یک زن خانه دار را آوردند توی تلویزیون که میگوید پسرش نارنجک جنگی داشته است.لحن حرف زدن او مانند کسی است که کابل خورده و شکنجه شده.این را حداقل کسانی که زندان رفته و شکنجه شده اند میدانند من خودم افرادی را دیده ام که به بدترین وضع شکنجه شده اند. مردم شاید نمیدانند که اینها طوری فرد را شکنجه جسمی و روحی میکنند که افراد به هر آنچه آنها میخواهند اعتراف میکنند حتی به زنا با مادر خودشان.خدایا کجایی؟ هستی؟ خوابیدی؟. یه کاری بکن اگر کاری نکنی مردم خودشون ریشه اینارو میکنند اونوقت کسی دیگر تورو باور نداره.

- از دوستاني كه با شجاعت تمام در جنبش سبز نقش موثر دارند خواهش مي كنم كه نام تمامي شهدا با مشخصات جانبي را گرد آوري كرده و به شكل يك سند مردمي انتشار دهند تا چراغ راهي باشد براي جنبش و سند جنايت استبداد مذهبي حاكم. جكومت ولايت فقيه نبايد از لكه ننگ اعمال تبهكارانه اش خلاص شود.

(اعتراف سریع وبی پرده مدیرعامل ایرنا .
کشتار مردم معترض وبی کناه وبی دفاع توسط ایادی بسیج وسپاه پاسداران وسرکوب وجکومت نظامی ودیکتاتوری رهبری)

اگر سپاه نبود....

محمد جعفر بهداد*:اين نخستين بار نيست که هوشياري و جانفشاني سپاه و بسيج توانست انقلاب و کشور را از گردنه دشوار و نفس گير ديگري به سلامت عبور دهد.

اين روزها که صداي شکستن استخوان پروژه مخملي دشمنان، حتي به گوش سردمداران نظام سلطه هم رسيده و آنها را براي خروج از بحران بي آبرويي خود به تقلا و التماس انداخته، فرصت خوبي است تا بافته هاي دشمنان و مزدوران شان براي ايران عزيز و چگونگي رشته شدن آن بافته هاي رنگين، بازخواني و تحليل شود، اما از ميان همه گفتني ها درباره ناگفته هاي قبل از انتخابات و حوادث تلخ سياسي و خياباني پس از آن، نقش آفريني سپاه و بسيج در مراحل شناسايي منابع تهديد، تحليل رفتار و اقدام (مهار) عناصر و جريان هاي عامل يا فريب خورده دشمن قابل توجه است.
نقش رهبري و مردم در ناکام سازي جريان هاي معاند يا لجوج عليه نظام ديندار و مردم سالار، همواره نقش ممتاز و بي بديل بوده است، اما نام و نشان سپاه و بسيج به عنوان فرزندان شايسته و فداکار ملت متدين، ميهن دوست و سلحشور ايران اسلامي، در صدر فهرست همه مجموعه هاي تاثيرگذار مي درخشد. اين دوگانه انقلابي به عنوان چشم و گوش و بازوي تواناي رهبري و مردم در طول 30 سال گذشته همواره در جايگاه حافظ مقتدر امنيت و منافع ملي مورد مباهات ايراني ها و نفرت بدخواهان ايران بوده اند.
امام عزيز، اما سخنان الهام بخشي درباره بسيج و سپاه دارند که فرمودند: "بسيج قلب من است – سپاه چشم من است"
آن عزيز سفر کرده، در واقع ايران اسلامي را يک مجموعه زنده، با نشاط و رو به جلو مي داند که بدون بسيج – به عنوان استعداد جمهوريت نظام – زنده نمي ماند و بدون سپاه ، ياراي شناسايي دوست و دشمن و نيرنگ هاي بدخواهانه دشمنان را نخواهد داشت. اين نکته ظريف نيز وجود دارد که فقدان بينايي مي تواند انسان را در وضعيت خطرناکي قرار دهد که حتي قلب و جانش را هم از دست بدهد.
اين روزها، از همه دستگاه هاي مسئول که با تعهد و تلاش خويش، جمهوري اسلامي ايران را از گزند توطئه اخير دشمن صيانت کردند، بايد سپاسگزاري کرد، اما تلاش هاي موثر سپاه و بسيج در عرصه هاي نرم افزاري و سخت افزاري مقابله با پروژه رنگي دشمن، يک بار ديگر اين عبارت امام عزيز را براي ما معنا کرد که: "اگر سپاه نبود، کشور هم نبود".
آيا آنهايي که به نام ملي گرايي و وطن پرستي، گاهي در عرصه هاي سياسي و رسانه اي عرض اندام مي کنند و لاف ميهن دوستي مي زنند، تاکنون پرسيده اند اين سرزمين پهناور و مردمان متدين و متمدنش را چه کساني و چگونه در برابر ترفندها و تجاوزات خطرناک دشمنانش حفظ کرده اند؟
______________________________________________
*مديرعامل سازمان خبرگزاري جمهوري اسلامي(ايرنا)

