«ترجیح می‌دهم، صحبت‌‌های فراهانی را فعلاً نگویم»

مریم محمدی

آخرین جلسه‏ی دادگاه‏های «علنی» دستگیرشدگان حوادث اخیر که سه‏شنبه‏ی هفته‏ی گذشته، سوم شهریور ماه برگزار شد، تفاوت آشکاری با سه جلسه‏ی پیش از آن داشت و آن حضور صالح نیک‏بخت، وکیل محسن صفایی فراهانی، یکی از متهمان سرشناس، در صحن دادگاه بود.

اما این روزها، نقل قول‏هایی از آقای نیک‏بخت در رابطه با پرونده‏ی آقای محسن صفایی فراهانی در برخی رسانه‏های داخل منتشر شده‏اند که موضوع گفت و ‏گوی من با ایشان است.

آقای نیک‏بخت، هفته‏ی گذشته از ملاقات خود با آقای صفایی فراهانی و مطالعه‏ی پرونده‏ی ایشان گفتید. اما توضیح ندادید که این ملاقات کی و چگونه انجام گرفته است. ممکن است درباره‏ی آن توضیح بیشتری بدهید؟

در آخرین دقایق روز دوشنبه، دوم شهریور ماه (یک روز قبل از جلسه‏ی دادگاه) با آقای صفایی فراهانی ملاقات کردم و علی‏رغم این‌که قبلاً وکالت‏نامه‏ای از ایشان داشتم و به شعبه‏ی پانزده تقدیم کرده بودم، وکالت‏نامه‏ی جدیدی نیز امضا کردیم و نزدیک به یک ساعت در مورد پرونده‏ی ایشان و وضعیت او در زندان، با هم صحبت کردیم.

محمدصالح نیکبخت، وکیل دادگستری

در جایی گفته‏اید که آن‌چه بر آقای صفایی فراهانی گذشته، بسیار سخت بوده، اما شما نمی‏توانید در مورد آن صحبت کنید. علت خاصی دارد که در این مورد نباید صحبت کنید؟ یا نمی‏خواهید صحبت کنید؟

در گفت و گو با آقای صفایی فراهانی، وقتی از ایشان سوال کردم، همان حرفی را که در مصاحبه گفتند، به من هم گفتند و آن این که راجع به آن‏چه در دو سه هفته‏ی اول بر ایشان گذشته است، صحبتی نکنید ولی، وضعیت فعلی ایشان، نسبتاً مناسب است.

البته، ایشان در حضور یکی از مقامات مسئول، مطالبی در مورد آن‌چه را در آن دو سه هفته بر او گذشته است، برای من گفتند. ولی فعلاً از بیان آن خودداری می‏کنم.

آن‏چه شما در پرونده‏ی ایشان مطالعه کردید، چه بود؟

بعد از ملاقات، ساعت نه و نیم شب، به دفتر آقای مرتضوی رفتم و در آن‏جا، بدون این‌که فرصت یادداشت مطالب آن را داشته باشم، سرسری، یک جلد از پرونده‏ی آقای صفایی فراهانی را مطالعه کردم.

چون می‏خواستم سایر موکلینم را هم حداقل از نزدیک ببینم، در جلسه‏ی دادگاه شرکت کردم، ولی متأسفانه یکی از کانال‏های تلویزیون ایران، به نقل از من، مطالبی را منتشر کرده بود مبنی بر این که من چند ساعت با آقای صفایی فراهانی صحبت کرده‏ام.

این موضوع مطلقاً دروغ است و من روز پنج‌شنبه، پنجم شهریور ماه، این موضوع را در روزنامه‏های مختلف، از جمله «اعتماد» تکذیب کردم.

برداشت شما از همان میزان مطالعه‏ای که از پرونده‏ی ایشان کردید، چه بود؟

وقتی آن میزان از پرونده را خواندم، واقعا تأسف خوردم که چگونه چنین اتفاقاتی در دستگاه قضایی ما می‏افتد و چرا نباید مراجع عالی قضایی بر اعمال و رفتار مرجع قضایی‏ای که با حوادث اخیر تهران مرتبط بوده است، نظارت کنند و آن‏ها را از این کار برحذر دارند.

فکر می‏کنید این اتفاق با تغییر و تحولاتی که در قوه‏ی قضاییه رخ داده است، بیفتد؟

گرچه، من هیچ وقت مجیز کسی را نگفته‏ام و نمی‏خواهم در عمرم بگویم، اما در این راستا، باید از آیت‏الله لاریجانی تشکر کنیم که بعضی از این مراجع را برکنار کرد، گرچه ارتقای مقام هم پیدا کرده‏اند.

چگونه ارتقای مقام کسانی که از صحبت شما، به طور ضمنی می‏توان برداشت کرد که مسبب وضعیتی بودند که در پرونده دیدید، موجب تشکر باشد؟

بدترین جا برای بعضی از مقاماتی که کار اجرایی و نظارت بر دستگاه عریض و طویلی مانند بخشی از تشکیلات قضایی شهر تهران را داشتند، این است که نتواند نه در سرکوب‏ها شرکت کند، نه در بستن و توقیف روزنامه‏ها و نه در تعقیب روزنامه‏نگاران و فعالان سیاسی.