| خانه > خبر اول > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های بامدادی | |||
برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های بامدادیتحریك افكار عمومی نویسنده این روزنامه می‌نویسد: «از دو ماه پیش كه توافق‌نامه تهران امضا شد تاكنون دو اتفاق مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران رخ داده است. ابتدا شورای امنیت سازمان ملل با صدور قطع‌نامه‌ای، تحریم‌های ایران را تشدید كرد سپس آمریكا و اتحادیه اروپا تحریم‌های یك‌جانبه‌ای علیه ایران وضع كردند. هدف هر دو دسته تحریم، وادار كردن ایران به توقف غنی‌سازی اورانیوم بود؛ اما ایران با صراحت اعلام كرد كه تحریم‌های شورای امنیت و آمریكا و اروپا غیرقانونی و غیرمنصفانه هستند و بر روند هسته‌ای تاثیر نخواهند گذاشت.» نویسنده سرمقاله افزوده: «ایران می‌كوشد با بهره‌گیری از پاره‌ای مكانیسم‌های سیاسی، لطمات تحریم‌ها را كاهش دهد. پیگیری این هدف ایران در اوضاع و احوال كنونی از طریق مجامع بین‌المللی به‌ویژه سازمان ملل دشوارتر از گذشته شده است. به همین علت دو راه عمده برای پیگیری این موضوع باقی مانده است. راه اول رایزنی با كشورهایی است كه با اقدام‌های یك‌سویه ایالات‌متحده و شركای بین‌المللی آن مخالف‌اند. در قضیه هسته‌ای ایران برخی كشورها از جمله تركیه و برزیل مخالف سخت‌گیری با ایران هستند و می‌كوشند مساله را با روش‌های سیاسی حل كنند.» در ادامه سرمقاله می‌خوانیم: «تجربیات تاریخی نشان میدهد هرگاه كشوری زیر فشار قدرت‌های جهانی قرار می‌گیرد، موثرترین ابزار آن برای دفع فشار همین ابزار سیاسی و حقوقی در كنار تحریك افكار عمومی جهان است. در غیاب این منظومه هماهنگ، نمی‌توان از تلاش‌های محدود برزیل و تركیه انتظار تغییر اساسی در وضع كنونی را داشت.» روابط جدید اروپا با ایران در این سرمقاله می‌خوانیم: «همراهی اروپا با قطعنامه ١٩٢٩ و نیز تاکید بر تشدید مکانیزم‌های تحریمی یک جانبه، روابط کشورمان را با این اتحادیه وارد فاز جدیدی ساخته است. در بررسی متغیرهای تأثیرگذار بر روابط ایران و اتحادیه اروپا می‌توان به سه مولفه اصلی سیاست هسته‌ای ایران، توانمندی‌های سیاست خارجی اروپا و روابط فرا آتلانتیکی اشاره کرد.» در بخش دیگری از سرمقاله آمده است: «در بحث پرونده هسته‌ای این نکته اساسی را نباید فراموش کرد که اروپا و آمریکا از ابتدا هم‌نوا و دارای یک هـــدف مشــترک هستند، یعنی محروم کردن ایران از تکنولوژی هسته‌ای؛ زیرا غرب نمی‌خواهد ایران خارج از مدار غربی‌ها از توان هسته‌ای ولو صلح‌آمیز برخوردار باشد. در این راستا شاهد رفتار دوگانه اروپا و آمریکا نسبت به مسائل هسته‌ای منطقه خاورمیانه هستیم، به طوری‌که اتحادیه اروپا و آمریکا توانمندی آشکار هسته‌ای اسرائیل را در راستای امنیت منطقه‌ای می‌دانند و با حمایت از اهداف و جاه‌طلبی‌های این رژیم مانع از به ثمر نشستن تلاش‌های کشورهای منطقه در قالب طرح خاورمیانه