«توزیع ۴۵۰ هزار تعرفه اضافه، در خارج از کشور»

نیک‌آهنگ کوثر

در روز ۲۲ خرداد، با تعدادی از همکاران روزنامه‌نگار و شهروندان عادی در باره مشاهدات‌شان صحبت کردم. عبدالحسن مختاباد، روزنامه‌نگاری که در تهران و با روزنامه همشهری همکاری کار می‌کند به نقاط مختلفی در شهر تهران سر زده است. او در باره آنچه دیده چنین می‌گوید:

مشاهدات من از سه یا چهار حوزه‌ی رای گیری این بود که واقعاً استقبال شگفت انگیز است. هر کسی شناسنامه‌ای در دستش بود و توان رای دادن دارد آمده است که رای بدهد و این را از مقایسه‌ی این حوزه‌ها با انتخابات دیگر می‌توان داشت. بر فرض ما در همین خیابان آفریقا یک حوزه‌ی رای گیری داشتیم که در تمام انتخابات گذشته به جز دوم خرداد تقریبا خلوت بود.

الان یک صف خیلی طویلی است که من دو یا سه بار رفتم که بتوانم در آنجا رای بدهم دیدم که خیلی شلوغ بود و دوباره به روزنامه برگشتم. یا در حوزه‌ی رای گیری که در مسجد بالای کاخ نیاوران بود که چند تا از دوستان رفته بودند، جمعیت اصلاً کم نشده بودند. هر نفری که بخواهد رای بدهد از صبح از ساعت ۸ شروع شده است و بدون توقف حداقل یک تا یک ساعت ‌و ‌نیم باید معطل شود.

آقای مختاباد، با توجه به آن چیزی که در سطح شهر تهران می‌بینید فکر می‌کنید که امشب انتخابات چند ساعت تمدید بشود؟

بله، با این وضعیتی که وجود دارد قطعا تمدید خواهد شد. طبیعی است که با توجه به اینکه از قبل اطلاع‌رسانی شده بود از طرف تیم آقای موسوی و همچنین تیم آن سه تا کاندیدا مردم در نوبت صبح بروند رای بدهند. که کار به مراحل آخر کشیده نشود که تمدید بشود یا نشود و منتظر یک فرصت تمدید نشود.

شاید یک دلیل حضور جمعیت به این صندوق‌ها هم همین باشد که می‌خواهند اول وقت و در همان فرصت تعیین شده رای‌های‌شان را بدهند. هیچ صندوقی و هیچ حوزه‌ای را شما نمی‌بینید که مثلا صف ۲۰ یا ۲۵ متری نباشد.

یک روزنامه‌نگار دیگر که نخواست نامش ذکر شود می‌گوید:

تا قبل از اینکه انقلاب در ایران پیروز شود هیچ‌وقت مردم با رای‌شان کسی را بالا نبرده بودند.

بعد از انقلاب درست است که نظارت استصوابی است، همه نمی‌توانند بیایند کاندید بشوند، خیلی‌ها محروم می‌شوند همه‌ی اینها را قبول دارم. اما یک کسانی با رای مردم آمدند. با رای نصف مردم، ملی مذهبی‌ها نبودند، مخالفان نبودند این را می‌فهمم.

ولی در طول تاریخ ایران تا به الان هیچ کس را با رای پایین نیاورده‌اند. مثلا آقای بنی‌صدر را به صورت حکم حکومتی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران گفت که ایشان چه کاری انجام داده است و او را برداشتند.

مردم نمی‌توانند نماینده‌های مجلس را پایین بیاورند، رییس قوه‌قضاییه را نمی‌توانند، رییس جمهورها هم که سه دوره بودند هشت سال‌شان را رفتند و بعد پایین آمدند. اگر احمدی نژاد را الان پایین بیاورند بدون داوری در مورد اینکه رییس جمهور خوب یا بد است برای اولین بار در طول تاریخ ایران یکی را با رای پایین می‌آروند.

از این خبرنگار در مورد مشاهداتش در سطح شهر پرسیدم:

من در دو یا سه منطقه که رفتم خیلی شلوغ بود. نیک‌آهنگ، این خیلی مهم است که دختری که روسری‌اش ته است، به رسمیت شناخته می‌شود. جامعه دارد به اینها نیازمند می‌شود. اینها آمده‌اند و دارند کشو را می‌گیرند.

من نه سمپات آن کسی هستم که روسری‌اش ته است و نه سمپات آن کسی که چادر سرش است و نه آنتی پاتیک با اینها دارم. اما اینها دارند به رسمیت می‌شناسند.

امیدی یکی از طرفدارین میر حسین موسوی که در روزهای اخیر بسیار فعال بوده است ولی به صورت مستقل، از آنچه دیده است چنین می‌گوید:

از صبح که هم خودم که رفتم و هم دوستانم که رفتند دیدند که همه جا شلوغ است، صف است و باید حداقل چند ساعتی در صف بایستیم. اکثر مردم هم که آمده‌اند رایشان مشخص است که دارند به آقای موسوی رای می‌دهند.

الان هیچ گزارشی را نشنیدی یا نخواندید درباره‌ی مشکلاتی که ممکن است در حوزه‌های مختلف پیش آمده باشد ؟

گزارشی در سایت آقای موسوی فکر کنم قلم بود یا کلمه دیدم که گفته یکی از شهروندان تهرانی خودکاری را دیده است که بعد از نوشتن دقایقی بعد نوشته‌اش محو می‌شود.

ولی به نظر من یک مشکل دیگری هم که بود این بود که صندوق خبرگان را گذاشته بودند کنار صندوق ریاست جمهوری که بعضی از مردم رای را داخل آن می‌اندازند خیلی نزدیک و کنار هم گذاشته‌اند. اما این شور و هیجان فقط مربوط به تهران نیست.

مسعود سفیری یکی از تحلیلگرانی که همیشه با او گفت‌وگو کرده‌ایم نصف شب به وقت تهران بیدار مانده است و می‌خواهد صبح اول صبح به یکی از حوزه‌های اخذ رای برود.

شما فکر می‌کنید اگر ما بخوابیم در رای ما تاثیری ندارد؟


در اطراف شما چند حوزه اخذ رای وجود دارد؟

ما در چند نقطه‌ی کالیفرنیا می‌توانیم رای بدهیم. یکی دانشگاه یو سی ای است. البته من یک تردید دارم و آن تردید هم به شما می‌گویم و آن هم این است که من در خبرها خواندم که ۵۵۰ هزار برگه‌ی رای در خارج از کشور توزیع شده است.

و دولت آقای احمدی نژاد هم اعلام کرده است که ۱۰۰ هزار ایرانی ممکن است رای بدهند. بنابراین من نمی‌دانم چرا ۵۵۰ هزار برگه فرستاده‌اند که مابه تفاوتش ممکن است حدود ۴۵۰ هزار تا بشود. ولی من در هر صورت رای می‌دهم.

و این هم پیغامی بود که در تماس با بسیاری از همکارن روزنامه‌نگارم دریافت می‌کردم:

The mobile set is off.