چرا نباید مردم از تماشای نزاعی خیابانی و اوج خشم و فرو افتادن مفام انسان به وجد نیایند و چرا باید دخالت کنند در همه جای دنیا میگویند دخالت نکنید و به پلیس خبر بدهید پلیس ایران و رئیس قوه ی قضائیه اش میگوید چرا مردم دخالت نکردند.

من حاضر نیستم به خاطر دعوای شخصی دو نفر غریبه خودم را به خطر بیاندازم که یکی دیگر جان نسپارد پرسش اینجاست که چرا باید خطر کنم.

خود نویسندی عزیز عنوان خنده داری انتخاب کرده است اخته گی اخلاقی یعنی یا یه جاییشون را کشیدن یا کوبیدن اخته شون کردن آقای بهنام خان خود شما هم دارید از عضوی مردانه و به ظاهر سمبل مردانگی و شجاعت مایه میگذارید که دوست عزیز این خنده از ان زهر خندهایی است که بسیار باید خندید تا این ملک و ملت ظاهر صلاح بگیریند.

خود شما اگر تشریف داشتید آی چنین میکردید و چنان می کردید! من اگر بودم زهر خندی میزدم و به راهم ادامه میدادم برای اینکه هنوز از خاطر نبرده ام دهه ی شصت را که شخصی را با طناب به پشت نیسانی بسته بودند و در خیابانهای آمل میکشیدند. ندیدم ولی فیلمش را دیدم و نیمی از مغر سرش رفته بود و رعشه های جان دادن میزد و ملتی به دنبال وانت دوان دوان میرفتند و الله و اکبر گویان با آجر و سنگ و چوب بر سر کمونیست منافق کوردلی میکوبیدند که به امید آزادی از جنگل آمل حال به حق یا به ناحق وارد شهر شده بود و اعتراضی مسلحانه کرده بود.

نه علاقه ای دارم اسلحه به دست بگیرم و بجنگم نه با پاره آجر بر سر نیمه جان بسته شده ای بزنم نه به دفاع کسی که میشناسم و داستانی که نمیدانم برخیزم ولی شاید من نیز روزی از این قهرمان بازی ها کردم و شاید اسلحه نیز به دست گرفتم نمیدانم ولی نه امروز و نه در میدان کاج و نه به خاطر اینکه بترسم مرا به اخته گی اخلاقی دچار بنامند.

ذره ای حق خودمان را بگیریم ریزه ای به حقوق بقیه احترام بگذاریم اندکی آزاد اندیش باشیم و ارزنی جوانمرد باشیم و آزاده و برای نقد اخلاقی جامعه با هر روش و مرام و مسلک و دینی که داریم از بیضه هایمان و بیضه هایتان خرج نکیند که خود نقض قرض است پسر خوب.

لجن بر تعصب و دين زدگي وناموس پرستي و سونت پوسيده كپك زده بياد كه هر چي ميكشيم از اين است. نيما از كرج11/09/1389

دوست عزیز بدون نام من

1. من اگر در آن روز در میدان کاج تهران بودم. افرادی را که زهرخندی می زدند و بی تفاوت دنبال کار خوشون می رفتند را خیلی بی اخلاق تر از آن جمع تماشاچی حاضر نمی دیدیم.

2. خطر کردن و هزینه دادم مفاهیم گنگ و کلی هستند. می باید میزان و حد اش را مشخص کرد و سپس داوری انجام داد. اگر بنا باشه به قیمت آسیب شدید باشه، مسلما وظیفه ی اخلاقی شهروندان عادی جامعه نیست. مردم مالیات می دهند که پلیس و دولت وظیفه اش را انجام دهد. اما نیاز به گفتن دوباره نیست که این امر فرق فاحشی با بی تفاوتی در برابر خشونت و تماشای پرهیجان رفتارهای بدوی

3. و اما در مورد انتخاب عنوان یادداشت، باید بگم که حقیقتن باهات هم دل هستم.
واج آرایی ای که در این ترکیب یافتم را دوست داشتم و تا اندازه زیادی تامین کننده منظور من بود. اما به این وجه معنایی ای که تو به آن اشاره کردی توجه ای نداشتم. پوزش از تو و همه خوانندگان خوب زمانه.

به هر حال ممنون ام که نظرات را با من و سابر خوانندگان در میون گذاشتی

بهنام دارایی زاده

این تیتری که شما انتخاب کردید از جنس همون سنت های ارتجاعی که مثلا نقدشون کردید، من نمیدونم چرا ما ها همه مثال ها و حرفامون باید یه ربطی به پایین تنه داشته باشه، تازه بقیه رو هم نقد میکنیم، خودمون میگیم اختگی اخلاقی بعد از ناموس دزدی و این مزخرفات ایراد میگیریم، ادای آدمهای روشن فکر رو هم در میاریم.

بهنام عزیز نوشته ی قبل و بعد کامنت خودت را بخوان خشم و نفرت از همان جنس و با هدفی دیگر و به ظاهر در رد خشونت در آن خواهی یافت.

نوشتن لجن بر تعصب و دین زدگی همان تعصب و خشونتی است که روی دیگر سکه ی خشونت را نشان میدهد اینبار در نفی خشونت.