عاری از سلاح‌های هسته‌ای شدند.» نویسنده سرمقاله ادامه میدهد: «هر گونه مذاکره و مصالحه بر سر پرونده هسته‌ای ایران باید مبتنی بر درک واقعیت‌های موجود و پذیرش حق کشورمان به داشتن چرخه سوخت و اعتمادسازی بیش‌تر از طرف مقابل باشد. اروپا تا امروز از قبول گزینه سازش و شناسایی حق مسلم ایران در بهره‌مندی از فناوری صلح آمیز هسته‌ای طفره رفته است. به نظر می‌رســد که ایــن اتحادیه با دو مشکل اساسی روبرو است. یکی دنباله‌روی صرف از سیاست‌های یک‌جانبه‌گرایانه کاخ سفید در موضوع هسته‌ای ایران و مسائل خاورمیانه و دیگری مشکل عدم هماهنگی و موضع واحد بین سران این اتحادیه ( اختلافات درونی) که نحوه تعامل و مواجهه با ایران را نیز با مشکلاتی روبرو کرده است. در این مسیر باید رفتار سیاسی و نظام فکری تصمیم‌سازان اروپایی مبتنی بر خردگرایی و لحاظ منافع راهبردی و احترام به حقوق ایران شکل گیرد.» «حمله نظامی، گزینه روانی» در این سرمقاله آمده است: «رشد یك‌باره ادبیات حمله نظامی به ایران در هفته گذشته اتفاقی نیست. آمریكایی‌ها به تدریج در حال آشكار كردن ابعاد استراتژی جدیدی هستند كه متناسب با تحولات سال ٨٨ در ایران طراحی شده و اما اجرای آن بنا است گام به گام و با سنجش میزان موفقیت گام های برداشته شده، تكمیل شود.» سرمقاله‌نویس می‌نویسد: «اگر بخواهیم همه این تحلیل را در یك جمله خلاصه كنیم استراتژی جدید آمریكا تركیبی از سه عنصر مذاكره، تحریم و حمایت از فتنه سبز است كه نسبت این گزینه‌ها در تركیب نهایی بسته به شرایط روز تعیین خواهد شد. تحلیل آمریكایی‌ها كه می توان آن را با خروارها كد مستند كرد این است كه ایجاد یك تركیب مناسب و بهینه از این گزینه‌ها می‌تواند یك فشار واقعی بر ایران وارد آورد به گونه‌ای كه ایران احساس كند دیگر نمی‌تواند هزینه‌های ناشی از استراتژی هسته‌ای و یا منطقه‌ای‌اش را تحمل كند.» نویسنده این سرمقاله افزوده: «حمله نظامی یك گزینه واقعی نیست بلكه فقط یك گزینه روانی و رسانه‌ای است تا با ایجاد به هم ریختگی داخلی، تحریم‌های آمریكا را اثر بخش كند و ایران را با دستور كاری كه آمریكا می‌خواهد پای میز مذاكره بكشاند.» سایر مطبوعات  |
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|
||
 |
نظرهای خوانندگان
با سلام
-- منوچهر ، Jul 26, 2010آنچه تاکنون آقای احمدی نژاد حرفهائی زده که بوی ناخوش می دهد بر اساس قدرت نهفته در پنهانی است که او دارد .و بر اساس قدرت پول جولان میدهد .پولی که در این پنج سال از فروش نفت بدست آورده و بدون اینکه بحساب صندوق درامدها ی دولت وارد کند به حساب افراد مورد اعتماد خود در اطریش و آلمان ومالزی وترکیه ذخیره کرده تا در فرصت مناسب برای مقاصد غیر انسا نی خود استفاده کند .و یا در این اوضاع و احالی که مردم ایران در تحریم قرار گرفته اند از آن برای سوپاپ استفاده کند .و حتی در تبلیغاتی که بعمل آورده می خواهد فاز های پارس جنوبی را از همین محل تامین کند.