ناثواب بايد
با ص نوشته شود

به نظر من «نوچه داری» در جامعه ی فوتبال تبدیل به یک عرف شده و آقای «امیر قلعه نوعی» نیز یکی از کسانی است که این مسئله را از حد خود گذرانده است. روزی که یک خبرنگار را به اشاره چشم این آقا تهدید و کتک کاری کردند، کمیته های انضباطی و بدنه ی قضایی کشور ساکت نشست و کاری نکرد. الان کار به جایی رسیده است که کل شعارهای ورزشگاه از طریق لینک های شناخته شده ای که از باشگاهها پول دریافت می کنند هدایت و کنترل می شود به نحوی که از این اهرم برای تخریب شخصیت ها استفاده می گردد. نمونه های آن را در بازی های تیم ملی شاهد بوده ایم. و جالب است که هیچ کس پیگیر این حتک حرمت ها نیست در صورتیکه می توان با نصب تعداد محدودی دوربین مدار بسته کاملا این کار را کنترل کرد.
نکته ی دیگر عدم توجه مسئولین به لوس شدن عناوینی چون «ژنرال» و غیره است که از طرف روزنامه های ورزشی بندتنبانی در جامعه رواج داده می شود در صورتیکه ژنرال یک درجه نظامی است و نمی شود آنرا به این آسانی بکار برد گیریم که الان جایی در سلسله مراتب نظامی نداشته باشد. این موضوع مرا یاد سوء استفاده ی افراد از عناوینی چون «خلبان»، «چترباز» و غیره در ارتباط با افرادی چون معتادها و قاچاقچیان می اندازد که اعتراض خانواده های صاحبان این مشاغل را در پی داشت...
متاسفانه فوتبال باشگاهی این کشور با اختصاص منابع عظیمی از بودجه های ورزشی عین بی عدالتی در تخصیص منابع و بیت المال است. چگونه می شود میلیاردها تومان بودجه مردم را بدون کسب اجازه از مردم به باشگاههایی اختصاص داد که عملا هیچ افتخار ملی برای کشور کسب نکرده، گردانندگان آنها از مدیر تا مربی تا بازیکن پر از سوابق سوءمدیریت، سوء رفتار و بی فرهنگی و بی سوادی هستند؟ این در حالیست که رشته های دیگر ورزشی نظیر والیبال، جودو، تکواندو، فوتسال، بسکتبال، کاراته و غیره با کمترین امکانات بیشترین افتخارات را برای کشور آورده اند.
چطور می شود که صنایع دولتی کشور اجازه اختصاص اینهمه بودجه به فوتبال را پیدا می کنند؟ چطور می شود که مسئول رسمی تربیت بدنی استان شیراز رسما می گوید که 400 میلیون از بودجه ورزش همگانی را به یک تیم باشگاهی اختصاص داده است؟ ایشان به چه حقی چنین کاری کرده است؟ و چرا کسی پیگیر خلافی به این بزرگی نمیشود و تازه فریاد این باشگاه بلند است که به ما منابع مالی لازم اختصاص نداده اند؟
چطور است که بی سروپاترین و بی فرهنگ ترین قشر جوانان این کشور که بهایی بابت آموزش حرفه ای خود نپرداخته، شاهد ریسک های رایج از دست دادن شغل مرسوم در کشورهای دیگر نبوده و حتی کلاسهای مربیگری شان را نیز با پول همین مردم گذرانده اند، یک شبه فکر می کنند که باید معادل مربی های حرفه ای دنیا حقوق بگیرند، و می گیرند؟ چه کسی به سازمان تربیت بدنی اجازه می دهد که بیت المال را به جیب عده ی معدودی که تنها کاری که بلد بوده اند دنبال توپ دویدن بوده بریزند؟ آیا این ظلمی در حق نخبگان کشور نیست؟ آیا این ظلمی در حق سایر ورزشها نیست؟

آیا صحت دارد که مایلی کهن در اعدام مرحوم خبیری دست داشته است ؟

وای انگار از توی فاضلاب امده بیرون .این چه لحنی ست همه چیزمان به همه چیزمان می اید .

مسعود جان، این «ثواب» به جای «صواب» بعید نیست که از نوک خامه خود جناب مایلی کهن تراوش کرده باشد. من و تو را چه کار به جنگِ اراذل و اوباش؟ بگذار شکم هم را سفره کنند.