نوشته ی بعد از کامنت خودت را هم بخوان باز هم همان خشونت من به نکته ی ظریفی اشاره کردم هر چند که باور دارم یک ژورنالیست گاه نیز باید شیطنتهایی کند که تلنگری بزند تیتری انتخاب کند که موافق و مخالف برانگیزاند و حرفهایی زده شود و حرفهایی شنیده شود این هدف روزنامه نگار است ولی شما با فروتنی پذیرفتید و صادقانه نوشتید که ترکیب آوایی و مفهموم کنایه وارش را دوست داشتید من هم دوستش دارم ولی باز هم میگویم نقض قرض است که شما نیز چنین میگویید پس با یک زبان سخن میگوییم.

آخر هم نگفتی چه میکردی به همگی یا تک به تک نمره ی اخلاق میدادی یا کاری میکردی من اگر بودم چنین میکردم پاسخش این است که جماعت حاضر نیمی میگفتند به به به و نیمی میگفتند عجب ... سه نقطه هایش را خودت پر کن هر طور که صلاح میدانی.

در مورد بخش دوم پاسخت اگر وظیفه ی شهروندان عادی نیست و با قید مسلمن نیز تاکید داری پس حرفت چیست آنی که پوزخندی میزند و میرود بی اخلاق است آنی که میایستد و با هیجان نظاره میکند بی اخلاق است و رفتار بدوی دارد و تویی که نقد میکنی نمیگویی اگر بودی چه میکردی من همان کاری را میکرم که گفتم و تو هنوز نمیدانی.

در مورد بند چهار مقاله ات نیز اگر مردم در کشورهای غربی به تماشا نمیایستند یا نمیرسند و کار دارند یا اهمیتی نمیدهند یا اوقات فراغتشان مهمتر است تا دیدن دعوای خیابانی یا ترس آسیب دیدن دارند نه اینکه الزامن خیلی با اخلاقتر باشند در آمریکا اگر به مصدوم اورژانسی بدون دیدن آموزشهای کافی و بدون شرایط اضطراری دست بزنی دادگاهی خواهی شد باید زنگ بزنی به مرکز امداد و در زمان اندگی ماشین آتش نشانی و پلیس و اورژانس در محل حاضر خواهد بود و پلیسش نیز میداند چه بکند نه که دست دست کند تا مصدوم جان بدهد و رئیس پلیسش بگوید پس مردم چه میکردند. در اروپا نیز و کم و بیش چنین است در یوتیوب قیلمی دیدم کسی در خیابانی چهل و چنج دقیقه در حال جان دادن بود و مردم از کنارش رد میشدند و برخی فقط نیم نگاهی میانداختند و دست آخر کسی زمانی به اورژانس و پلیس زنگ زد که بسیار دیر بود نه کسی با جاقو بالای سرش ایستاده بود نه خطری داشت این بی تفاوتی جوامع مدرن است حال خودت بگو به نظاره ایستادنش بی اخلاقی تر است یا حتی شاره ای سه رقمی را نگرفتن و اهمیتی ندادن.

این هم روایتی مشابه از آنطرف آب و غرب:
http://www.nypost.com/p/news/local/queens/passers_by_let_good_sam_die_5SGkf5XDP5ooudVuEd8fbI

کاش به جای چنین بیانیه ای دادن با چند نفری که در جمع حضور داشتند مصاحبه میکردی و مپرسیدی به راستی چرا.

من اگر بودم نام مقاله ام را خشونتی که به نظاره اش ایستاده ایم میگذاشتم و از زاویه های دیگری بدان میپرداختم.

از پاسخ شما متشکرم

اين دعواي ميدان کاج ربطي به مسائل ناموسي نداشته، قاتل به خاطر ناموسش و به غيرت آمدنش قتل نکرده اگر هم صحبتي از ناموس کرده صرفا براي برانگيختن حس همدردي تماشاچي هايش بوده است. قاتل يه فرد معتاد به شيشه بوده که نميخواسته زني را که به راحتي ازش سواستفاده ميکرده از چنگ درآورد. تحمل از دست دادن منافعي مالي و جنسي که به راحتي در دسترس داشته را نداشته است.
مطمئنن اگر آن زن يک زن فقير بود هيچ درگيري هم اتفاق نمي افتاد. هيچ تعصبي هم وجود نداشت.

سلام. با مطلبتون مخالفم. قاتل میدان کاج حقشه که در ملا عام اعدام بشه و من خودم با یک شونه تخم مرغ میرم سراغش. در ضمن اعدام یک حد الهی است و هر چند دردناک و وحشتناک ، ولی باعث جلوگیری از ادامه چنین جنایت هایی مطمئنا خواهد شد.

واقعا آدم ناراحت می‌شه.... معلوم نیست چرا مردم اینقدر بی‌ تفاوت شدند.... حالا اسمش رو اختگی نذاریم ولی‌ این بی‌ تفاوتی‌ و بی‌ اهمیتی واقعا قابل قبول نیست... حالا میدونم که به خاطره این رژیم ستم پیش و اعدامها در این سال‌ها مردم به خشونت عادت کردند ولی‌ هر کی‌ که یک کم انسانت داشته باشه و حتا از جونش هم بترسه جلو میاد و لا اقل از دور به این زن چوبی یا سنگی‌ می‌زنه که دور بشه... ولی‌ این جور ایستادن و نگاه کردن واقعا دور از‌شان انسانیته... یعنی‌ جامعه ما انقدر داره به سرعت رو به زوال میره؟؟ کمی‌ به خودمون بیایم...