Jul 2010

روز سوم و پایان اعتصاب

پیمان: برنامه‌ی روز پایانی اعتصاب با پخش موسیقی و اجرای برنامه‌های هنری آغاز گشت. سپس اکبر گنجی در واکنش به انتقاداتی که بعضی از گروه‌های اپوزیسیون بر اعتصاب غذا وارد کرده بودند، گفت: «پس از چندین دهه مبارزه، طیف‌های بسیاری بر اصولی چون دمکراسی و حقوق بشر توافق کرده‏اند. همه برای عبور از خودکامگی به دموکراسی مبارزه می‌کنيم و يکی از مشخصه‌های ديکتاتوری اين است که حق ویژه‌ای برای قشری قائل می‌شوند.»

«پدرم را آزاد نکنند به اعتصاب ادامه خواهد داد»

محسن کاکارش: رحیم رشی، فعال کرد، روز بیست‌وهشتم تیرماه، توسط نیروهای امنیتی در روستایی به نام «آلبلاغ» از توابع شهرستان مهاباد، دستگیر شد. بر اساس گزارش‌های منتشر شده، این فعال کرد در اعتراض به بازداشت خود، از فردای روز دستگیری، دست به اعتصاب غذا زده است. در این زمینه با سوران رشی، پسر رحیم رشی گفت‌وگوی کوتاهی کرده‌ام.

همسرم و برادرش را آزاد کنید

نامه محمد مصطفایی به دادستان تهران: بازپرس شعبه دوم دادسرای شهید مقدس، همسر مهربان و رنج کشیده و بی‌گناه مرا به همراه بردارشان از روز شنبه دوم مرداد ماه، به ناحق و برخلاف اصل شخصی بودن جرایم و مجازات‌ها به بند کشیده و اعلام می‌کند تا هنگامی که اینجانب خود را معرفی نکنم وی را آزاد نخواهد کرد و به گونه‌ای با سوءاستفاده از قدرت خود و با اعمال سلیقه شخصی این دو عزیزم را به گروگان گرفته‌اند.

«شکوه آزادی» مقابل ساختمان مرکزی سازمان ملل

پیمان: برنامه‌ی روز دوم در حالی آغاز شد که ابرهای انبوه و پیش‌بینی‌ هواشناسی از بارندگی خبر می‌داد.
برنامه‌ی رسمی حدود ظهر با سخنان اکبر گنجی آغاز شد، وی در سخنانش به انتقاد و محکوم کردن سیاست‌های نظامی‌گرایانه‌ی دولت سابق آمریکا پرداخت و این سیاست‌ها را از دلایل اصلی قدرت گرفتن نیروهای تندرو مذهبی در خاورمیانه دانست.

سه روز اعتصاب غذا در مقابل سازمان ملل

روزهای ۲۲ تا ۲۴ ماه جولای ۲۰۰۹، تقاطع خیابانهای ۴۷ و یک مقابل ساختمان مرکزی سازمان ملل متحد در شهر نیویورک جلوه‏ای دگرگونه داشت. در این ۳ سه روز ایرانیان بسیاری به دعوت جمعی از روشنفکران اجتماعی و دانشگاهیان گرد هم آمدند تا «برای اعلام پشتیبانی از جنبش سبز مردم ایران، محکوم کردن تقلب گسترده درانتخابات و سرکوب بی‌رحمانه‌ی اعتراضات مردمی در ایران» دست به اعتصاب غذا بزنند.

در مقابل سیاست گروگان‌گیری سکوت نکنید!

نامه سرگشاده شادی صدر به کانون وکلای دادگستری: اکنون پنج روز است که فرشته حلیمی و فرهاد حلیمی، همسر و برادر همسر محمد مصطفایی، وکیلی که جز انجام وظایف وکالتی خود در دفاع از نوجوانان محکوم به اعدام، محکومان به سنگسار و همینطور زندانیان سیاسی، کاری نکرده است، در زندان به سر می‌برند. دختر ۷ ساله آنها هم اکنون هم از دیدن مادر خود محروم است و هم از دیدار پدر.

نقض و سرکوب سیستماتیک حقوق بشر

حسن زارع‌زاده اردشیر: هفته‌ی گذشته سازمان عفو بین‌الملل و خبرنگاران بدون مرز با انتشار بیانیه‌ی مشترکی فهرستی از زندانیان سیاسی را منتشر کردند که مبتلا به بیماری‌های مختلف شده‌اند و نیاز به درمان فوری دارند. روند برخورد با زندانیان سیاسی در حالی ادامه دارد که تعدادی از زندانیان سیاسی بلاتکلیف و یا آن دسته که به‌طور موقت آزاد شده‌اند، حکم‌های خود را دریافت کرده‌اند و آمار محکومان سیاسی هم‌چنان روند روبه‌رشد خود را حفظ کرده است.

