خانه > خبر اول > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقالههای روزنامههای بامدادی | |||
برگزیده سرمقالههای روزنامههای بامدادی«فروش خون باکری و همت» در این سرمقاله میخوانیم: «آیا سران فتنه ٨٨ و عوامل میدانی آنها، به اباعبداللهالحسین اهانت نكردند؟ روز قدس به نفع اسرائیل شعار ندادند؟ روز ٣١ آبان به حمایت از آمریكا عربده نكشیدند؟ به امام هانت نكردند؟ آیا با منافقین، بهاییها، سلطنتطلبها، گروهکهای كومله، دموكرات، پژاک و عبدالمالک ریگی دست به ائتلاف آشكار و بیپرده نزدند؟ آیا تمامی دشمنان اسلام و انقلاب و امام و ایران در حمایت آشكار از سران فتنه به میدان نیامدند؟» این سرمقاله ادامه میدهد: «وقتی همسران شهید همت و باكری به حمایت از فتنه بر میخیزند و برای ابراز ارادت، سر بر آستان سران فتنه میسایند، بدیهی است كه نه فقط پا بر خون به ناحق ریخته آن دو شهید بزرگوار نهادهاند بلكه با تأسف باید گفت خون پاک همسران شهید خود را برای فروش به دشمنان خدا و قاتلان همت و باكری عرضه كردهاند.» مدیرمسئول روزنامه کیهان افزوده است: «سران فتنه و رسانههای بیگانه نباید و نمیتوانند با استناد به همسویی همسران شهید همت و شهید باكری با سران فتنه، خیال سوءاستفاده از نام آن دو شهید بزرگوار را در سر بپرورانند.» در ادامه این سرمقاله آمده است: «اگر این نوشته با برخی از تلخیها همراه است امید آن كه همسران گرامی آن دو شهید بر این برادر خویش خرده نگیرند و عذرش را بپذیرند كه آنچه در این نوشته آمده است به خیرخواهی برای خود آنان بر كاغذ دویده و نگارنده اگرچه لیاقت همراهی با آن دو شهید بزرگوار را نداشته است ولی بر این باور است كه آنان را بهتر از همسرانشان می شناسد و با مشاهده برخی از نبایدها، دیدگان آن دو شهید را میبیند كه با نگرانی و شاید ملامت به او مینگرند و زبان حال به ملامت گشودهاند كه چرا زبان به كام و قلم به نیام كشیدهای؟ مگر ما را نمیشناسی؟ و یا، مگر همسران ما، خواهران تو نیستند؟» غرامت جنگ در این سرمقاله میخوانیم: «پایان شهریورماه برای ماخاطرهای فراموش ناشدنی برجای گذاشت.خاطرهای که تاقرنها برای نسلهای ایرانیان باقی خواهد ماند، خاطره آغاز جنگ تحمیلی. جنگ با همه شیرینیها و تلخیهایش یک مقطع از تاریخ کشورمان است. جنگی که ناخواسته بر ما تحمیل شد و علاوه بر آنکه جان بسیاری از بهترین فرزندان این سرزمین را از ما گرفت، صدها میلیارد خسارت مالی نیز بر ما وارد کرد.» در ادامه این سرمقاله آمده است: «هرچه که بود گذشت و ایرانیان به خاطر نجابت و پیشینه فرهنگی غنی و قوی خود آن را بخشیدند گرچه فراموش نمیکنند. زیرا با انتقام از گذشته و غوطهور شدن در آن، راهی به سوی آینده باز نمیشود. نسلهای بیدار ایران با امیدواری و پیش به سوی آینده پرسشهای اساسی و ریشهای در ذهن خود دارند که تاکنون پاسخ خود را از هیچ کس دریافت نکردهاند و آن این است که سرنوشت غرامت جنگی چه شد؟» نویسنده سرمقاله ابتکار افزوده: «سازمان ملل متحد و دبیر کل وقت آن به رغم همه کاستیها و نارساییها در مورد جنگ، دولت عراق را به عنوان متجاوز و آغازگر جنگ معرفی کرده است. دولتی که به عنوان متجاوز معرفی میشود محکوم به پرداخت غرامت جنگی است، خواه هر رژیمی که بر کشور محکوم حاکم باشد، زیرا در حقوق و روابط بینالملل در اینگونه موارد نوع رژیمها به عنوان یک اصل حقوقی در تعهدات بینالمللی مد نظر نیست بلکه اصل بر تداوم ملتها است. بر این اساس دولت فعلی عراق نمیتواند از زیر بار محکومیت و پرداخت غرامت و سایر تعهدات حقوقی شانه خالی کند.» در ادامه این سرمقاله آمدهاست: «مسکوت گذاشتن بحث غرامت جنگی از دولت عراق نه تنها به روند نهادینه شدن صلح و دوستی بین دو ملت کمکی نمیکند بلکه بذر کینه و نفرت را در دل فرزندان ایران احیا و تشدید میکند. نباید منافع ملی در پیچ و خمهای سیاسی و روزمرگی گرفتار شود و به تاراج برود. اگر حساسیتها نسبت به منافع ملی بر همین روال باشد قطعاً نسلهای آینده همه ما را با آن همه رشادتهایمان در جنگ به محکمه تاریخ خواهند کشاند و قضاوت منفی خواهند داشت.» سایر مطبوعات: سرمقاله امروز روزنامه مردم سالاری با عنوان «روابط ایران و روسیه و منتقدان داخلی» سرمقاله امروز روزنامه رسالت با عنوان «چرا همدردی با منافقان» |
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|