«دانشجویان همیشه نخبگان خود را پیدا می‌کنند»

مریم محمدی

فشارها و محدودیت‏ها بر فعالان جنبش دانشجویی هر روز افزوده می‏شود. ادامه‏ی بازداشت دانشجویانی که دلیل دستگیری آن‏ها روشن نیست، تداوم بازداشت‏های جدید، صدور احکام سنگین بی‏سابقه در ارتباط با دانشجویان، موجب شده است فضای دانشگاهی هم‏چنان ملتهب و دانشجویان و خانواده‏های آنان نگران باشند.

امین نظری، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، در باره‏ی این وضعیت می‏گوید:

دولت آقای احمدی‏نژاد بعد از ۱۶آذر به این برآیند رسید که باید دانشگاه را به عنوان تا‏ثیرگذارترین و مهم‏ترین شبکه‏‏ی اجتماعی، به نوعی منفعل کرد. اما واقعا اشتباهات فاحشی در این زمینه‏ انجام دادند. چون جنبش سبز در رأس این جریانات قرار دارد و جنبش‏های دانشجویی، زنان و… متاثر از آن هستند.

این‏گونه نیست که اگر امروز تعدادی‏ از دانشجویان دستگیر شوند، جنبش دانشجویی منفعل شود. حتی اگر بچه‏های تحکیم را هم بازداشت کنند، جنبش به فعالیت خود ادامه می‏دهد. امروز بیشترین فعالیت‏ها از ناحیه‏ی دانشجویان ورودی صورت می‏گیرد و نه دانشجویانی که به عنوان فعال سیاسی شناخته می‏شوند.

از سوی دیگر، با قاطعیت می‏گویم، مطمئن باشند که دانشجویان همیشه نخبگان خود را پیدا می‏کنند. نیازی نیست که بگردیم ببینیم در این یا آن دانشگاه نخبه‏ی سیاسی‏ای هست یا نه. اتفاقا در این فضا، دانشجوی ورودی سیاسی‏تر از دانشجوی سال‏های ماقبل خود است.

چه اطلاعاتی در مورد دانشجویانی که دستگیر شده‏ و الان در زندان هستند، دارید؟

آقای میلادی اسدی از ۲۰۹ به ۲۴۰ اوین منتقل شده است و در ملاقاتی که با خانواده داشته، گفته است که در بند ۲۰۹ در سلولی ۲×۲ زندانی بوده و این روزها در سلولی کوچک‏تر و احتمالاً ۲×۱ به سر می‏برد. خانم هدایت، آقای عرب‏شاهی و آقای سمیاری هم به همین شکل تحت فشار قرار دارند.

از خانم سورنا هاشمی و آقای علی‏رضا‏ فیروزی، از دانشجویان انجمن اسلامی زنجان نیز هیچ خبری در دست نیست.

از روزی که بحث بازداشت و ناپدید شدن آنان مطرح شده، خانواده‏هایشان بسیار پیگیراند که بدانند فرزندانشان کجا هستند و یا کدام نهاد آن‏ها را بازداشت کرده است. اما تا کنون موفق نشده‏اند اطلاعی در این زمینه به دست بیاورند و بسیار هم نگران فرزندانشان هستند. همین‏طور ما هم نگران این دوستان‏ هستیم و نگران آن که چه اتفاقی برای‏شان افتاده است.

در این ارتباط روی سایت دانشگاه امیرکبیر مطلبی منتشر شده و آقای مجتبی سمیع‏‏نژاد نوشته است که آقای علیرضا فیروزی با این که در زندان بوده، آی‏دی روشن داشته است و با ایشان گفت‏وگوهایی می‏کرده که آقای سمیعی‏نژاد متوجه شده این‏ها صحبت‏های خود آقای فیروزی نیست. آیا این هم روش تازه‏ای در پی‏گیری اطلاعات زندانی است؟

بله من هم این مطلب را دیدم و آقای سمیعی‏نژاد یقینا با این اطلاع که آقای فیروزی در زندان است و در میان ما نیست، به این مساله اشاره کرده است. مطمئنا یکی از چیزهایی که بلافاصله پس از بازداشت از افراد دستگیر شده می‏گیرند، آی‏دی و پسوورد آنان است.

وزارت اطلاعات باید پاسخ‏گوی ناپدید شدن دو شهروند ایرانی، آن هم فعالین سیاسی‏ای که پیش از انتخابات سابقه‏ی بازداشت داشته‏اند، باشد. امروز مسئولین باید پاسخ‏گو باشند که این دو کجا هستند. هم به خانواده‏های‏شان و هم به ما که نگران آن‏ها هستیم.

