با توجه باینکه در ایران احزاب سیاسی از طرف حکومت مغضوبند و امکان ایجاد احزاب مستقل وجود ندارد توجه به تشکلهای مردمی یکی از اشکالی ست که به حکومت گران فشار زیادی را وارد خواهد کرد حتی اگر این تشکلها بوسیله ی خود حکومت درست شده باشند مانند خانه ی کارگر یا انجمن اسلامی دانشگاهها که در سالهای ابتدائی تشکیلشان حکومتی و پیرو حکومت بودند ولی به دلیل مردمی بودن از پتانسیل قابل قبولی برخوردار شدند لذا تشکل گرائی حتی تشکلهای ناچیز در آینده نقش تعیین کننده ای پیدا خواهند کرد نویسنده مطلب فوق هنوز چشم امیدش به تاثیر رژیم است لذا از نیروی مردم توان ارزیابی ندارد اهمیت شورای ملی صلح در آینده ای نزدیک یکی از کانون های مهم عدالتخواهی خواهد شد و در پیوند با مبارزان حقوق بشر و زنان به یکی از کانون های مهم مردمی تبدیل میگردد با امید به موفقیت تلاشهای دوستان در شورای ملی صلح

بيش از يك و نيم دهه فعاليت در سازمان‌هاي غير دولتي در ايران عامل ايجاد باورهايي بوده از جمله اين كه فقر تئوري در بسياري از زمينه‌ها وجود دارد . شتاب زدگي و عمل گرايي مانع از تحقيقات ، تفكر عميق و بررسي جوانب و تبعات است . توهم اين كه همه چيز را مي‌دانيم و شرم از پرسيدن و راهنمايي گرفتن اين رفتار حاكم بر جامعه ما در عرصه‌هاي سياسي ، اجتماعي .و...
برنده ايراني جايزه نوبل نيز مستثنا نيست . با نگاهي به تركيب شوراي صلح ايشان ردپاي فيلترينگ را مي‌بينيد و اقشاري از جامعه كه با آنان حذفي برخورد شده است . سال ديگر همين موقع يادتان باشد كه سراغي از اين شورا بگيريد و ببينيد اين جمع در ظاهر همسو چند درصد ريزش داشته است . متاسفانه در جايي زندگي مي كنيم كه بايد از ترس انگ نخوردن بسياري از انتقادها رغا بر زبان نياوريم .

وقت آن است که از برنده محترم جایزه صلح بپرسیم که چه کرد که شایسته ی این جایزه شد و اکنون چه می کند. سوال من اینست که چنین کسی که در جایگاهی با تواناییهای ویژه ای قرار گرفته چه استفاده ای از آنها کرده است؟ دستاوردهای خانم عبادی (چه قبل و چه بعد از جایزه) چه بوده است؟ و یک سوال به طور مشخص اینست که ایشان با در دست گرفتن پرونده های بسیار سیاسی آیا دستاوردی برای فعالان سیاسی-اجتماعی دربند داشته اند؟ و باز به صورت مشخص تری میپرسم: برای پرونده پزشکی که در همدان کشته شد چه کرده اند؟ آیا مسکوت خواهد ماند؟ وکیل پرونده آیا به این مسکوت ماندن رضایت می دهد؟ پس جایزه برای چه بود؟ امیدوارم مسئولین سایت این نظر را نمایش دهند و کسی را بیابند که به این سوالات جواب دهد.

خرده گیری از عبادی، آدم را یاد دور گود نشین ها می اندازد!

البته جای شکرش باقی است که این ملت تنبل یاد گرفته که از اینترنت برای ابراز وجود یا بهتر است بگویم خرده گیری بر دیگران برای اعلام وجود استفاده کند...

اصلاً فرض بگیریم که خانم عبادی هیچ کاری انجام نداده اند، جایزه را هدر داده اند، آنوقت چه؟ آیا این مسئولیتی از گردن شما کم می کند؟ شما برای حقوق بشر در ایران چه کرده اید؟

هر سال چندین جایزه به ایرانیان روشنفکر اعطا می شود، سرنوشت آنها چه می شود؟

من فکر می کنم این خرده گیری ها بر عبادی بهترین دلیل است برای عملگرایی و تاثیرگذاری ایشان بر فضای سیاسی...

به جای گله از دیگران، و ستایش منزه طلبی خود، بهتر است پا به میدان عمل بگذارید، تا دیگران ببینند که شما چند مرده حلاج هستید...

در زمانه ای که نویسندگان اصلاح طلب ما حامی انقلاب های خیالی می شوند.. و مشتاقانه بر طبل جنگ می کوبند ..و از دعوت آدمها به صلح در روابط روزمره هم بیزارند.. و خود فاقد توان پیدا کردن نقطه ای مشترک با هم صنفان خود هستند و از هم فکران خود با اختلافی کوچک دشمن می سازند..
این امید رو به تاریکیست..

