وزن این مباحث کمتر است. به‌عنوان مثال چیزی که در این انتخابات باعث جدال شده، این است که حزب محافظه‌کار می‌خواهد از مالیات بر ارث ثروتمندان مقدار زیادی بکاهد و این اتهام متوجه آن‌ها است که می‌خواهند از فقرا بزنند و به میلیونرها بدهند. البته این تفاوتی سنتی بین آن‌ها است ولی عملاً تمام آن‌ها ۹۰ درصد به نظام سوسیال‌دموکراتیک کشور، خواه ناخواه پای‌بند هستند و تفاوت در حاشیه‌هاست.» به‌نظر می‌رسد رهبران سه حزب رقیب در زمینه‌ی مسئلهی مهاجرت، سیاست‌های متفاوتی دارند. حزب لیبرال دموکرات انگلیس با توجه به‌شمار بالای کارگران مهاجر در این کشور وعده داده است سیاستی غیر از سیاست حزب کارگر در قبال مهاجران پیش گیرد. پژمان کیانفر، جوان ایرانی که شهروند بریتانیا است و در این کشور تحصیل کرده و با مشکلات مهاجران آشنا است درباره‌ی اهمیت بحث مهاجرت و نظرات سه حزب می‌گوید: «مسائلی که از دوماه پیش در مبارزات انتخاباتی آغاز شد بسیار مهم بود. لیبرال‌ها می‌گویند حزب کارگر و محافظه‌کاران زیاد به مسئلهی مهاجرت توجه نکرده‌اند و بر سر موضوعی مهم، تنها بازی می‌کنند. محافظه‌کاران می گویند ما کنترل بیشتری روی مرز خواهیم داشت که از گذشته هم سیاست آن‌ها بوده است، ولی حزب کارگر می‌گوید ما در چند سال گذشته کنترل بیشتری داشتیم و سعی کردیم انتقادات را رفع کنیم. لیبرال می‌گوید اکنون ۶۰۰ هزار کارگر و مهاجر غیرقانونی به کشور وارد شده و اگر این‌ها بتوانند ثابت کنند در ده‌سال گذشته کار کرده‌اند (گرچه غیر قانونی) و زبان انگلیسی را خوب یاد گرفته‌اند با دادن شهروندی انگلیس آن‌ها را به اجتماع وارد می‌کنیم. با این که دیوید کامرون می‌گوید به نیازهای دانشجویان و مهاجران توجه بیشتری خواهد کرد، ولی فکر می‌کنم دانشجویان و مهاجران بیشتر به حزب کارگر و لیبرال‌ها توجه می‌کنند.» به‌عقیده‌ی تحلیل‌گران، در سیاست خارجی بریتانیا که موضوع مهم دیگر مناظره‌ی انتخاباتی رهبران سه حزب کارگر، لیبرال دموکرات و محافظه‌کار بود، تفاوت چندانی پیش نخواهد آمد. به‌گفته‌ی دکتر حسن منصور انتظار نمی‌رود نتایج انتخابات بریتانیا هرچه باشد در تغییر سیاست آینده‌ی این کشور در قبال ایران تاثیری داشته باشد. وی با اشاره به این که پیش‌بینی در این انتخابات کار مشکلی است، می‌گوید: «به‌احتمال زیاد محافظه‌کاران به تنهایی و یا در ائتلاف با لیبرال‌ها به پیروزی می‌رسند. ممکن است ائتلاف میان حزب کارگر و لیبرال رخ دهد، ولی هیچ‌کدام از این‌ها در زمینه‌ی سیاست خارجی به‌ویژه در قبال ایران تفاوت اساسی ندارند. تمامی آن‌ها معتقدند خطر هسته‌ای ایران جدی است و نمی‌توان انرژی هسته‌ای را در دست دولت غیرمسئول ایران قرار داد و در این زمینه هیچ تفاوتی بین گوردن براون، حزب محافظه‌کار و لیبرال وجود ندارد. در همکاری آن‌ها با آمریکا و دیگر کشورهای اروپایی تفاوت‌هایی در حاشیه وجود دارد به این معنی که حزب لیبرال برای همکاری با آمریکا اندکی بی‌میل‌تر است و حزب محافظه‌کار برای همکاری با اروپا در بعضی زمینه‌ها از جمله در مسائل پولی عقب‌تر است. اما درباره‌ی تهدید امنیت جهان به‌واسطه‌ی مسئلهی هسته‌ای ایران هرسه حزب باهم اشتراک نظر دارند.»  |
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|
||
 |
