اجلاس بروکسل برای تشکيل سپاه صلح
ياس‌ها و اميدها

نشست مشترک امروز وزرای خارجه اتحاديه اروپا و دبير کل سازمان ملل متحد در بروکسل، از اهميت کليدی در سازماندهی سپاه صلح برای جنوب لبنان برخوردار است.
ضرورت برگزاری اضطراری و هرچه سريع‌تر اين اجلاس زمانی مطرح شد که همه اميدهای مربوط به تشکيل سريع سپاه صلح و سهم عمده اروپا در آن به ياس گراييده بود.

طرح ابهاماتی در مورد ماموريت سپاه صلح، جدل‌های حاد بر سر خلع سلاح احتمالی حزب الله توسط اين سپاه و بيش از همه بی ميلی کشورهای اروپائی برای اعزام نيرو به جنوب لبنان، مهمترين عوامل اين ياس و دلسردی بودند.

اما اکنون، نشست بروکسل در شرايطی برگزار می‌شود که اميدهای تازه‌ای سر برآورده است. فرانسه که تا دو روز پيش می‌گفت فقط 200 سرباز به نيروی کنونی خود در جنوب لبنان خواهد افزود و از فرماندهی سپاه صلح نيز منصرف شده بود، اکنون آمادگی مجدد خود را برای ايفای نقش درجه اول اعلام کرده است.

ژاک شيراک رئيس جمهور اين کشور ديشب گفت که فرانسه نيروهای خود در جنوب لبنان را به 2000 نفر افزايش خواهد داد و بار ديگر مايل است که فرماندهی کل سپاه صلح را بر عهده گيرد. ژاک شيراک در اجرای قول خود همين امروز صبح يک گروه 150 نفری از متخصصان بازسازی مناطق جنگی را به مرزهای جنوب لبنان فرستاد.

ايتاليا نيز که از هفته گذشته تصميم گرفته بود تا خلاء حاصل از انصراف فرانسه را پر کند همچنان بر اين تصميم خود پا بر جاست و می‌گويد تا 3000 سرباز به لبنان خواهد فرستاد و آماده نقش رهبری برای سپاه صلح نيز هست. برخی گزارش ها نيز از تمايل اسپانيا برای تامين سومين بخش بزرگ از سربازان سپاه صلح سخن می‌گويند.


اما همه مشکلات مربوط به سپاه صلح مسئله اعزام نيرو و تعداد آنها نيست. مسائلی که بايد در جلسه مشترک امروز وزرای خارجه اتحاديه اروپا و کوفی عنان دبير کل سازمان ملل به تصميم گيری روشن برسد عبارتند از؛ ميزان دقيق تعهدات هر کشور، زمان اعزام نيروها و نوع ماموريت هر بخش از آنها، رابطه سپاه صلح بين المللی با نيروی 15000 نفره ارتش لبنان، و بالاخره سهم کشورهای غير اروپائی در سپاه صلح.

علاوه بر مسائل ياد شده، دو مسئله مهم و حساس ديگر نيز اگر نه در دستور تصميم گيری، اما دست کم در دستور بحث نشست امروز بروکسل است. يکی از اين مسائل، رابطه سپاه صلح با خلع سلاح حزب الله لبنان، يعنی يکی از موارد مهم قطعنامه 1701 شورای امنيت است که تا کنون به دليل حساسيت شديد خود حزب الله و نيز سوريه و بخشی از حکومت لبنان، امکان بررسی مشخص آن وجود نداشته است.به عبارت دیگر، از نظر سوریه و لبنان، تا زمانی که خروج نیروهای اسرائیل از لبنان به عنوان بخش مهمی از قطعنامه شورای امنیت اجرا نشده است، بنابراین خلع سلاح حزب الله هنوز نمی تواند در دستور کار قرار گیرد.

مسئله ديگر عبارت است از باز سازی ويرانی‌ها و مشکلات بی حد آوارگان جنگ که با رنجش و نارضايتی بسيار به روستاها و شهرهای ويران شده خود هجوم آورده‌اند.

تا کنون علاوه بر ايتاليا، فرانسه و اسپانيا به عنوان کشورهای اصلی تامين کننده نيمی از نيروی سپاه صلح، کشورهای يونان، آلمان، فنلاند، سوئد، لهستان، ليتوانی، دانمارک، مالزی، اندونزی، نپال و بنگلادش نيز برای اعزام نيرو به جنوب لبنان اعلام آمادگی کرده‌اند. با اين حال ترديدی نيست که جهان در روند آتش‌بس و برقراری صلح در لبنان، چشم انتظار ايفای بيشترين نقش از سوی اروپاست. شايد بی‌سبب نيست که رومانو پرودی نخست وزير ايتاليا می گويد:
" چه ميل داشته باشيم و چه نه، و چه با لبخند از آن استقبال کنيم چه به سردی، بزرگترين سهم از آن اروپاست".

نشست امروز بروکسل که هم اکنون جريان دارد، بايد جزئيات نقش اروپا در اين زمينه را روشن سازد.

در همین باره:
اگر اسرائیل قطعنامه را اجرا نکند، چرا ما بکنیم؟

یک طرح مکارانه