علاوه بر این، اشاره کردید که اعضای شورای مرکزی تحکیم وحدت، خانم بهاره‏ هدایت، آقای مهدی هاشمی و … تحت فشار قرار دارند. دقیقاً تحت چه فشارهایی؟! به چه منظور؟

اعضای شورای مرکزی تحکیم که در حال حاضر در زندان هستند، بسیار تحت فشاراند که انحلال تحکیم را اعلام کنند و حکم غیرقانونی وزارت علوم، مبنی بر غیرقانونی بودن این تشکل را بپذیرند و آن را به رسمیت بشناسند.

حکمی که می‏گویید غیرقانونی است، کی و چگونه صادر شده است؟ آیا این امکان وجود ندارد که شما این حکم را به لحاظ قانوی پی‏گیری کنید؟

حکم غیرقانونی بودن تحکیم در اسفند ماه ۸۷ از سوی وزارت علوم صادر شد. اما از آن‏جایی که وزارت علوم در جایگاهی نیست که بتواند نسبت به تشکل‏های فراگیر دانشجویی یا اتحادیه‏های دانشجویی حکمی صادر کند، این حکم اساساً غیرقانونی است.

وزارت علوم در جایگاه حکم دادن یا مجوز صادر کردن برای این نهادها نیست که بخواهد مجوزی را هم از آن‏ها بگیرد. این جایگاه برای «هیأت نظارت مرکزی وزارت علوم» تعریف شده و نظارت مرکزی مسئول دادن حکم، مجوز و یا ابطال آن است.

این حکم اساسا غیرقانونی است، اما این که ما بخواهیم وکیل بگیریم و پی‏گیر آن بشویم، مستلزم تشکیل یک هیأت منصفه است تا بتوانیم از طریق این هیأت منصفه پیگیر طی کردن مراحل قانونی مساله بشویم. تا کنون دوستان وزارت علوم و دولت نهم هیچ گام قانونی برای انحلال تحکیم برنداشته‏اند که ما بخواهیم از آن دفاع کنیم.

آقای نظری احکامی که امروز برای دانشجویان صادر می‏‏شود، بسیار سنگین و کم سابقه به نظر می‏رسد. ارزیابی شما در این باره چیست؟

در این دوره ما شاهد حکم‏هایی هستیم که کاملا دور از عقلانیت است و از نظر من غیرقانونی نیز هستند. احکام ضیاء نبوی و آقای مجید دُری، مجید توکلی و دوستان دیگر بسیار سنگین هستند.

اما سنگینی این حکم‏ها فضای دانشگاه‏ها را نه تنها آرام نمی‏کند، بلکه ملتهب‏تر هم می‏‏کند. همان‏طور که بازداشت آقای مجید توکلی و دیگر دانشجویان پلی‏تکنیک، دانشجویان این دانشگاه را جری‏تر کرده است.

برخوردی که هنگام بازداشت مجید توکلی با او صورت گرفت و حکمی که امروز به او داده‏اند، یقینا تاثیر بسزایی در رادیکال‏تر شدن فضای دانشگاه‏ها دارد.

قصد حاکمیت از این‏گونه برخوردها و صدور چنین حکم‏هایی این است که دانشجویان را با این رعب و وحشت روبرو کند که اگر فعالیت کنید و اعتراضی بکنید، چنین حکم‏هایی در انتظارتان خواهد بود.

چشم‏انداز آتی را، حداقل در کوتاه‏مدت، چگونه می‏بینید؟

فقط آرزو می‏کنم دانشجویانی که در بند هستند و به خصوص اعضای شورای مرکزی تحکیم هرچه زودتر آزاد شوند.

تجربه نشان داده است که بازداشت دانشجویان و برخوردهای خشن از سوی حاکمیت و دولت با نهاد دانشگاه، همیشه نتیجه‏ی عکس داشته است. حاکمیت با برخوردهای خشن به آن‏چه انتظار دارد و به وجود آرامش در دانشگاه، دست پیدا نمی‏کند.

واقعیت این است که این احکام نمی‏تواند دانشجویان را بترساند و یا منزوی کند. دانشگاه به عنوان وجدان بیدار جامعه، در تمام مراحل تاریخی کار و رسالت خود را انجام داده است و در این مقطع هم انجام می‏دهد.

احکام نامتعارف و غیرقانونی تاثیری در فعالیت دانشجویان ندارد و فقط نشانه‏ی دیگری از ضعف حاکمیت است.