دوره ، دوره ی مایلی کهن ها در ورزش و ده نمکی ها در هنر و احمدی نژاد ها در سیست است.
"همه چیزمان به همه چیزمان می اید"

- کلمات مورد استفادهء آقای مایلی کهن ، مخلوط و ترکیبی از مدرنیته و سنت است : منظور ایشان از ” کوتوله ” قطعاً توهین و کنایه به قامت آقای قلعه نوعی نبوده بلکه ” کوتوله ” اصطلاحی است جدید که به افرادی که قصد عرض اندام در یک زمینه را دارند ولی از ظرفیت لازم برای آن زمینه و موضوع برخوردار نیستند ؛ اطلاق می شود و از کلماتی است که از ادبیات سیاسی وارد محاوره شده است . مثلاً به گروههای خیلی کوچک سیاسی که تاثیری در جریان سیاست ندارند ولی می خواهند خودشان را خیلی مهم و تاثیر گذار جلوه بدهند به کنایه می گویند کوتولهء سیاسی . همچنین داریم کوتولهء اقتصادی یا فرهنگی . آقای مایلی کهن نیز خواسته بگوید که قلعه نوعی در زمینهء ورزش یک کوتوله است نه اینکه مثلاً قدش کوتاه است . این از این !
” سیاه کار ” از فرهنگ محاوره ایی قدیم است و چند روایت دربارهء آن نقل شده لیکن منظور کلی ” متقلب ” ، ” گول زن ” ، ” دو رو ” و … می باشد .
” کل یوم ” تکیه کلام آقای قلعه نوعی است و منظورش ” یکدفعه ” یا ” همیشگی ” می باشد که از بس این کلمه را نابجا استفاده کرده کم کم وارد ادبیات طنز هم شده است ( نگاه کنید به آرشیو مجلات همشهری جوان در سال قبل )
” گروهبان قندلی ” که در تلفظ ” قندعلی ” خوانده می شود از ادبیات قدیم است و مربوط به دورهء فیلمهای صمد در قبل از انقلاب است که یک سرکار استوار داشت ؛ یک قوچعلی و یک صمد و … و نهایتاً در برخی قسمتها یک گروهبان قندعلی که دارای شخصیتی کمیک و کمی خنگ بود . از آن موقع به افرادی که می خواهند ادای بزرگتری را درآورند ولی نمی توانند می گویند گروهبان قندعلی . که اکنون از یادها رفته و فقط پیرمردهایی مثل من یادشان است . البته در کارتون پلنگ صورتی هم آقای بازرس یک گروهبان دستیار دارد به نام سرجوخه دودو که همان گروهیان قندعلی خودمان می شود .
” ژنرال ” را که همه باید بدانیم لقبی است که طرفداران استقلال برای قلعه نوعی ساختند در مقابل عنوان ” سلطان ” برای علی پروین .
” گنده باقالی ” از اصطلاحات قدیمی است . باقالی هایی که از بقیه بزرگترند و لذا مغرور شده اند غافل از آنکه فقط باقالی اند . تقریباً معادل همان گروهبان قندلی .
” نوچه ” در اصطلاح به معنای نوعی دستیار یا گماشته یا وردست برای افراد صاحب نام تر می باشد . حال می خواهد این صاحب نام یک لات باشد یا یک لوطی یا یک مدیر دولتی یا خصوصی یا … ولی در اصل در قدیم زمانی که یک نوجوان وارد زورخانه می شده و صفر کیلومتر بوده به وی ” نوخاسته ” گفته می شده و بعد از ۶-۷ ماه که زیر نظر یک مرشد کمی چرخ زدن و حرکات نمایشی یاد میگرفته عنوان ” شیرینکار ” را اخذ می کرده و در صورت پیشرفت بیشتر ، به لقب ” نوچه ” می رسیده است .

۲- می بینیم که مایلی کهن اگرچه خیلی تند حرف زده ولی ” هتاکانه ” یا ” توهینانه ” حرف نزده فقط با ادبیات همان ورزش کاران! صحبت کرده منتهی خیلی آنرا تلطیف ! نموده است .

واقعا زشت است

بابا این بنده خدا رو که برداشتند دیگه چی؟

خیلی چیزا حقیقت داره،اما قرار نیست به هر شیوه ای افشا بشه.
حتی اگه حرفهای مایلی کهن کاملا درست باشه،این نحوه ی بیان کاملا غلطه.