دوستان مطلب زیر را ازبالا ترین کپی کرده ام و لینک سایت هم در پایا ن امده---- شمیم ----

حکومت از شدت وحشت به خودزنی افتاده و دست به اقداماتی می زند که نتیجه آن فقط عمیق تر کردن بحران و تسریع سقوطش است. در مقاطعی که حکومت نسبت به جنبش سبز احساس خطر کمتری می کند بطور طبیعی رفتارش در جهت القای آرامش به جامعه و برخ کشیدن اقتدارش قرار می گیرد و بیشتر به مسائل داخلی خودش سرگرم می شود، ولی هرگاه ضربات جنبش مردمی به هراسش می اندازد، شروع به عربده کشی و حرکات دیوانه وار می کند.
چه کسی فکر می کرد که روزی گروه روایت فتح صدا و سیمای جمهوری اسلامی که متعلق به سپاه پاسداران است اقدام به اجرای سناریوی آتش زدن عکس آیت الله خمینی بنیانگزار جمهوری اسلامی نموده و برای تحریک مراجع و روحانیت و گرفتن مجوز سرکوب خونین مخالفین، در مهمترین بخش خبری صدا و سیما این تصاویر خودساخته را برای میلیونها بیننده پخش نماید؟ آیا سپاه آنقدر در عطش پول و قدرت سقوط کرده است که برای رسیدن به هدف، باید چنین حرکت کثیفی را انجام دهد؟ حرکت بعدی گروه روایت فتح چه خواهد بود؟ ساختن فیلم آتش زدن قرآن؟
اوج ذلت حکومت و درماندگی آنها در مقابل مردم معترض نیز دستگیری مجید توکلی و قرار دادن وی زیر دستگاههای وارداتی شکنجه با شوک الکتریکی بود تا او را وادار به پوشیدن مقنعه و چادر نمایند و با تکیه بر ذهنیت مریض حقیر دانستن زنان، تصاویر یک مبارز جنبش سبز را در پوشش زنانه منتشر نمایند.
متعاقب آن توپخانه های حکومت باز هم به غرش ادامه داده و وزیر اطلاعات رژیم با سقوط در حد یک دروغگو، داستان ساختگی پیدا کردن جزوه طراحی سقوط حکومت در دفتر مهدی هاشمی رفسنجانی را مطرح نمود و پرسنل وزارت اطلاعات را بطور علنی تهدید کرد و خواستار محاکمه هاشمی شد. همزمان رئیس امور مساجد در همایش امامان جماعت مساجد، این کاریکاتور چندش آور را تکمیل نموده و وعده داد که تا عاشورا عقبه فتنه را در کشور جمع خواهند کرد.
حکومتی که ادعای اقتدار دارد و می خواهد با موشکها و بمبهایش آمریکا و اسرائیل را نابود کند، برای چه اینهمه دستپاچه شده و سروصدا راه انداخته و اقدام به خودزنی می کند؟ دلیل این وحشت مشخص است، حکومت بهتر از مردم عمق فاجعه را خبردار است و گستردگی و مهارناپذیر بودن جنبش را متوجه شده است.
حکومت سررشته حکومت کردن را از دست داده و مستأصل و درمانده می نماید. حکومتی که رهبرش زورش به رئیس جمهور منتصب خودش نمی رسد، دولتش با مجلسش سر جنگ دارد، قوه قضائیه اش احساس نخودی بودن می کند، وزارت خارجه اش بجای اقدامات دیپلماتیک بین المللی سرگرم احداث دفتر در قم است، فرماندهان سپاه و ستاد کلش در حال تملق گویی روسها هستند، اکثریت پرسنل و مدیران وزارت اطلاعاتش مخالف سیاست غلط رهبری هستند، در پادگانهای نظامی اش شعارنویسی و پخش اعلامیه صورت می گیرد، در سیاست خارجی با رفتارهای متناقضش خود را مضحکه همه کشورهای دنیا کرده است، آیت الله هایش پی در پی استعفاء می دهند و یا خود را کنار کشیده و سکوت اختیار می کنند، بسیج برایش چنان نامحرم شده که همه اسلحه های پایگاههای بسیج را جمع آوری می کند، سردارانش به بهانه مقابله با جنگ نرم دشمن، تا صبح پای اینترنت پرسرعت مشغول تماشای هرزگی هستند و نماز صبحشان قضا می شود، رؤسای مراکز اتمی اش به بهانه حج از کشور خارج شده و سر از آمریکا در می آورند، چنین حکومتی چه مدت دوام می آورد؟
حکومت آیا توقع دارد تهدیداتش را کسی جدی بگیرد؟ آیا توانائی مقابله با میلیونها معترض در دهه محرم در هزاران نقطه کشور را دارد؟ آیا وحشت بزرگ حکومت جز این است که ده شب اعتراضات متوالی و غیر قابل سرکوب دهه محرم، به موجی سهمگین بدل شود که در روز عاشورا بجای اینکه حکومت عقبه جنبش سبز مردمی را جمع کند، بساط خودش جمع شود؟

http://sohrabestann.blogspot.com/2009/12/blog-post_11.html