حکومت بدون زندان،‌ رویا و خیالی بیش نیست

مجتبی سمیع‌نژاد: شاید این جمله‌ی اسماعیلی، رییس سازمان زندان‌ها که گفته بود: «حکومت بدون زندان، ‌رویا و خیالی بیش نیست» را نتوان به مسئله‌ی زندانیان سیاسی و نقض گسترده‌ی حقوق آنها در ایران به صورت مستقیم ربط داد، اما می‌توان نظر رییس سازمان‌زندان‌های کشور را نمونه‌ای از تفکر «زندان‌پروری» در نظام حاکم بر این دانست که تمامی راه‌هایش برای مقابله با منتقد و مخالف به زندان ختم می‌شود و طریقی جز آن نمی‌شناسند.

وکیل دادگستری و فعال ملی مذهبی مفقود شدند

مریم محمدی: روز شنبه، دوم مردادماه دو اتفاق مهم در تهران رخ داده است: محمد مصطفایی، وکیل دادگستری و همسرش، طبق گمانه‏‌ها و احتمالات موجود، دستگیر شده‏اند و هم‏چنین هدی صابر، مفقود شده است. محمد مصطفایی، یکی از وکلایی است که عمده‏ترین فعالیت‏هایش پیرامون جلوگیری از اجرای حکم اعدام در مورد جوانانی است که در سن کم‏تر از ۱۸ سال مرتکب قتل شده‏اند. در این‌باره با یکی از نزدیکان محمد مصطفایی و همسر هدی صابر گفت‌وگو کرده‌ام.

کودکی ۳ساله در انتظار پدر و مادر زندانی‌اش

حسین علوی: در اردیبهشت‌ماه سال جاری حدود چهل‌تن در چند گردهمایی غیر سیاسی در شهرهای تبریز و ارومیه، بازداشت شدند. از این تعداد تا به امروز، به‏تدریج بیست‌نفر با قرارهای مختلف آزاد شده‏اند، اما حدود بیست نفر دیگر هم‏چنان در بازداشت به‏سر می‏برند. نام یکی از این بازداشت‏شدگان آیت مهرعلی بیگلو است. با برادر آیت مهرعلی بیگلو، درباره‌ی وضعیت برادرش و هم‌چنین سرنوشت دیگر بازداشت‌شده‌ها گفت‌وگو کرده‌ام.

حبس به خاطر راستگویی

محمد حسین درویش: لیلا توسلی، دختر ۲۷ ساله‌ی محمد توسلی (رییس دفتر سیاسی نهضت آزادی) و خواهرزاده‌ی ابراهیم یزدی است. لیلا توسلی در روز عاشورا، ششم دی‌ماه سال ۱۳۸۸، ازجمله کسانی بوده که به چشم خود دیده که وانت نیروی انتظامی یک نفر را زیر می‌گیرد و می‌کشد. او با بی‌بی‌سی مصاحبه می‌کند و ماجرا را شرح می‌دهد. همان نیمه‌شب او را بازداشت می‌کنند و نزدیک دوماه در بند ۲۰۹ می‌ماند.

سلامت زندانیان و بی‌توجهی مسئولان قضایی

مجتبی سمیع‌نژاد: وضعیت بهداشتی و غذایی، فشارهای دوره‌‌ی بازداشت به‌ویژه در سلول‌های انفرادی، رفتار بد مأمورین زندان، امکانات پایین بندها و فشارهای روحی و روانی باعث آسیب‌های جدی جسمی و روحی به زندانیان سیاسی شده است. بسیاری از زندانیان سیاسی، با ناراحتی‌های جسمی متعدد روبه‌رو شده‌اند و نیاز مبرم به رسیدگی پزشکی و اعزام به مراکز درمانی دارند. با این وجود، مسئولان زندان‌ها و دستگاه قضایی از توجه به سلامت زندانیان غافل مانده‌اند.

در غیاب بهنود و دلارا، علی مهین‌ترابی آزاد شد

محمد مصطفایی: علی مهین ترابی پس از هفت سال و هفت ماه و یازده روز حبس، آزاد شد و خانواده خود را در آغوش گرفت. علی امروز آسمان آبی شهر را می‌بیند و در خیابان‌های شهر آزادانه قدم می‌زند. او امروز نفس می‌کشد. امروز روز علی مهین ترابی است، نوجوانی که سال‌ها طناب دار بر زندگی‌اش سایه افکنده بود و بهترین لحظات زندگی او را تحت اسارت خود در آورده بود. علی، مادر و پدر و خواهرانش را به آغوش خواهد کشید.

