| خانه > گزارش ويژه > جهان > سونامی در کلیسای کاتولیک | |||
سونامی در کلیسای کاتولیکفروغ.ن.تمیمیشنیدن حرف‌های یک کشیش نودساله در مصاحبه تلفنی و زنده در یک برنامه تلویزیونی هلندی به راستی تکان‌دهنده است. او در این مصاحبه اعتراف می‌کند که در دوران کار در کلیسای کاتولیک، از چند نفر از شاگردانش سوء استفاده جنسی کرده است. چند ساعت قبل از این مصاحبه یکی از این شاگردان پس از پنجاه‌سال به او تلفن می‌کند، تا این پیرمرد را حداقل با یکی از آن بچه‌ها روبرو کند. کشیش که حالا خود را مقصر می‌داند، در تماس تلفنی با تلویزیون، از خدا و همه قربانیان‌اش پوزش می‌خواهد! در هفته‌های گذشته با مراجعه چند صد نفر به مقامات کلیسا، یا دادگستری در هلند، آلمان و اطریش و متهم‌کردن تعدادی از روحانیون به سوء استفاده جنسی از خود، کلیسای کاتولیک با رسوایی بزرگ دیگری روبرو شده است. این افراد که بعضی از آن‌ها پس از پنجاه سال سکوت خود را شکسته‌اند. در برنامه‌های متعدد رادیویی و تلویزیونی به افشاگری پرداخته و خواهان مجازات متهمان شدند. اکثریت قربانیان سال‌ها با مشکلات روحی و جسمی ناشی از تجاوز جنسی معلمان روحانی خود دست به گربیان بوده‌اند.
تون لیر سخول Ton Leerschool یکی از قربانیان هلندی به یاد می‌آورد که چگونه کشیش متجاوز پس از بارها و بارها دست‌درازی، مسئولیت فریفته‌شدن و تجاوزش را به گردن او می‌انداخت. تون با عذاب وجدان و با احساس گناهی ناکرده، می‌بایست سال ها این اتهام را با خود حمل کند. مقامات کلیسا در هلند به تون پیشنهاد کرده‌اند که اگر او از شکایت علیه متهم صرف نظر کند کلیسا با پرداخت چهار هزار یورو به او برای ایجاد یک بنیاد در حمایت از قربانیان کمک خواهند کرد! اسقف‌های کاتولیک این روزها به تکاپو افتاده‌اند تا جلوی آبروریزی‌های بیشتر را بگیرند آن‌ها می‌گویند، پدوفیلی عملی شنیع و ممنوع است. اما آیا نباید تمام این متهمان را فورا دستگیر کرد و در دادگاهی به اتهامات رسیدگی کرد؟ در شرایطی که کلیسای کاتولیک سعی دارد روند تحقیق و بررسی را در کنترل خود داشته باشد، دولت هلند یک وزیر سابق را مسوول تحقیق در مورد این ماجراها کرده است. وجود شبکه‌های متعدد بچه‌بازان در کلیسای کاتولیک را چگونه می‌توان توضیح داد؟ با توجه به گستردگی وسیع این فجایع و مطالعه جزییات موارد افشا شده، این سوال مطرح می‌شود که آیا اکثریت این مردان پدو فیل و یا بچه‌باز، با آگاهی تمام شغل روحانیت را انتخاب نکرده‌اند تا عمری در آزادی و امنیت، در پشت درهای بسته و راهروهای تاریک و خالی کلیساها به توانند از کودکان بی‌پناه سوء استفاده کنند و از دستگیری و مجازات هم در امان باشند؟ گروهی از محققان سنت ممنوعیت ازداوج و دسترسی نداشتن به رابطه جنسی را برای روحانیت در کلیسای کاتولیک یکی از دلایل اصلی رواج پدوفیلی (بچه‌بازی) در این کلیسا می‌دانند. ممنوعیت ازدواج برای روحانیت کاتولیک بعد از هزاره اول مسیحی به عنوان یکی از اصول خدشه‌ناپذیر و مقدس در این دستگاه مذهبی اجرا شده است. در پی رواج این سنت در سده‌های گذشته، روحانیت کاتولیک توانست قدرت مطلق و بی‌چون و چرای خود را گسترش داده و با ایجاد فاصله‌ای میان خود و مردم، امتیازات زیادی را درجامعه به خود اختصاص دهد. ایجاد ساختار مبتنی بر سلسله مراتب و اطاعت، اعمال قدرت بر زیر دستان و پیروان کلیسا، سرکوب غرایز طبیعی و حتی ممنوعیت خودارضایی به عنوان گناهی کبیره، از دلایل اصلی روی‌آوردن کشیش‌ها به سوء استفاده از کودکان است. افشاگری در مورد کلیسای کاتوکیک از امریکا شروع شد. به گزارش روزنامه واشنگتن‌پست در سال ۲۰۰۵، یازده هزار مورد سوء استفاده جنسی در کلیسا گزارش شده بود. با افشای موارد دیگر، این کلیسا تا کنون نزدیک به دو میلیارد دلار غرامت به هزاران قربانی در امریکا پرداخت کرده است. رسوایی در کلیسای کاتولیک اروپا از ایرلند شروع شد. در چند سال گذشته نزدیک به پانزده هزار نفر از قربانیان علیه دستگاه روحانیت در این کشور شکایت کرده‌اند. بر طبق تحقیقات انجام‌شده، اکثریت موارد گزارش شده به نیمه دوم قرن بیستم برمی‌گردد. در آن دوران سوء استفاده و آزار جنسی کودکان در یتیم‌خانه‌ها و مدارس مذهبی شبانه‌روزی در ابعاد گسرده‌ای وجود داشته است. اما گروهی از کشیش‌های متهم در ایرلند فوت شده و تعدادی از آنان هم در خانه‌های سال‌مندان زندگی می‌کنند.
