مایکل لدین: «مقاله‌ی هرش، حقه است»

نیک‌آهنگ کوثر

انتشار مقاله اخیر سیمور هرش، روزنامه‌نگار معروف و جنجالی آمریکایی در مجله نیویورکر، در‌باره مقدمه‌چینی آمریکا برای حمله به ایران، واکنش‌های مختلفی را برانگیخته است.

تا این لحظه، مقام‌های کنگره و سنا، اطلاعات ارائه شده در نوشتار سیمور هرش را تکذیب نکرده‌اند. کاخ سفید نیز عملاً در مقابل این ادعاها سکوت اختیار کرده است.

سیمور هرش، روزنامه‌نگار معروف و جنجالی آمریکایی

او در گفت و گو با سی‌ان‌ان می‌گوید که آمریکا از سال ۲۰۰۵ مشغول انجام عملیات مخفیانه برای جمع‌آوری اطلاعات هسته‌ای و کمک به براندازی دولت ایران بوده است.

مایکل لدین، تحلیل‌گر سیاسی نزدیک به جناح راست آمریکا و عضو موسسه آمریکن انترپرایز می‌گوید که نقدش را به مقاله هرش پس فردا منتشر می‌کند. او معتقد است که هرش حیله‌گرانه ماجرای ۴۰۰ میلیون دلار را مطرح کرده است.

مایکل لدین، تحلیل‌گر سیاسی نزدیک به جناح راست آمریکا و عضو مؤسسه آمریکن انترپرایز

لدین: مطلب هرش را با دقت بخوانید. نمی‌گوید که ۴۰۰ میلیون دلار صرف این حمایت مالی شده، می‌گوید بوش از کنگره درخواست کرده، تا حد ۴۰۰ میلیون دلار تقاضا کرده است. هرش، عدد دقیقی ندارد، نمی‌داند این بودجه دقیقاً چقدر است، چون تا حد ۴۰۰ میلیون دلار می‌تواند از یک صفر دلار تا ۴۰۰ میلیون دلار باشد! این یکی از حقه‌های معمول هرش از زبان انگلیسی است.

پس اگر کسی این رقم را رد نکند، می‌تواند بگوید ۴۰۰ میلیون دلار بوده؟

لدین: نمی‌گوید ۴۰۰ میلیون دلار!

به نظر شما علت سکوت دموکرات‌ها در برابر این ادعا چیست؟

لدین: دلایل محتمل مختلفی وجود دارد. یکی این‌که این اقدام مورد تایید آن‌ها بوده است. دوم این‌که این بحثی محرمانه است و نمی‌توانند در‌باره‌اش اظهار نظر کنند.‌ و همین دو دلیل برای سکوت کافی است!

از آن طرف اگر به ماجرا نگاه کنیم، بعضی از فعالان سیاسی و روشنفرکران ایرانی معتقدند که این مساله می‌تواند تأثیر بدی بگذارد. چون دولت ایران باز انگشت اتهام را متوجه منتقدین کرده و روند دستگیری‌ها و فشارها افزایش می‌یابد.

لدین: درست مثل امروز که دولت ‌ایران با مخالفین با محبت خاص خودش برخورد می‌کند! این بحث جدیدی نیست. ایران در سر صف نقض‌کنندگان حقوق‌بشر قرار گرفته، دومین حکومت از نظر تعداد اعدام است. آن‌ها هر کاری که بخواهند در مورد هر کسی که بخواهند، انجام می دهند.

باربارا سلیوین، روزنامه‌نگار و محقق مؤسسه صلح ایالات متحده (عکس: نیک‌آهنگ کوثر، زمانه)

از باربارا سلیوین، روزنامه‌نگاری که در حال حاضر از محققین برجسته موسسه صلح ایالات متحده است و سال‌ها در باره ایران نوشته، در‌باره گزارش هرش پرسیدم.

