حمایت از خلع سلاح اتمی خاورمیانه

کشورهای عضو پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای پس از یک دهه بن بست، اقدامات تازه‌ای را برای خلع سلاح اتمی و ایجاد خاورمیانه عاری از تسلیحات هسته‌ای پیشنهاد کردند.

این اولین توافق طی ۱۰ سال گذشته در خصوص پیمان منع گسترش سلاح‌های اتمی (ان‌پی‌تی) است که از سال ۱۹۷۰ برنامه جهانی را برای مبارزه با گسترش سلاح‌های اتمی ترسیم کرده است.

۱۸۹ کشور عضو ان‌پی‌تی، سال ۲۰۱۲ را به عنوان آغاز مذاکرات درباره منطقه عاری از سلاح کشتار جمعی در خاورمیانه تعیین کردند.

توافق اعضای ان‌پی‌تی بر سر بیانیه پایانی اجلاس بازنگری در معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای که پس از یک ماه گفتگو در نیویورک صادر شد، سندی ۲۸ صفحه‌ای است که جنجالی‌ترین بخش آن، یک طرح عملیاتی درباره‌ خاورمیانه عاری از سلاح‌های اتمی است.

این بیانیه از اسرائیل به عنوان تنها دارنده زرادخانه اتمی خاورمیانه می‌خواهد که به این پیمان بپیوندد؛ پیمانی که این کشور را موظف به برچیدن تسلیحات هسته‌ای‌اش می‌کند.

این در حالی است که اسرائیل هرگز تائید نکرده که سلاح هسته‌ای در اختیار دارد. تل‌آویو برای مطرح نشدن نامش در بیانیه پایانی این اجلاس نیز تلاش‌های پشت پرده‌ای داشت که ناکام ماند.

در سند پایانی کنفرانس نیویورک، همچنین بر اهمیت الحاق اسرائیل به این پیمان و قرار گرفتن تمام تاسیسات هسته‌ای این کشور تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تاکید شده است.

طرح صریح نام اسرائیل در بیانیه پایانی این اجلاس که برای نخستین بار صورت گرفته، از دیدگاه ناظران بین‌المللی، موفقیتی برای جنبش عدم تعهد و کشورهای عربی و اسلامی محسوب می‌شود.

در همین حال، ایالات متحده آمریکا که همراه با سایر کشورهای عضو این معاهده به بیانیه پایانی رأی داد، اعلام کرده که با طرح نام اسرائیل و اشاره نشدن به نام ایران در این بیانیه مخالف است.

اما ایران با استقبال از بیانیه پایانی اجلاس بازنگری، اعلام کرده است که باید «تا دو سال دیگر همه تجهیزات و فعالیت‌های اتمی اسرائیل تحت نظارت آژانس قرار گیرد.»