وزیر خارجه آلمان: هنوز به یافتن توافق با ایران امیدوارم
فرانک والتر اشتاینماین در مصاحبهای با سایت اینترنتی روزنامه "هندلز بلات" آلمان درباره برنامههای هستهای ایران میگوید: اگر چاره دیگری نماند شاید لازم شود مثل کره شمالی فشارهای اقتصادی را تشدید کنیم. ولی من هنوز هم امیدوارم که راهحل دیگری پیدا شود.
علی لاریجانی در کنار وزیر امور خارجه آلمان
هندلزبلات: چالش بر سر برنامه هستهای ایران رو به تشدید میرود یا در حال کاهش است؟
اشتاینمایر: این یک نشانه مثبت بود که آقای لاریجانی در کنفرانس مونیخ مواضع کشورش را تشریح کرد. و این که در تهران فعلا از نصب و راهاندازی شمار بیشتری از سانتریفیوژها خودداری کردهاند را نیز باید به فال نیک گرفت. البته گفتگوهای آقای لاریجانی با من و آقای خاویر سولانا حاوی علائم و اشارات قابل اتکایی نبود. با این همه، به نظر میرسد که در تهران روندی از درنگ و تامل در جریان است. من امیدوارم که در زمانی نزدیک شاهد اظهارات و مواضع قابل اتکایی از سوی ایران، از جمله در مورد پیشنهادهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی باشیم. این پیشنهادها به نحوه بازگشت طرفین به پشت میز مذاکره برمیگردد.
هندلزبلات: اگر تا روز چهارشنبه، یعنی روز پایان اتمام حجت قعطنامه ۱۷۳۷ به ایران، این کشور همچنان از تعلیق غنیسازی اورانیوم خودداری کند، چه خواهد شد؟
اشتاینمایر: در این قطعنامه که در روزهای منتهی به اعیاد کریسمس به اتفاق آراء به تصویب رسید خواستهای صریح و مشخصی از ایران مطرح شده است. آژانس بینالمللی انرژی اتمی این هفته گزارش خود را درباره نحوه برخورد ایران با قطعنامه یادشده ارائه خواهد کرد. اگر محتوای این گزارش بر عدم همکاری ایران دلالت داشته باشد لازم است که درباره نوع برخوردهای بعدی با این کشور، مشاوره و رایزنی به عمل آید. ولی صرفنظر از نتیجه گزارش آژانس، کماکان باید باب مذاکره با ایران را باز نگهداشت. اگر ایران در آینده نزدیک احیانا گامهای مثبتی به سوی تحقق خواستهای جامعه جهانی بردارد طبعا آمادگی برای گفتگو با این کشور هم افزایش بیشتری خواهد یافت.
هندلزبلات: وقتی که ایران به اتمام حجت قطعنامه ۱۷۳۷ تا موعد مقتضی اعتنایی نکند چه دلیلی دارد که درباره یک قطعنامه شدیدتر علیه این کشور دوری از بحث و رایزنیها شروع شود؟
اشتاینمایر: قطعنامه ۱۷۳۷ در حالتی که ایران به آن عمل نکند اتوماتیکوار ما را به سوی تشدید مجازاتهای بیشتر هدایت نمیکند. از این رو، باید درباره نحوه رفتارهای بعدی در قبال ایران مجددا به بحث و مشاوره پرداخت. من شخصا هوادار برخورد منسجم و یکدستی هستم که بیانگر و حافظ قاطعیت جامعه جهانی باشد.
هندلزبلات: آیا نباید با ژاک شیراک، رییسجمهور فرانسه، همداستان شد و پذیرفت که ایران بالاخره روزی به بمب اتمی دست خواهد یافت؟
اشتاینمایر: شما از کجا به این نظر رسیدهاید؟ من چنین عقیدهای ندارم. بر عکس، ما باید همچنان تلاش کنیم که در تک تک موارد، به قرارداد منع تکثیر سلاحهای هستهای پایبند بمانیم و برای حفظ آن مبارزه کنیم. مورد کره شمالی نشان داد که چنین شیوهای به رغم دشواریها، ارزش آن را دارد که در جهت تحققش گام برداریم.
هندلزبلات: استدلال آمریکاییها این است که تمکین کره شمالی نتیجه تشدید تهدیدها و فشارها علیه آن بوده است. آیا این رویکرد در مورد ایران هم قابل تعمیم است؟
اشتاینمایر:کره شمالی و ایران در موقعیت مشابهای نیستند. کره فاقد انرژیهای فسیلی است و از مدتها پیش در انزوای اقتصادی و سیاسی به سر برده است. در مورد ایران ما با شرایط کاملا متفاوتی روبرو هستیم.
