«تجاوز ممنوع است»

مریم محمدی

در ایران مدت‌ها است که در برخورد با اهالی مطبوعات و رسانه‌ها، اینترنت یا به اصطلاح فضای مجازی نیز مورد حمله قرار می‌گیرد. اما در دادگاه متهمان اخیر، این مسأله به اوج خود رسید؛ تا جایی که به طنز گفته شد که متهم ردیف اول دادگاه رویدادهای اخیر، فضای مجازی بود.

با او گفت و گویی در مورد این ابتکارش و مهم‌ترین طرحی که اکنون روی آن کار می‌کند، «روز قدس سبز» که باید روز قدس ثمر بدهد، کردم.

صفحه‌ی آقای میرحسین موسوی را که خیلی پیش از انتخابات، زمانی که سیاست ستادهای مردمی و «هر ایرانی، یک ستاد» مطرح شد، تشکیل دادم. سعی کردیم آن را در قالب یک ستاد در فضای مجازی فیس‌بوک بالا برده و خبررسانی کنیم.

در مقطعی که فعالیت ستادهای انتخاباتی تا حدودی رسمی شد، توانستیم با روابطی که با ستادهای دیگر داشتیم، به مرور وصل شده و به عنوان ستاد رسمی در فیس‌بوک کار کنیم.

بعد از انتخابات که نقش ستاد کمابیش از بین رفت و بیشتر نقش رسانه‌ای مطرح بود، خصوصآً با توجه به محدودیت‌هایی که بر روی رسانه‌های قانونی گذاشته شد، بحث رسانه بودن ما بیشتر مطرح شد و ما سعی کردیم در همان چهارچوب‌هایی که آقای موسوی داشت، بعد از انتخابات نیز ادامه بدهیم. به همین خاطر هم پرطرف‌دارترین صفحه است.

آماری تقریبی از اعضا و بازدیدکنندگان دارید؟

حدوداً ۱۱۶ هزار نفر مستقیم روی صفحه‌ی آقای موسوی عضو هستند. ۳۵ هزار نفر هم عضو صفحه‌ی خانم رهنورد هستند. جدا از این، تعداد زیادی نیز عضو نیستند و با آمدن روی صفحه‌‌ی www.facebook.com/mousavi خبرها را چک می‌کنند.

طبق آمار رسمی نزدیک به ۱۵۰ هزار نفر مستقیمآً تمام پست‌های ما را روی صفحه‌ی خود می‌گیرند. از این تعداد بسیاری نیز روی این شعار ما که «رسانه شمایید» اخبار را منتقل می‌کنند.

به هر حال دسترسی‌مان زیاد است و در تجمع‌ها و برنامه‌های مختلفی که برپا شد، کمابیش این مسأله مشهود است.

یکی از اشکال پیوند شما با ایران، تجمعات و راه‌پیمایی‌های مردم بوده است. بر اساس تجربه‌ی شما کدام یک از این‌ها موفق‌تر بوده و شرط موفقیت چه بوده است؟

تجربیات نشان می‌دهد هر تجمعی که در چهارچوب قانون بوده و هر شعار و صحبتی که در چهارچوب قانون و بر اصول آقای مهندس موسوی منطبق‌تر بوده است، همان بازتاب بیشتری داشته و بازتاب ‌آن هم از نظر تعداد و هم از نظر کیفیت، مثبت‌تر بوده است. ما نیز سعی کرد‌ه‌ایم این چهارچوب را بیشتر تقویت کنیم.

«روز قدس سبز» را که اعلام کردید، خیلی در ایران مورد حمله گرفت، و حتی مقامات بالای نظام علیه آن صحبت کردند. فکر می‌کنید جزو کدام دسته از تجربیات شما قرار بگیرد؟ فکر می‌کنید نمونه‌ی موفقی خواهد شد؟

نمونه‌ای از کارهای اخیر که خیلی خوب بازتاب داشته، همین روز قدس سبز است که قرار است با اصولی‌ترین شعار که «تجاوز ممنوع است» به خیابان برویم.