مدت ها بود که مقاله ای این چنین دوپهلو ندیده بودم. در پس زمینه ... این مقاله، اشتیاق برپایی جنگ و لذت بردن از تماشای کشتار مردم، فقط به دلیل اثبات برتری اندیشه های نویسنده این مقاله (که به وضوح خارج از گود تشریف دارند)، بر فعالیتهای صلح طلبانه شخصی دیگر، به چشم می خورد. هر چند که نویسنده می کوشد با ایجاد پوسته ای نقدگرایانه، و در بعضی از سطور صلح طلبانه، خواننده را گمراه و بر اشتیاق روح عصیان گر خود سرپوش گذارد.
یادمان باشد که بازتاب اعمال ما، ابتدا ما را در بر می گیرد. و شاید هرگز کوچکترین آسیبی به دیگران نرساند.
ملامتگو چه دریابد ز راز عاشق و معشوق
نبیند چشم نابینا خصوص اسرار پنهانی

من هیچ نقشی در امور سیاسی ندارم و فقط یک شهروند عادی و تنبل هستم. اگر هم قصد تخریب یک صلح طلب را دارم، شما بزرگواری کنید و ببخشید!
من یک شهروندم که از این فرصت اینترنتی استفاده میکنم و سوالی را مطرح میکنم. به جای تخریب بنده، سوال مرا با جواب مستدل تخریب کنید: خانم عبادی تا کنون چه دستاوردهایی داشته اند؟ از موقعیت استثنایی خود چه استفاده ای کرده اند؟ باور کنید این سوالات خیلی مهم هستند. من که یک شهروند ساده ام (نه نویسنده اصلاح طلب یا غیر اصلاح طلب) باید بدانم که در عرصه سیاست ایران به چه کسی اطمینان کنم و چه کسی تاثیر گذار است. لطفا جواب سوالم را بدهید.

آقا یا خانم آشنا با خانم عبادی!!
همین جوری که سر از اینجا در آوردید کمی دیگر در همین شبکه جهانی جستجو کنید تا جواب سوالتان را که یک جمله و یک خط و یک صفحه هم نیست و بسیار بیشتر از این حرفهاست بیابید
انقدر راحت طلب نباشید ،شهروند معمولی هم وظایفی دارد یکی از آنها هم این است که اگر در مورد برنده صلح نوبل که از قضا هم زبان هم هست سوالاتی داشت جواب سوالاتش را شخصا جستجو کند

به نظر من هم این دست پیش بینی های نویسنده جز گرفتن انرژی حرکت آدمهایی که برای صلح گام بر می دارند خاصیت دیگری ندارد

مثل اینست که همه کسانی که برای نجات جان هزاران آدم آفریقای از گرسنگی و بیماری و مرگ تلاش می کنند با رجوع به حافظه تاریخی مرگ و میر در آفریقا متوقف شوند

مسلم است که تاریخ جنگ را حاکمان جنگجو می نویسند
چیزی که سخت است کار انسانهای شریفیست که با امید به فرداهای متفاوتی برای بشر مشغول نوشتن تاریخ صلحند و جا به جا کردن قدرت از دست حاکمی جنگجو به دست همان انجمن..شورا ...و یا تشکل صلح طلبانه

اینجانب علاوه بر اعتراف به شهروند عادی و تنبل بودن با توجه به نظر بالا مجبور هستم به راحت طلبی خود نیز اعتراف کنم! شما میتوانید مرا به چیزهای دیگری هم متهم کنید ولی هنوز جواب مرا نداده اید. منتظر بودم که جوابی بشنوم تا سراغ نقد جدی (نه تخریب البته) فعالیت های صلح طلبانه و سازمانهای صلح طلب ایرانی برویم. لطفا توجه کنید: نقد و نه تخطئه.
با وجود راحت طلبی، اینجانب امروز سراغ خبرها رفتم و این را دیدم: "پرونده قتل زهرا بنی یعقوب مختومه شد."
حتی اگر خانم عبادی وکیل چنین پرونده ای نباشند (که به گمانم بودند) جایگاه ایشان این توان را به ایشان میدهد که در این مورد و موارد بسیار دیگر (که همیشه وکیل ثابت قدم پرونده های اینگونه اند) نقش بزرگ تری داشته باشند.
شاید هم داشته اند، پس لطفا سوال مرا جواب دهید.
به نظر میرسد که نقش خانم عبادی پر رنگ تر از بسیاری فعالان صلح دیگر که مخاطرات را به جان میخرند نیست (و نبوده). میگویم "به نظر میرسد" تا اگر اینگونه نیست شما روشن نمایید. پس جواب سوالم را بدهید ای دوستان عصبانی!