«عدالت برای ایران، همین حالا»

عصر امروز، طی مراسمی با حضور اساتید دانشکده حقوق دانشگاه سانتاکلارا، دانشجویان این دانشگاه و فعالان جامعه مدنی ایرانی، جایزه سال ۲۰۱۰ این دانشگاه به شادی صدر، وکیل حقوق بشری و فعال جنبش زنان اعطا شد.

وی در ابتدای سخنرانی خود، جایزه دانشگاه سانتاکلارا را به نازنین خسروانی، روزنامه‌نگار شجاع و فعال حقوق مدنی و نسرین ستوده، وکیل حقوق بشری پیشرو تقدیم کرد. صدر، در ابتدا از حضار خواست یک دقیقه «با آرزوی آزادی و امنیت برای این دو زن فعال که هر دو تحت شدیدترین فشارها و محروم از ابتدایی‌ترین حقوق خود در زندان هستند»، سکوت کنند و سپس سخنرانی خود را ایراد کرد.

وی در بخشی از سخنرانی خود، با اشاره به سه پرونده تجاوز در زندان در دهه ۶۰، ۷۰ و پس از انتخابات و سرنوشت سه زندانی زن، نیلوفر تشید، زهرا کاظمی و ترانه موسوی، گفت: «از نظر تاریخی، ترانه موسوی تداوم زهرا کاظمی است و زهرا کاظمی، تداوم نیلوفر تشید. اما ما در ایران با تجارب تاریخی منقطع روبه‌رو هستیم. با بیش از یک قرن مبارزه برای دموکراسی و آزادی، هنوز از خیلی جهات در نقطه صفر قرار داریم. سال گذشته، دیدیم که حکومت چگونه به بسیاری از کسانی که مثل خود ما در اعتراضات مسالمت‌آمیز پس از انتخابات شرکت داشتند، غیر منصفانه و ناعادلانه، اتهام محاربه که معنایش، اقدام مسلحانه علیه حکومت و مجازاتش مرگ است، وارد کرد، اما نتوانستیم بین این شکل سیستماتیک قلب واقعیت‌ها در نظام قضایی ایران و آنچه در گذشته اتفاق افتاده، ارتباطی برقرار کنیم.

ما نتوانستیم این موضوع را درک کنیم که اگر تجاوز و شکنجه جنسی در زندان‌ها پس از انتخابات اتفاق افتاد، این صرفا اتفاقی تازه و بی‌سابقه نبود، بلکه اتفاقی بود که چون روایت نشده بود، چون حقیقت در مورد آن روشن نشده بود و چون عدالت در مورد عاملان و آمران آن برقرار نشده بود، باز هم تکرار شد. از نظر ما، افکار عمومی، همه زندانیان سیاسی که پس از انتخابات اعدام شدند، قربانیان نقض حقوق بشر بودند؛ ما از همه آنها و همه اتهام‌های واهی که به آنها زده شده بود، اعاده حیثیت کردیم بی‌آنکه روند اعاده حیثیت را در مورد قربانیان نقض حقوق بشر در گذشته تاریخی‌مان آغاز کنیم.

به نظر می‌رسد اگر نسل گذشته در روایت تاریخ خود و انتقال آن به نسل ما موفق نبوده و نسل ما، تحت تاثیر سانسور شدید دولتی، در معرض روایت‌های معتبر قرار نگرفته، امروز وقت آن است که یک بار برای همیشه، تکه‌های مختلف تاریخ‌مان را به هم بدوزیم و از آن، مجموعه‌ای یکپارچه یا دست کم مورد توافق اکثریت جامعه فراهم آوریم. در غیر اینصورت، همه ترس من این است که نسل دختر من، نسل سوم پس از انقلاب ایران، ده سال دیگر همانطور که امروز ما نیلوفر تشید و هزاران تن مثل او را به خاطر نمی‌آوریم و عدالت را برای او و خانواده‌اش طلب نمی‌کنیم، ترانه موسوی و هزاران تن مثل او را به خاطر نیاورد، زیرا عدالتی برقرار نشده است.

بدتر از آن، وقتی امروز که زخم‌هایمان تازه است، به زخم‌های کهنه دیگران احترام نمی‌گذاریم، نسل بعد هم به زخم‌های ما که به مرور زمان کهنه خواهند شد، احترام نخواهد گذاشت. جستجوی عدالت، بدون زمان‌بندی، بدون تقسیم‌کردن تاریخ و بدون اولویت‌بندی، وظیفه تاریخی نسل من است.»

عکس‌ها از صنم صالحیان

جایزه ۳۰ هزار دلاری دانشگاه سانتاکلارا هر سال به یک وکیل اعطا می‌شود که از مهارت حقوقی خود برای کاهش بی‌عدالتی و نابرابری استفاده کرده است.

در بخشی از بیانیه‌ای که «دانلد پلدن»، رییس دانشکده حقوق دانشگاه سانتاکلارا از طرف هیات داوران قرائت کرد آمده است: «این جایزه به شادی صدر، برای به رسمیت شناختن شجاعت بی‌امان و از خود گذشتگی عظیم وی، تلاش برای بهبود زندگی کسانی که به کمک احتیاج دارند، با افتخار به کار او در صحبت کردن از طرف کسانی که صدایی برای صحبت کردن درباره خود ندارند و برای قدردانی از تعهد او در قلب و ذهنش برای کم‌کردن بی‌عدالتی و نابرابری در جهان اعطا می‌شود.»

علاوه بر اساتید و دانشجویان دانشگاه سانتاکلارا، در میان حضار، بسیاری از فعالان جنبش زنان در شمال کالیفرنیا و همچنین چهره‌هایی مانند شهرنوش پارسی‌پور حضور داشتند.

برای توضیحات بیشتر درباره این جایزه، این صفحات را ببینید: Law.scu - Law.scu - Intlawgrrls

برای دیدن عکس‌های بیشتر از این مراسم به این آدرس مراجعه کنید.