خود آقای موسوی، همان اول که به عنوان کاندیدا وارد شد، در درجه‌ی اول بر اصول‌گرایی‌اش تأکید کرد که در آن زمان برای خیلی‌ها ممکن است جالب نبوده باشد. اما در این مرحله، می‌توان تأثیرات آن را دید که چه قدر مهم است که آدم جایی به اصول برگردد و بگوید: مهم نیست کجای دنیا؛ همه جا تجاوز ممنوع است. حال قرار است مردم با این شعار در این تجمع شرکت کنند.

این ایده در خارج از کشور نیز مورد استقبال قرار گرفته است. با وجود این که طرح روز قدس پیوند محکمی با جمهوری اسلامی و شاید برخی نهادهایی که خیلی هم مورد انتقاد هستند دارد، چرا مورد توجه ایرانیان خارج از کشور نیز قرار گرفت؟ و اساساً شما آن‌ها را هم در پیام‌ها و قرارهایی که با جامعه‌ی ایران برقرار می‌کنید، در نظر دارید؟

فضای ما فضای مجازی است و اساساً در دادگاه‌ها هم فضای مجزای محکوم بود. این فضا تحت تأثیر عوامل زیادی هست؛ از جمله کسانی که خارج از کشور هستند و اساساً دسترسی آن‌ها به این فضا راحت‌تر است.

به همین دلیل، مهم این است که در این فضا صدایی باشد که به اصول و مسائل پایه‌ای و اولیه رجوع ‌کند. آن‌جاست که می‌شود نقطه‌های مشترک را برای همه در همه جای دنیا، چه در فلسطین، چه در اروپا، چه در آمریکا و چه در ایران پیدا کرد.

در همه‌ جای دنیا، تجاوز محکوم و منفور است و بر این مبنا، در چنین موقعیت‌هایی می‌توان هم‌گرایی ایجاد کرد. چنان‌که می‌بینیم، زمانی که بحث به اصول می‌رسد، بعضاً تظاهرات و تجمعاتی جهانی به وجود می‌آید.

فکر می‌کنید روز قدس را که مسأله‌ی فلسطین بوده است، از آن انحصار درآورده‌اید و به مسائل روز ایران پیوند زده‌اید؟

بله؛ چون آن‌چه در ایران دارد اتفاق می‌افتد، متأسفانه همان سیاستی است که در جاهای دیگر نیز هست. وقتی می‌گوییم: تجاوز کلآ بد است، یعنی خط‌ها مشخص شده است. متجاوز محکوم است؛ حال هر کسی که می‌خواهد باشد.

خود بنیان‌گزار این روز، امام خمینی گفته است: «در این روز که نه فقط متعلق به فلسطین، بلکه متعلق به همه‌ی دنیا است، پوزه‌ی مستکبرین بر خاک مالیده شود.» ما نیز با شعار «تجاوز ممنوع» می‌رویم که این خواسته را پی‌گیری کنیم.

در فضای امنیتی ایران، این خواسته چه قدر پاسخ خواهد گرفت و امکان حضور سبز مردم چه قدر است؟

امکان آن بسیار بالا است. در واقع تنها امکان است. چون طرف مقابل فقط با زبان تفنگ است که حرفی برای گفتن دارد و فضا هر چه از فضای رادیکال دورتر باشد، سبزتر است.

سبز اساساً یعنی همین. شاید این جمله‌ای که استاد شجریان از زبان فریدون مشیری گفته است، - تفنگت را زمین بگذار - خواسته‌ی مهم دیگری از ما باشد که در آن روز مطرح می‌کنیم.

تفنگت را زمین بگذار! به‌خصوص کسی که روبه‌روی ما ایستاده است؛ و در درجه‌ی دوم، کسی که در جای دیگر دنیا تفنگ در دست گرفته و دارد به حقوق دیگری تجاوز می‌کند. تفنگ باید زمین گذاشته شود. این خواسته‌ای است که ما داریم.