اعتراض به سرکوب زندانیان سیاسی

حسن زارع‌زاده اردشیر: گرچه در هفته‌های گذشته وضعیت بد زندان‌ها مورد اعتراض قرار می‌گرفت و نگرانی‌هایی در مورد سلامتی زندانیان سیاسی وجود داشت اما هفته گذشته این نگرانی‌ها از سوی نهادهای مختلفی در سطح وسیعی بیان شد و خود زندانیان نیز در نامه‌ای به دادستان تهران خواستار رسیدگی به وضعیت بد زندان، از جمله شرایط غیربهداشتی بندها و وضعیت اسفناک حاکم بر زندان رجایی‌شهر شدند.

با غل و زنجیر در دادگاه غیرعلنی

مریم محمدی: روز یکشنبه، ۲۷ تیرماه، دادگاهی در تهران برای رسیدگی به اتهام‌های عیسی سحرخیز، معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد در دولت اصلاحات و مدیر مسئول تعدادی از روزنامه‏های توقیف شده از جمله ماهنامه آفتاب تشکیل شد. نسرین ستوده یکی از وکلای عیسی سحرخیز می‌گوید: موکل من را برخلاف قانون، با پابند و دست‏بند به دادگاه آورده بودند. در مورد شرایط برگزاری این دادگاه با خانم نسرین ستوده گفت‏وگو کرده‌ام.

افزایش طلاق در ایران و تابوشکنی

کیارش پارسا عالی‌پور: براساس اعلام رسمی سازمان ثبت احوال کشور، آمار طلاق در ایران، نسبت به سال گذشته افزایش چشم‌گیری داشته است، و روز به روز نیز ازدواج‌های ناشاد بیشتری به طلاق می‌انجامند. اما خاستگاه این افزایش را در کجا می‌باید جستجو کرد؟ اثر طلاق بر زوج‌ها و جامعه چیست؟ آیا می‌توان تابوی طلاق در ایران را شکسته شده انگاشت؟ در همین راستا با مینا جعفری، وکیل دادگستری و فعال حقوق زنان در تهران، به گفت‌وگو پرداختم.

نگاهی به احکام اعدام در ایران

ایرج ادیب‌زاده: «نگاهی به احکام اعدام در ایران»، موضوع یک نشست خبری بود که روز دوشنبه ۱۲ ژوییه (۲۱ تیرماه) در باشگاه روزنامه‏نگاران خارجی پاریس برپا شد. انجمن فرانسوی «همه بر علیه اعدام» در حال حاضر نگران خطر اجرای حکم اعدام بیش از پانزده زندانی سیاسی در ایران است و از روزنامه‏‏نگاران رسانه‏های خارجی در پاریس دعوت کرده بود تا در این نشست خبری حاضر شوند.

پاسخ به ابهاماتِ پیرامون پرونده سکینه محمدی

محمد مصطفایی: قصد نداشتم مطلبی پیرامون سکینه محمدی بنویسم. خواستم به آنچه در خبرها آمده بود اکتفا کنم. اما وقتی تلفن همراهم به صدا درآمد و صدای نالان و اندوهگین سعیده تنها دختر سکینه محمدی را شنیدم که می‌گفت امروز در برخی از روزنامه‌ها نوشته شده است که قرار است مادرم را اعدام کنند، طاقت نیاوردم. ناچار گشتم تا تمام ابهامات کسانی که از دور و نزدیک اخبار منتشر شده در مورد سکینه محمدی را شنیده‌اند را مرتفع کنم.

خانواده‌های زندانیان سیاسی: بهت و بی‌خبری

مجتبی سمیع نژاد: بی‌خبری از زندانیان و بی‌اطلاعی خانواده‌ها از وضعیت زندانیان، از مهم‌ترین موارد نقض حقوق بشر در ایران به‌شمار می‌رود. این امر که از آن به‌عنوان حربه‌ای برای تحت فشار گذاشتن زندانی و خانواده‌ی او استفاده می‌شود، همواره موجب نگرانی شده است. این روزها «بی‌خبری» و «ناپدیدی» عبدالرضا تاجیک، روزنامه‌نگار و از همکاران کانون حقوق بشر ایران، موجب نگرانی‌های بسیار زیادی شده است.

«نظام کیفری اسلام، قابلیت انطباق دارد»

حسین علوی: صدور حکم سنگسار برای سکینه محمدی آشتیانی بار دیگر بحث‌های حقوقی تازه‌ای را دامن زده است. محمدجواد لاریجانی دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضایی گفته‌است که این مجازات در قانون اساسی ایران است و بنابراین همیشه قابل اجرا است. برخی مفسران دینی اما، بدون ایراد حقوقی به این مجازات اسلامی، شرایط احراز جرم را دشوار می‌دانند. در این زمینه با محمد سیف زاده، حقوقدان و وکیل دادگستری، گفت‌وگو کرده‌ام.