خانه > خبر اول > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقالههای روزنامههای بامدادی | |||
برگزیده سرمقالههای روزنامههای بامدادیجنگ در راه نیست در ابتدای این سرمقاله آمده است: «آغاز جنگ دیگری توسط ایالات متحده بسیار بعید است. ما باید بین مسائلی که کارکرد عملیات روانی دارند و واقعیتهای موجود در آمریکا تفکیک قائل شویم. ترساندن، ایجاد تردید، فضاسازیهای سیاسی، بینالمللی و غیره که همه روزه توسط مراجع مختلف در این کشور انجام میشود، با واقعیتهای این کشور تضاد بنیادی دارد.» نویسنده این سرمقاله افزوده: «ر شرایطی که ایالات متحده آمریکا ١٤٠٠ میلیارد دلار کسری بودجه دارد و علاوه بر این کسری بودجه، مطابق برنامهریزی دولت، قرار است ٦٠٠ میلیارد دلار به اقتصاد این کشور تزریق شود، چطور ممکن است سیاستمداران این کشور هزینههای سرسامآور جنگ دیگری را نیز به اقتصاد معیوب کشورشان تحمیل کنند، آن هم جنگی که به هیچ عنوان عاقبت آن معلوم نیست.» در بخش دیگری از سرمقاله میخوانیم: «اوباما و حزب متبوعش شکست قابل توجهی در مجلس نمایندگان متحمل شدند و بیش از ٦٠ کرسی را از دست دادند، پس از این بابت موقعیت اوباما تضعیف شده است. از دید دموکراتها و اوباما، طبعاً اگر حزب دموکرات در این انتخابات پیروز میشد و اوباما میتوانست موقعیت خودش را تثبیت کند، امروز با دست بازتری میتوانست به ایران فشار وارد کند اما این پیروزی اتفاق نیفتاد و اوباما چنین برگ برندهای را در دست ندارد.» نویسنده سرمقاله آرمان ادامه داده است: «بنابراین از این منظر وقتی اوباما در داخل آمریکا با چنین معضلاتی روبروست، خیلی طبیعی است که در خارج از آمریکا با مشکلات بیشتری مواجه شود.» بازگشت اصلاحطلبان، شرط وحدت در این سرمقاله آمده است: «سالهاست اصولگرایان، تنها وارثان سپهر سیاست ایراناند. مجلس، دولت و شوراها در دست آنان است. فرصت انتخابات، تنها بزنگاه حضور اصلاحطلبان میباشد. حدود یک دهه است که رقیب دیرینه اصولگرایان فقط در مواقع انتخابات، فرصت حضور مییابد. حضوری که برای آنان با ناکامی همراه بوده است، ولی برای رقیب خوش یمن و با برکت بود. رقابت این دو رقیب، همواره عامل نشاط و پویایی ساحت سیاست بود. بقاء اصولگرایان به حضور اصلاحطلبان معنا پیدا میکرد.» این سرمقاله افزوده: «گذر زمان و نزدیک شدن به موعد انتخابات مجلس شورای اسلامی دوره نهم و ریاستجمهوری یازدهم زاویه خرده گفتمانهای اصولگرایی را بیشتر میکند. مطابق عادت مألوف، ریش سفیدان اصولگرا پا پیش گذاشتهاند تا شاید چارهای بیاندیشند. خبرهای روزهای اخیر مبنی بر سلسله نشستهای بخشی از گروههای اصولگرا با دکتر احمدینژاد، حکایتگر این مهم است.» در ادامه سرمقاله ابتکار آمده است: «جالب است هرگاه جمعی گردهم آمدهاند تا شاید زمینه وحدت فرآهم آورند، خود عامل تفرقه شدهاند، چرا که سپهر اصولگرایی، قائم به یک گروه و چند نفر نیست. در شرایط کنونی، تعداد کسانی که خود را صاحب سهم در گفتمان اصولگرایی میدانند، قابل احصاء و شمارش نیست. نشستها هرچقدر هم گسترده اما در نگاه غائبین، جامع نخواهد بود و در نگاه حاضرین، مانع اغیار هم نبوده است.» سرمقاله افزوده است: «مشکل اساسی آن است که همواره اصولگرایی، به عنوان یک مفهوم در نسبت با رقیب خود یعنی اصلاحطلبی معنا پیدا میکرد. حال اگر بنا باشد در سپهر سیاست ایران برای اصلاحطلبان، جایی نباشد؛ دیگر اصولگرایان برسر چه مسألهای باید وحدت کنند؟ به تعبیر دیگر مگر میشود بازی را در یک نیمه زمین اداره کرد و نتیجه دلخواه هم گرفت. بازی سیاست در ایران دو نیمه داشت که اکنون یک نیمه آن حذف شده است. وقتی بازی در یک نیمه جریان داشته باشد هیچکدام از تاکتیکها و توان تکنیکی به کار نخواهد آمد. در این وضع یا باید اختلافات درون گروهی که اکنون سر برآورده است به رسمیت شناخته شود و همگان آرایش جدید سیاسی را بپذیرند و به لوازم آن پایبند باشند یا به جای تلاش برای اداره بازی در یک نیمه زمین، همت خود را صرف بازگشت اصلاحطلبان نمایند.» سایر مطبوعات: سرمقاله امروز روزنامه کیهان با عنوان «بام عراق و طشت رسوایی آمریكا» سرمقاله امروز روزنامه تهران امروز با عنوان «عراق؛ یک بستر و چند رویا» |
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|