این موج وسیع افشاگری علیه کلیسای کاتولیک این حقیقت را بر ملا می‌کند که سوء استفاده از قدرت مطلقه با راه و روشی مشابه از طرف روحانیت در مدارس مذهبی کشورهای مختلف به کار گرفته شده است. مقامات بالای کلیسا در آمریکا، ایرلند، هلند، آلمان هم در اکثر مصاحبه‌های انجام‌شده اعتراف کرده‌اند که در زمان خدمت خود در جریان تعدادی از این موارد تخلف بوده‌اند. اما یا آن را مسکوت گذاشته و یا در موارد حاد، متهم را به کلیسای دیگری منتقل کرده‌اند. قربانیان از مقامات می‌پرسند، کلیسا به چه حقی می‌تواند از درمان و مجازات قانونی این افراد خوداری کرده و تنها آن را به منطقه‌ای دیگر منتقل کند تا با ناشناس‌ماندن باز هم قربانیان جدیدی را اسیر خود کنند. در ماه مارچ امسال اعلام شد که حتی پاپ بندیکت شانزدهم در دوران اسقفی خود در آلمان از تعدادی از موارد سوء استفاده جنسی از کودکان خبر داشت. یک روزنامه امریکایی با ارائه مدارک کافی اعلام کرده که پاپ فعلی سال‌ها پیش از سوء استفاده جنسی یک کشیش امریکایی از دویست کودک ناشنوا خبر داشته و هیچ اقدامی علیه او انجام نداده است. پس از آن که روزنامه The Independent، در بریتانیا پاپ را «بزرگترین گناهکار» خواند و با گسترش رسوایی در چند کشور اروپایی، بالاخره پاپ بندیکت شانزدهم در بیستم ماه مارچ مجبور به انتشار نامه‌ای رسمی در محکومیت این فجایع و عذرخواهی از تمام قربانیان شد. در پی این پوزش‌خواهی واتیکان اعلام کرد که با تشکیل یک کمیسیون «کشف حقیقت» تمام موارد گزارش‌شده را بررسی خواهد کرد. انتشار این نامه اما خشم مردم را در ایرلند برانگیخت. زیرا پاپ در نامه خود علیه مقامات بالای کلیسا در ایرلند حرفی نمی‌زند و از آن‌ها نمی‌خواهد که استعفا دهند. بلکه با مقایسه رنج‌های قربانیان سوء استفاده جنسی، با رنج‌های مسیح از آن‌ها می‌خواهد که از اعتقاد خود به دستگاه کلیسا بر نگردند و مانند مسیح رنج‌های خود را تحمل کنند! قربانیان می‌گویند آیا پاپ نباید در احترام به احساسات آن‌ها و اظهار تاسف از هزاران مورد نقص حقوق انسانی کودکان، با احساس مسئولیت، شخصا از سمت خود استعفا دهد؟ روش مقابله کلیسا با این رسوایی و بی‌آبرویی بزرگ، بدون شک در آینده این آیین، مشروعیت تئوریک و ساختار قدرت در آن اثر خواهد گذاشت. نباید فراموش کرد که کلیسای کاتولیک با ادامه سیاست‌های بسیار محافطه‌کارانه خود در زمینه محروم‌کردن روحانیت از داشتن رابطه جنسی و ازدواج، مخالفت با کنترل زاد و ولد، با قرص ضد حاملگی و هم مخالفت با استفاده از کاندوم در جلوگیری از ایدز، مخالفت با طلاق، مخالفت با کشیش‌شدن زنان، نه تنها از زمانه خود بسیار عقب مانده، بلکه نخواهد توانست تا ابد میلیون‌ها کاتولیک را قانع و با خود همراه کند.  |
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|
||
 |
