May 2008


گزارش «عفو بین‌الملل» از وضعیت حقوق بشر در ایران

آن‌چه در ادامه می‌آید، متن کامل گزارش سازمان «عفو بین‌الملل» از وضعیت حقوق بشر در ایران در سال ۲۰۰۷ است. این گزارش می‌نویسد: «مقامات به سرکوب مخالفان ادامه داده‌اند. روزنامه‌نگاران، نویسندگان، دانشمندان، و فعالان حقوق زنان و جامعه در معرض دستگیری‌های خودسرانه، ممنوعیت سفر، تعطیل ان‌جی‌او‌های آنان و آزار بوده‌اند. تبعیض علیه زنان در قانون و عمل تثبیت شده است. شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها در زندان‌ها و بازداشت‌گاه‌ها گسترده بود.»



گزارشی از نشست کمیته پیگیری بازداشت خودسرانه به عنوان برخوردهای قضایی با دانشجویان:
«بازجویان، تفتیش عقاید می‌کنند»

سیامک فرهی: نشست کمیته پیگیری بازداشت خودسرانه به عنوان برخوردهای قضایی با دانشجویان، دوشنبه پیش در مجمع اسلامی زنان برگزار شد. علی نیکو‌نسبتی، مسوول روابط عمومی دفتر تحکیم وحدت در این مراسم گفت: «اگر در کل نگاه بکنید می‌بینید روندی را در پیش گرفتند که شما اگر اعتراضی بکنید مطمئن هستید که به دلیل دیگری با شما برخورد می‌کنند. به دلایل واهی دیگری بالاخره یک بهانه‌تراشی می‌کنند و شما را محکوم می‌کنند. در کمیته انضباطی هم که شرایط به مراتب سخت‌تر است. یعنی آن‌جا دیگر قاضی و شاکی و دادستان و این‌ها همه یک نفر است.»



خاطراتی از هم‌زیستی با بهایی‌ها در زندان
بهایی‌ها هم از «نجس‌ها» بودند

منیره برادران: در دهه ۶۰ یک نوع همزیستی تنگاتنگ بین ما زندانیان چپ و بهایی‌ها، در زندان اوین برقرار بود. اتاق‌ها و بندهامان مشترک و از اتاق زندانی‌های مسلمان جدا بود. این همزیستی البته اختیاری نبود، بلکه به اراده مقامات بود که نکته مشترکی بین ما زندانی‌های «کافر» و بهایی یافته بودند: ما هر دو «نجس» محسوب می‌شدیم و مسلمان‌ها باید از ما دوری می‌کردند. با این کشف بزرگ، ما و زندانیان بهایی در یک طبقه‌بندی قرار می‌گرفتیم. در کنار ده‌ها مقررات نفس‌گیر، نجس و پاکی هم شده بود قانون مقدس، که طفره رفتن از آن کار ساده‌ای نبود.



سازمان ملل: «حقوق بشر در افغانستان نقض می‌شود»

بکتاش سیاووش: گزارشگر ويژه سازمان ملل در زمينه حقوق بشر، با انتقاد از سیستم عدلی و قضایی افغانستان، از حامد کرزی، رییس دولت جمهوری اسلامی افغانستان خواسته است که مجازات اعدام را لغو کرده و پرونده‌های همه زندانيان محکوم به اعدام را مورد بازنگری قرار دهد. فیلیپ آلستن، گزارشگر ویژه سازمان ملل در زمینه حقوق بشر پس از دیدار دوازده روزه از ولایت‌های هلمند، جوزجان و پروان، در نشست خبری در کابل گفت که از دولت افغانستان، خواستار اصلاح قوانینی شده است که در آن مجازات اعدام درنظر گرفته‌ می‌شود.



چرا به حجاب اجباری «نه» می‌گوییم؟

فاطمه صادقی:‌ «همه خوب می‌دانند که برای موضوع حجاب تنها یک راه حل وجود دارد و آن‌هم واگذاری امر پوشش به انتخاب فردی خود زنان است. اگر کیان خانواده، اجتماع، و حکومت اسلامی به حجاب وابسته شده است، پس لاجرم اشکال را باید در آن کیان، در بنیاد آن خانواده، در آن اجتماع و در آن حکومت جست که خود تجدید نظری جسورانه اما ضروری را می‌طلبد. اما در واقع چنین نخواهد شد، یا لااقل نه به این زودی.»