هندلزبلات: آیا معنی این حرف شما این است که باید در برابر ایران سفت و سختتر ایستاد؟
اشتاینمایر: نکته محوری در مورد کره شمالی این است که جامعه بینالمللی قاطعیت نشان داد و یک دیپلماسی سفت و سخت را در قبال این کشور به اجرا گذاشت. در مورد ایران هم اگر چاره دیگری نماند شاید لازم شود که فشارهای اقتصادی شدت و حدت بیشتری بیابند. ولی من هنوز هم امیدوارم که راهحل دیگری پیدا شود.
هندلزبلات: مدتی است که طرح مربوط به ایجاد یک سازمان بینالمللی که کشورهای طالب انرژی اتمی را با سوخت لازم تامین کند مورد بحث است. هدف از تشکیل چنین سازمانی متقاعد کردن کشورهایی مثل ایران برای صرفنظر از داشتن چرخه سوخت اتمی است. این طرح در حال حاضر در چه مرحلهای است؟
اشتاینمایر: ما در پاییز گذشته به آژانس بینالمللی انرژی اتمی پیشنهاد کردیم که چنین طرحی را مورد بررسی قرار دهد. یعنی به این ایده فکر کند که ایجاد یک تاسیسات چندملیتی غنیسازی اورانیوم، در خارج از قلمرو کشورهای نیازمند به سوخت، و تحت نظارت آژانس، تا چه حد عملی است. با ایجاد چنین تاسیساتی ضمانتهای بینالمللی برای ارسال سوخت به کشورهایی مثل ایران که در آستانه صنعتیشدن قرار دارند تامین و اجرا خواهد شد و آنها را از به راه انداختن چرخه سوخت اختصاصی بینیاز خواهد کرد. در نهادهایی مانند کشورهای ۷۷ شاید این ایده به آن اندازه پخته شده باشد که آژانس بتواند اجرای آن را تعقیب کند. ما هم در حال حاضر مذاکرات فشردهای را درباره آن انجام میدهیم.
هندلزبلات: آیا این یک تناقض نیست که از سوی گروه ۵ + ۱ به ایران به خاطر تلاش در راه دستیابی به سلاح اتمی پاداش و امتیاز پیشنهاد شده است؟
اشتاینمایر: این هم یکی از دشواریهای مذاکرات ما بر سر برنامه هستهای ایران است. از یک طرف کشورهای همسایه ایران نگران هستند که این کشور بخواهد از راه ساختن بمب اتمی به دنبال کسب هژمونی منطقهای باشد و از سوی دیگر، ایران تنها به خاطر صرفنظرکردن از طرحهایی که میتواند به ساخت سلاح اتمی منجر شود از جامعه جهانی امتیازهای قابل اعتنای سیاسی و اقتصادی دریافت میکند. اینها نشاندهنده دشواری مذاکره ما با ایران است ولی ما به هر حال نباید از برابر آنها فرار کنیم، چرا که خطر ناشی از اتمی شدن ایران، خطری ذهنی و مبتنی بر توهم و تخیل نیست. این کشور که اتمی شد سایر کشورهای منطفه هم به چنین مسیری کشیده خواهند شد.
هندلزبلات: آیا با تشدید تحریمها علیه ایران باید مشوقها را هم افزایش داد؟
اشتاینمایر: راستش من چیز بیشتری به نظرم نمیرسد که بتوان به امتیازات پیشنهادی به ایران اضافه کرد. علاوه بر ارسال تکنولوژیهای پیشرفته، بسته پیشنهادی ما تقریبا در همه عرصههای اقتصادی حاوی امتیازاتی به ایران است. ولی برای عملی کردن مفاد این بسته، ایران باید آن اعتمادی را احیاء کند که به سبب ۱۸ سال فعالیت هستهای مخفی بر باد داده است.
هندلزبلات: دولت آمریکا از چین تقاضا کرده است که در این مرحله از تشدید فشارها بر ایران از انعقاد قرادادهای جدید انرژی با این کشور خودداری کند. آیا شما هم با این تقاضا موافقید؟
اشتاینمایر: از یک طرف باید گفت که تحریمهایی علیه ایران اعمال شده که از نظر من باید همه به آن متعهد بمانند. از طرف دیگر، ما شاهدیم که شرکتهای آلمانی با توجه به چشماندازهای نامطمئن مناقشه اتمی فزاینده با ایران، از گسترش تجارت با این کشور، حتی در عرصههایی که مشمول تحریم نیست نیز، خودداری میکنند. این احتیاط در آمارهای جدید مربوط به تجارت میان آلمان و ایران هم خود را نشان میدهد. باور من این است که چینیها نیز نسبت به معنا و مفهوم قاطعیت و انسجام جامعه بینالمللی به خوبی آگاهند.
Source Link: Handelsblatt interview with German foriegn minister Steinmeier
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.
|