هوشنگ امیر‌احمدی: «دولت ایران از اوباما استقبال کند»

نیک‌آهنگ کوثر

موضع‌گیری‌های اخیر کاندیداهای ریاست جمهوری آمریکا از حزب دموکرات درباره‌ی ایران تازگی‌ها داغ‌ وداغ‌تر شده است.

‌با دکتر هوشنگ امیراحمدی کارشناس سیاسی و استاد دانشگاه راتگرز آمریکا درباره‌ی موضع‌گیری‌های اخیر دو نامزد حزب دموکرات گفت‌وگو کردیم.

آقای دکتر امیراحمدی؛ نامزدهای حزب دموکرات در ماه‌های اخیر به کرات در باره ایران سخن گفته‌اند، و مواضع خانم کلینتون و آقای اوباما در یک هفته اخیر نشان می دهد که ایران به هر صورت موضوع مهمی برای این دو نامزد است. تحلیل شما از گفته‌های اخیر نامزدها در قبال ایران چیست؟

من فکر می‌کنم موضع آقای اوباما را در مورد ایران بیشتر اصولی می‌بینم‌. مواضع خانم کلینتون را در این جریان خیلی فرصت‌طلبانه نگاه می‌کنم. یعنی خانم کلینتون، دارد سعی می‌کند مواضعی را بگیرد که جناح‌های تندرو این کشور مخصوصاً طرفداران اسراییل و نگاه‌های طبقات پایین جامعه که معمولاً راست هستند، به او رای بدهند.

در حالی که برای اوباما برخورد با ایران در واقع بخشی از تغییری است که ایشان فکر می‌کند در سیاست خارجی آمریکا باید به‌وجود بیاید که به دنبال آن چهره‌ی آمریکا عوض بشود و اصولاً برخورد آمریکا با دنیا عوض بشود.

بنابراین خیلی اصولی‌تر و راهبردی‌تر هست. اوباما تصادفاً به نظر من برخوردش با ایران نه فقط اصولی، که درست هم هست. و تصادفاً خط نشانی نمی‌کشد و در واقع دارد کاری می‌کند که به نظر من باید به آن گفت یک برخورد اصولی و درست.

هوشنگ امیراحمدی

یعنی نه این‌که تند نیست، نه این که می‌خواهد کرنش بکند و نه این که می‌خواهد سازش کند، بلکه یک برخورد مدبرانه و اصولی دارد. برخوردی که من فکر می‌کنم دولت ایران می‌تواند در چارچوب‌هایی با آن زندگی کند و به آن جواب بدهد.

من امیدوارم اگر یک‌روزی آقای اوباما رییس جمهور شد، دولت ایران حتماً این کار را بکند و سعی بکند این برخورد اصولی اوباما را با یک برخورد اصولی پاسخ بگوید.

تجربه نشان داده است که هر وقت ایرانی‌ها راجع به انتخابات آمریکا آمدند و اظهارنظری کردند، تاثیرات مثبت و منفی خودشان را هم برجای گذاشته‌‌اند. در حال حاضر فکر می‌کنید که مقام‌های ایرانی بهتر است چه واکنشی نشان بدهند که بهترین نتیجه برای ملت ایران اخذ بشود؟

ایران باید الان به آمریکا به‌عنوان یک کشور نگاه بکند که یک رییس جمهور دارد به نام آقای جورج بوش و تا وقتی ایشان سر کار است، باید هر نوع حرفی را که می‌خواهد بزند یا نزند، در ارتباط با ایشان و سیاست ایشان باشد و در رابطه با انتخابات باید فقط در چارچوب کلی اظهارنظر بکند و نه در چارچوب یک کاندیدای مشخص.

در رابطه با این که چه جوری باید این کار را تنظیم بکند، به نظر من مهم‌ترین بحث همین است که ایران با یک کاندید طرف نیست، با یک جناح در آمریکا طرف نیست، با یک کشور طرف است، با یک ملت طرف است و باید در چارچوب آن فکر، اظهارنظر بکند.

موضع‌گیری اخیر خانم کلینتون را چگونه می‌توانیم ارزیابی کنیم؟ آیا این موضع‌گیری شخصی‌اش است یا توسط مشاورینش به ایشان تحمیل شده؟ به‌هرصورت می توان گفت که مصرف انتخاباتی داشته، ولی اثراث بلند مدتش روی ایران کم نخواهد بود!

ببینید، اولاً می‌خواهم بگویم که این حرفی که خانم کلینتون در مورد نابودکردن ایران زده، محکوم است و من به شخصه از این فرصت استفاده می‌کنم و این را محکوم می‌کنم و شورای آمریکاییان و ایرانیان هم این را محکوم کرد و می‌کند و تمام نیروهای دموکرات، نیروهای صلح‌طلب باید این برخورد خانم کلینتون را به‌هر دلیل اصولی یا فرصت‌طلبانه باید محکوم بکنند.

اما اعتقاد دارم در عین‌حال که خانم کلینتون این حرف را در دو چارچوب زده است. یکی این که اصولاً این را باید بپذیریم که چتر امنیتی آمریکایی‌ها، چتر اتمی آمریکا تا مرز کشور اسراییل گسترش دارد. یعنی اسراییل چه بخواهیم چه نخواهیم، زیر این چتر اتمی قرار دارد. در این رابطه خانم کلینتون چیز جدیدی نگفته است.

واقعیتی را گفته است که هر رییس جمهوری می‌گفت. اما به نظر من گفتن این به این شکلی که الان وجود دارد، بی‌معنا بود. برای این که اولاً ایران بمبی ندارد که با آن به اسراییل حمله بکند. دوم این که اصلاً بحث حمله به اسراییل وجود نداشته و بحث آقای احمدی‌نژاد در رابطه با حمله و جنگ و بمب زدن به اسراییل هیچوقت نبوده، بلکه یک بحث نظری و یک برخورد عقیدتی بوده است. بنابراین هیچ لزومی نداشت که ایشان این حرف را بزند.

من فکر می‌کنم که آن بخشی از مشاورین خانم کلینتون که نگرانند که او دارد از اوباما عقب می‌افتد و می‌بازد و بعد هم الان ایالت‌هایی که مانده‌اند اکثراً ایالتهای راستی هستند، ممکن است به این تفکرهای راست جواب بدهند، دارد این‌جوری حرف می‌زند.

برخوردهای این چنینی خانم کلینتون در حال حاضر جواب هم می‌دهد یا نه؟

خب ما در پنسلوانیا هم دیدیم که متاسفانه این برخورد از طرف بخشی از نیروهایی که به خانم هیلاری کلینتون رای دادند، جواب مثبت داشت. اما آن‌چه گفتم، در تحلیل نهایی این برخورد عملکرد ندارد. برای این که دیگر در آمریکا «یران-بشینگ» که از ایران‌ یک هیولایی درست بکنیم و قیافه‌ی زشتی از آن درست بکنیم، دیگر در آمریکا خریدار ندارد.