تلاش برای نجات اکرم مهدوی از اجرای حکم اعدام

مریم محمدی: نام کشور ما هنوز در میان ۶۲ کشوری است که در آن حکم اعدام صادر می‌شود و هر از گاه، مدافعان حقوق بشر در ایران تلاشی را برای نجات جان متهمی از مرگ آغاز می‌کنند. آخرین موردی که انعکاس اجتماعی یافته است، حکم اعدام اکرم مهدوی است؛ زنی که به جرم کشتن همسر ۷۴ ساله‌ی خود و عدم توانایی ۶۰ میلیون تومان خون‌بهای درخواستی خانواده مقتول، در آستانه‌ی اعدام است. در این باره با مادر اکرم مهدوی و وکیل او گفتگو کردم.



پس‌رفت وحشتناک آزادی بیان در افغانستان

سیاووش بکتاش: سوم ماه می از طرف سازمان ملل متحد، روز آزادی بیان نام‌گذاری شده است تا به این مناسبت، هم اصول بنیادی آزادی مطبوعات و استقلال آن‌ها در جهان بزرگ داشته شود و هم نسبت به روزنامه‌نگارانی که جان خود را در راه انجام وظیفه از دست داده‌اند، ادای احترام شود. امسال در افغانستان در حالی با مراسمی باشکوه این روز گرامی داشته شد که عبدالکریم خرم، وزیر اطلاعات و فرهنگ جمهوری اسلامی افغانستان آزادی بیان در این کشور را پدیده‌ای وارداتی و تحفه‌ای از غرب می‌خواند.



نگاه آماری به مساله‌ی خشونت خانگی
سایه‌ی خشونت بر زنان جهان

فریماه کیانی: خشونت بر زنان در محیط خانواده، از آن دسته ناهنجاری‌های اجتماعی‌ست که در بسیاری از کشورها مورد بی‌توجهی قرار دارد. آمار و ارقام به دست آماده بر حسب شکایات یا موارد ثبت شده‌ قانونی هرگز نمی‌تواند بیانگر واقعیت باشد. آمار رسمی اتحادیه ‌اروپا نشان می‌دهد، خشونت خانگی مهم‌ترین عامل مرگ ‌و‌ میر در بین زنان ۱۶ تا ۴۴ ساله‌ اروپایی‌ست. پس از خشونت خانگی، سرطان و تصادفات رانندگی در ردیف‌های دوم و سوم قرار می‌گیرند.



به مناسبت روز جهانی کارگر
گزارش نقض حقوق کارگران ایران در سال ۱۳۸۶

آن‌چه می‌خوانید، گزارش «فعالین ایرانی دفاع از حقوق بشر در اروپا و آمریکای شمالی» از نقض حقوق کارگران ایران، طی سال ۱۳۸۶ است. با توجه به سانسور حاکم بر رسانه‌های خبری ایران و عدم مصونیت فعالان حقوق بشری و آزاد نبودن تشکل‌های مستقل کارگری، طبیعتاً این گزارش دارای کمبودهایی است و نمی‌تواند در بر گیرنده تمامی موارد نقض حقوق کارگران در ایران باشد.



گفت و گو با حسین ماهوتی‌ها، مسوول گروه فعالین دفاع از حقوق بشر در اروپا و آمریکای شمالی:
نقش نهاد‌های بین‌المللی در حمایت از کارگران ایران

در آستانه اول ماه می، در حالی روز جهانی کارگر را می‌گذرانیم که بسیاری از فعالان کارگری ایران یا زندانی هستند و یا درحال بالا و پایین رفتن از پله‌های دادگستری و دادسرا. حسین ماهوتی‌ها، مسوول گروه فعالین دفاع از حقوق بشر در اروپا و آمریکای شمالی در گفت و گو با نیک‌آهنگ کوثر می‌گوید: «‌سال ۱۳۸۶‌، سال خاموش کردن صدای اعتراض کارگران در استراتژی حاکمان ایران بوده است. در توضیح در این رابطه می‌بینیم که سایت خبر رسانی ایلنا را که یکی از منابع اطلاع‌رسانی در رابطه با وضعیت کارگران ایران بوده‌،‌ می‌بندند.»



جرم سیاسی، آری؛ زندانی سیاسی، نه

نادر فکوهی: چهار سال قبل، هاشمی شاهرودی در یک سخنرانی گفته بود که «در ایران نه زندانی سیاسی داریم و نه جرم سیاسی.»‌ حال آن‌که چند روز پیش، همین مقام و در همان جایگاه،‌ خبر از تصویب مصادیق جرم سیاسی در شورای عالی قضایی داد. اتفاقی که بیش از ده سال بود که فعالان حقوقی و سیاسی در ایران را بر تصویب رساندن‌اش در قالب طرحی ولو کلی، به خود مشغول کرده بود.