بارابارا سلیوین: این گزارش‌ها همیشه وجود داشته و من متعجب می‌شدم اگر آمریکا به چنین عملیات پنهانکارانه‌ای دست نمی‌زد، ولی در‌باره میزان و بزرگی آن فکر نمی‌کنم چندان بزرگ باشد.

علت سکوت نمایندگان دموکرات کنگره چیست؟

بارابارا سلیوین: مقاله هرش تازه بیرون آمده. هرش، خبرنگار خوبی است، ولی نمی‌توان گفت کارش صد‌در‌صد صحیح است. باید همیشه درک کنید که او منعکس کننده نظرات کسانی است که مخالف چنین عملیاتی از سوی دولت آمریکا هستند و به همین دلیل در واکنش به این جور مطالب باید اندکی مراقب بود.

پس می‌شود گفت که این مقاله به نوعی حمله‌ای پیشگیرانه برای جلوگیری از حمله آمریکا به ایران از سوی سیمور هرش است؟

باربارا سلیوین: نه، می‌شود گفت حمله‌ای است از سوی کسانی در ایالات متحده که نمی‌خواهند کشور درگیر جنگ با ایران شود و نگران این موضوع هستند. ما باید نگران این موضوع باشیم چون هنوز احتمالش وجود دارد، ولی من این ماجرای عملیات پنهانی را خیلی جدی نمی‌گیرم.

گری سیک، مشاور امنیت ملی دولت‌های فورد، کارتر و ریگان (عکس: پویان طباطبایی)

در‌باره احتمال حمله آمریکا و آغاز جنگ بر ‌اساس مطلب هرش، از گری سیک، یکی از مشاورین اسبق امنیت ملی دولت‌های فورد، کارتر و ریگان پرسیدم:

گری سیک: باید در ابتدا بگویم که فکر نمی‌کنم که اصلاٌ جنگی اتفاق بیفتد. ‌‌هر ۹ ماه یک بار از این گزارش‌ها داشته‌ایم که آمریکا و اسرائیل آماده حمله به ایران بوده‌اند و هر بار غلط از آب در آمده. البته شاید واقعاً این مساله روزی رنگ واقعیت به خود بگیرد، ولی من چنین باوری ندارم.

از گری سیک پرسیدم که آیا انتشار این مطلب افشاگرانه می‌تواند مانعی بر سر راه‌‌ جنگ باشد؟

گری سیک: بله، می‌تواند. چون توجه همه را به مسائل متعددی جلب می‌کند و این سوال پیش خواهد آمد که نقش آمریکا در خاور‌میانه و نسبت به ایران‌ چه باید باشد و اگر فرض کنیم که اسرائیل و آمریکا قصد حمله به ایران را داشته‌اند، انتشار این گزارش باعث خواهد شد که مسوولانی که در این ماجرا درگیر بوده‌اند، در برابر مردم مواضعی بگیرند که چندان راحت نیست.

از گری سیک در‌باره تأثیرات احتمالی مطرح شدن کمک‌های آمریکا به گروه‌های مخالف سوال کردم، و این‌که چه اتفاقی برای منتقدینی خواهد افتاد که اصلاً ارتباطی به این ماجرا نداشته‌اند و ندارند؟

گری سیک: روشنفکران و فعالان سیاسی همین الان هم هزینه چنین اقداماتی را ناخواسته پرداخته‌اند و ضرر اقدامات پیشین کمک‌های آمریکا به گروه‌های مجری پروژه‌های جامعه مدنی را داده‌اند و این کمک‌های آمریکا به این گروه‌ها، زندگی را بر فعالان دیگر سخت کرده که اصلاً ربطی به آمریکا ندارند و به حکومت تهران، بهانه لازم را برای برخورد قهرآمیز را داده که آن‌ها را مزدبگیر آمریکا بخواند، که ‌در مورد اکثریت فعالان واقعیت ندارد و بسیاری از آن‌ها حاضر نشده‌اند ذره‌ای از آمریکا کمک بگیرند، اما کار به اندازه کافی خراب شده است.