مردم ایران، قربانی گروگان‌گیری سفارت آمریکا

شعله آذری

چندی پیش کنفرانسی در دانشگاه کلمبیا با عنوانِ بررسی روابط ایران و آمریکا از سال ۱۹۵۳‌تا امروز، برگزار شد. در این برنامه دورنمای وضعیت رابطه ایران و آمریکا هم بررسی شد. شش کارشناس درمورد این موضوع در این کنفرانس سخنرانی کردند.

جان لیمبرت، یکی از این سخنرانان بود که به زبان فارسی هم مسلط است. لیمبرت، دیپلمات و پژوهشگر در زمینه مسایل ایران است. او در واقع یکی از گروگان‌های ماجرای تصرف سفارت آمریکا در ایران محسوب می‌شود. در حاشیه این کنفرانس با آقای جان لیمبرت، گفت و گو کردم.

من تقریباً به عنوان دیپلمات و به عنوان محقق در حدود ۴۰ تا ۴۲ سال مشغول امور ایران هستم. به‌طور خلاصه نتیجه آن این بود که هیچکس از وضعیت فعلی راضی نبوده.

تقریباً ۳۰ سال است که بین ایران و آمریکا هیچ نوع رابطه‌ای وجود ندارد و ارتباط بین دو کشور به‌صورت تبادل توهین و تکرار شعارهای تو خالی ادامه دارد و این روش دو جانبه به هیچ نتیجه ای نرسیده است.

بیشتر بحث‌ها این بود که چگونه بتوانیم این وضعیت ناخوشایند را تغییر بدهیم و در راه صحیح‌تر و مثبت‌تر قدم بزنیم.

شما با اینکه در سفارت آمریکا، گروگان بودید، ولی همچنان خیلی مثبت هستید و به ایجاد ارتباط علاقمندید. در این مورد کتاب منتشر کردید و درباره‌ی ایران با عشق و علاقه صحبت می‌کنید. خب، آدم می‌تواند تصور کند که با توجه به تجربه شما، شاید اصلا بخواهید دوری کنید و برای شما تلخ باشد و اصلاً نگاه‌تان منفی باشد.

همین‌طور که عرض کردم الان تقریباً ۴۲-۴۳ سال است که با ایران سر و کار دارم. آن اتفاقی که در سال ۱۹۷۹ اتفاق افتاده و سفارت را گرفتند و ما را ۱۴ ماه اسیر گرفتند، خب وضعیت اسفناکی بود. ولی اگر کسی قضاوت بکند و یا این اتفاق را بخواهد در ترازو بگذارد، خاطرات خوش و زیبا خیلی بیشتر از آن خاطرات تلخ و ناراحت کننده است.

علاوه بر آن، آن مساله‌ای که برای ما اتفاق افتاد، خب برای ما ناراحت کننده بود، قدری ترسناک بود. تاسف‌آور بود. ولی به نظر بنده، قربانی اصلی آن اتفاقات، ما نبودیم. قربانی اصلی، مردم ایران بودند که الان به خاطر عمل زشت یک عده‌ای، عدم احساس مسوولیت آن‌هایی که در راس امور بودند،‌ تقریبا ۲۷ سال است دارند نتیجه آن را می‌بینند.

بقیه کسانی هم که با شما گروگان گرفته شده بودند، این نظر را دارند؟ شما با آنها حتما در تماس هستید.

بعضی‌ها دارند، بعضی‌ها ندارند. هرکس نظر خودش را دارد. ولی یک عده‌ای که من با آنها تماس دارم می‌دانند بالاخره ایران یک بزرگی دارد، یک جلالتی دارد که بزرگتر از این چیزها است.

پیش‌بینی شما برای ایران و روابط ایران و آمریکا چیست؟

والله خانم، من همیشه خوشبین هستم. من ۳۳ سال دیپلمات بودم. همیشه خوشبین هستم. خب وضعیت، الان مشکل است. ولی خب همیشه امیدوارم و همیشه باید امیدوار باشیم. من صد‌در‌صد مطمئن هستم که این وضع فعلی، همیشگی نیست.