روحانیت که دارد غرق می شود حالا با بیانیه دادن می خواهد دوباره بر مردم سوار شود. امروز روزی ست که روحانیت و حکومت دینی هر دو برای همیشه به مسجد برگردند. روحانیت و مسجد جایشان در سیاست نیست. سیاست زمینی و مادی و جامعه شناسی ست مذهب امر ماورایی ست و اعتبارش را از آسمان می گیرد و دستوراتش آسمانی ست و تنها برای دل و روح مردم باید خئوب باشد که متاسفانه امروز دیگر حتا همین یک حسن را هم ندارد. روحانیت در تمنامیتش دستش بخونها ملیونها ایرانی آغشته است. حتا آنهایی هم که مخالف کشتن هستند، مخالف بعضی از کشتنها هستند و نه همه ی کشتنها! آنها مخالف بعضی شکنجه ها هستند و نه همه! آنها بقول قرآنشان « بعض در بعض» می بینند. تعزیرات، سنگسار، اعدام در ملع عام، اصولا اعدام جزء لاینفک اسلام و روحانیت است. تمام تاریخ اسلام برنگ سرخ خون است. زندگی اسلام آب حیاتش خون است! هم خون دیگران را می ریزد، و هم خون خودش را، خونریزی اسلام پایه و اساس اسلام است: اگر می توانی خونش را بریز و اگر نمی توانی خون خودت را به اسلام اهدا، اسلام مثل بیماری ست که پیوسته بخون محتاج است! آنهم « خون تازه» یعنی هر روز باید خون تازه بیاید، هر روز باید خون تازه ریخته شود. برای همین هم « کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» تمامی روز ها روز عاشوراست یعنی روز خون و خونریزی و تمامی زمین کربلاست یعنی احتیاج به خون تازه بر زمین. این عطش اسلام بخون ، به مزه ی خون، به حتا مزمزه کردن خون در تمامی روحانیت وجود دارد، روحانی بدوئن این «کیفیت » یافت نمی شود، اما برجسته ترینش امام علی و تا امام خمینی و تا امام خامنه ای ست. امام خمینی در آن روز های وحضشت که هر روز کسی را در خیان و در اتومبیل و در خانه های امن اسلام سرمیبریدند، مثل سید جواد ذبیحی و تقی روحانی گویند رادیو ...و یا در زندانها با لیستهای بلند تیرباران می کردند هزار هزار...آری امام خمینی آمد در رادیو تلویزیون حکومت اسلامی و گفت« هی میگن ما می کشیم! حضرت علی در یک نصف روز بروایتی سر نهصد نفر و بروایتی بیشتر یهودی را برید حالا ما کجا و حضرت علی کجا! ...» راجع به خون ریزی و خونپرستی خامنه ای و سخنرانی عریانش در نماز جمعه ی بعد از انتخابات چیزی نمی گویم زیرا هنوز صدایش در فضا پیچیده و در نماز جمعه ی بعدی مباشرش در امور خون چنان افسار پاره کرد و چنان خشن و آبرومندانه بطریق الاسلامیه بود که حتا بچه ی چهار ساله ی فامیل ما جلو تلویزیون با حیرت گفت « اینا چقدر خونخوارن!»
آری روحانیت می خواهد این ته بساط را حفظ کند اما دیر شده، بادهایف پیش از طوفان وزیدن گرفته اند، و گرد و غبار بر آسمان نشان از طوفان نوح نه که اینبار طوفان جمشید دارد. طوفانی که عبا و عمامه ها را با خود خواهد برد!