گفت و گو با محمد علی ابطحی، درباره آخرین رخدادهای انتخابات:
چراغِ اصولگرایان روشن است
مریم محمدی
نگاهی داریم به صحنه‌ی نهایی رقابت‌های انتخاباتی در ایران در شرایطی که فهرست نهایی تایید صلاحیت‌شدگان از جانب شورای نگهبان اعلام شده است. با اینکه فهرست کاندیداها، قطعی و نهایی شده است؛ در هر دو جبهه‌ی اصلی سیاسی در کشور یعنی اصولگرایان و اصلاحطلبان، ناروشنی‌هایی به چشم می‌خورد.
باقر قالیباف، شهردار تهران که طیفی از اصولگرایان را نمایندگی می‌کند، گفت که به فهرست اصولگرایان اعتراض جدی دارد. او از توافق خود با محسن رضایی و لاریجانی صحبت کرد. در اردوی اصلاحطلبان اما تحرک چندانی به چشم نمی‌خورد. آخرین خبر از نحوه‌ی شرکت آنها در انتخابات را آقای صفدر حسینی، رییس کمیته‌ی امور استان‌های ستاد ائتلاف اصلاحطلبان اعلام کرد. مبنی بر اینکه اصلاحطلبان در سراسر کشور، تنها در ۸۶ کرسی امکان رقابت دارند. در گفتگویی با آقای محمد علی ابطحی، معاون رییس جمهور در دوره‌ی اصلاحات به این مسائل پرداخته‌ام.
پیش‌بینی‌های جبهه‌ی اصلاحطلبان تقریباً درست درآمده و کاندیداهای تایید صلاحیت شده عمدتاً چهره‌های کمتر شناخته شده هستند و عمدتاً اعضای حزب اعتماد ملی. به این صحنه اکنون چگونه نگاه می‌کنید؟
در انتخابات یک حوزه‌هایی هست که در آن حوزه‌ها آدم‌های اصلاح‌طلب قابل طرح، حداقل زمینه‌ای برای رای آوردن داشته باشند. خب در آنجاها شرکت می‌کنیم و تلاش می‌کنیم برای رای آوردن. یک حوزه‌هایی هم هست که هیچکس برای کاندیدا شدن وجود ندارد، حتی در نفرات بعدی هم کسی وجود ندارد، طبیعتاً آن حوزه‌ها خالی می‌ماند.
یعنی شرکت در بخشی از حوزه‌ها و عدم شرکت در بخش دیگری از حوزه‌ها. این سیاست همه‌ی احزاب اصلاحطلبان است؟
فکر می‌کنم در این مساله، همه‌ی احزاب اصلاح‌طلب حتی اعتماد ملی هم همینگونه نگاه کنند. ممکن است کسانی باشند که در مورد آنها اختلاف نظر داشته باشیم که آیا اینها امکان رای آوری دارند یا اصلاً مطرح و شناخته شده هستند، می‌توانند رقابت بکنند یا نه. اگر آن حوزه‌ها هم رقابتی بشود خب، طبیعتاً در آن حوزه‌ها هم می‌شود فعال بود.
محمد علی ابطحی، معاون رییس جمهور در دوره‌ی اصلاحات
ولی در‌مجموع آنچه که مسلم است این است که با همه‌ی این خوش‌بینی‌ها، در اکثریت مجلس و طبیعتاً اکثریت کرسی‌ها، افرادی برای رقابت وجود ندارند. این وضعیتی است که من پیش‌بینی می‌کنم درباره‌اش در هفته‌ی آینده تصمیم‌گیری بشود.
می‌پرسم که تنظیم فهرست نهایی، آیا در ۸۶ کرسی چنانکه آقای صفدر حسینی گفتند صورت خواهد گرفت؟
طبیعتاً بر اساس نگاه متفاوتی که احزاب مختلف اینکه دره کدام حوزه، چند تا حوزه‌ی رقابتی داریم یا نداریم؛ کمی فرق می‌کند. طبیعتاً باید یک حداقلی از اصلاح‌طلبی در آنها وجود داشته باشد و یک حداقل امکان رقابت باشد و شناخته شده باشند. این دوتا مورد از مسائلی است که می‌شود لیست‌ها را براساس آنها بست.
از ایشان می‌پرسم در اردوی اصولگرایان چه می‌بینند با توجه به اینکه در آنجا هم یک لیست واحد اعلام نشده است.
ببینید، آن مساله‌اش کاملاً متفاوت است آنها از کثرت کاندیداها دست به چنین کاری زدند. چون کار آنها خیلی راحت بوده و مجموعه‌ی آنها قبول شدند و موفق شدند و در کلان، برای کسانی که تایید صلاحیت شدند حضور اینها تفاوتی نمی‌کند. این بیشتر برمی‌گردد به یک نوع رقابت برای قدرت که خب طبیعی است یک اختلافات اینچنینی بوجود بیاید.
از آقای ابطحی می‌پرسم، آیا باید اختلافات اعلام شده در میان اصولگرایان را جدی نگرفت و درواقع طوری است که اصولگرایان بار دیگر می‌خواهند با چراغ‌های خاموش و با جناح‌بندی‌های ظاهری درون خودشان به مجلس برسند؟
مطمئناً این نیست که چراغ آنها خاموش است. بحث این است که چراغ خیلی‌ها روشن است و همه‌ی آنها دارند با این چراغ‌های روشن جلو می‌روند. یعنی همه‌ی آنها کاندیداهای مشخصی دارند. من یک وقتی یک بحثی مطرح کردم و در وبلاگم هم نوشتم که موضوع این هم می‌تواند مطرح باشد که در حقیقت با حذف اصلاحطلبان، اصولگرایان جریان سیاسی را تبدیل بکنند به دو جریان سیاسی مخالف دولت و موافق دولت، در درون اصولگرایان. یک کمی هم با این نگاه ممکن است این اختلافات مطرح بشود.
خب، چنین بحثی هم در جامعه‌ی سیاسی دیده می‌شود. درون اصولگرایان هم منتقدان دولت هستند.
اینکه هستند، یک بحث است. ولی ممکن است آنچه مطرح بوده که رقابت وجود ندارد بین جریانات مختلف؛ بجای اینکه رقابت بین دو جریان اصول گرا و اصلاح طلبان باشد تبدیل بشود به رقابت درون اصول گرایان. یعنی تلاش شود این رقابت درون جبهه‌ی اصولگرایان باشد که هر کدام آنها کاندیداهای مختلفی بدهند و این را طرح بکنند که جناح‌های مختلف در کشور الان فعال هستند و انتخابات کاملا رقابتی است.
انتقادهای منتقدان دولت در درون جبهه‌ی اصولگرایی را شما چطور تفسیر می‌کنید؟
من این را خیلی واقعی نمی‌دانم. جریان اصولگرایی را اگر در کلان نگاه بکنیم، بیشتر اختلاف سلیقه‌ها است والا در کلان اصول گرایی که هیچوقت، جریان اصولگرا اعلام نکرده که مثلاً طرفداران رییس‌جمهور در مقابل آن موضع بگیرند. گاهی وقت‌ها تعریف‌های خیلی وسیعی هم می‌کردند. اما این موضوع در نزدیکی انتخابات بیشتر کاربرد دارد چرا که می‌تواند جایگزین جریان اصلاح‌طلب حذف شده باشد.
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.
|
