"پای" ذکر شده قاعدتا باید "پای" غول اسا و "معظمی" باشد تا یک هنرپیشه و یا هر انسانی زیر ان گذاشته شود. اصولا در یک نظام به ظاهر اسلامی اگر ارشاد ملت محتاج وزارتخانه و چنین وزیر نخبه و عالیقدری باشد بدون شک عاقبت ان ارتداد ملت واستبداد بیشتر حکومت خواهد بود.

گفت: «قیدی که در کار ما حاکم است، این است که از مرزهای قانونی کسی پا را فرا نگذارد. اما اگر کسی قانون را زیر پا بگذارد، خود به خود او هم زیر پا گذاشته خواهد شد.»

پس باید به ایشان و تمام اعوان و انصارشان گفت: "باش تا صبح دولتت بدمد". خوشا آن روزی که اینان و تمام دار و دسته ها و سردار و دکترهای قلابی شان زیر پای ملت بیدار له شوند. دیر و زود دارد , اما سوخت و سوز ندارد جناب سردار! به امید لهیدن همه تان! دریوزه گان!

حضرات در این زمینه هم مجبور به عقب نشینی هستند. البته پیروزمندانه.

فعلاً که گلشیفته آقای صفار هرندی را زیر پاگذاشته.

حال فرمودیم مبسوط که جناب وزیر ژاژ می خایند و عرض خود می برند بدون اینکه حتی زحمت سرکاران بانوان محترمه بدارند.

بااحترام به جایگاهی که این دختربسیار زیبا وشیرین وبااستعداد در حد وحدود خود دارد چیزی که برای من جالبه والبته دردناک اینه : ماجرای گلشیفته فراهانی در این سایت و سایت های دیگر چقدر کامنت گرفت. موشکافانه ازفرق سرتانوک پاهایش آنالیز شد.به حواشی رفتنش به ینگه دنیا اشاره هاشد. خوانندگان برای اثبات حقانیت خود در جانبداری وانتقاد از وی جامه ها دریدند اما درازدست دادن هنرمندی جهانی و تکرار نشدنی که آثارش در غرب با غول هایی مانند "دومیه" و "گویا"
مقایسه میشود کمترین اعتنایی ندیدیم.
آن جامعه ای که چنددهه پیش نابغه ای مانند"اردشیرمحصص" را از بطن خود میزاید اکنون کجاست که درروزهای ازدست رفتنش جمله ای درخور آن تلاش های ارزشمند وقابل ستایش بگوید؟

" همای گو مفکن سایه شرف برآن دیار که طوطی کم از زغن باشد"

جناب آقای بهزاد فراهانی زمانی در مصاحبه ای اعلام کرده بودند "پیش از انقلاب با مشاهده بی عدالتی ها و ظلم ها و مظاهر ضد فرهنگ و اسلام در مبارزات مردمی شرکت کرده اند"(نقل به مضمون) حالا سوال من اینست که حضور سبیه ایشان در این ظاهر و شکل کاملا اسلامی! در قلب سرزمین استکبار جهانی که هنوز بعد از 30 سال به خاطر اعمال گذشته دولت انقلابی با این کشور استکباری مشکل دارد در ادامه مبارزات مردمی ایشان در راه اسلام و انقلاب و ... است؟

هرکس که با شاه مبارزه کرده که برای استقرار نظام اسلامی نبوده. ٣٠ سال است پوشش خانمها پوشش سرکوبهای سیاسی فرهنگی و اجتماعی قرار گرفته در حالی که
سردار زارعی ها و کردان ها و زهرا خانمها و آقازاده ها و لاجوردی ها و مرتضوی ها با پوشش مناسب!تیشه به ریشه ایران زده اند. شما که هنوز دختر را سبیه می نامید آیا صادقانه اکنون حاضرید پس از ٣٠ سال رفتاری که مثلا با شجریان شده و میشود را محکوم کنید؟ شجریان که پوشش مناسب دارد! دوست عزیز رودربایستی را کنار بگذاریم واقعیت این است که اکثریت این مردم فرهنگ تحمیلی حاکم را نمی خواهند. میگوید نه! به آمار فحشا و اعتیاد و نوارهای غیرمجاز و نشر کتاب و فرار جوانان و خود کشی و فرار مغز ها و .... مراجعه کنید. کاش مشکلات مملکت با پوشش مناسب ( از نظر شما) گلشیفته در خارج ایران حل میشد.

درود بر ازادیدرود بر ازادیخواهان صفار هرندی چکاره مردم است که اضهار نظر می فرمایند ... گلشیفته و یا هر کس دیگری حق دارد برای زندگیش تصمیم بگیرد به این ... هیچ ربطی ندارد .

به هاله : سخنان بسیار منطقی و متینی در اینجا آورده اید و نظر لطف و دوستی تان به گلشیفته هم به راستی نشان دهنده ی آن است که با فردی بی طرف و آزادمنش روبرو هستیم. اما عجیب است که توجه نمی فرمایید اولاً در مورد اردشیر محصص نیز به اندازه ی کافی وبلاگ و خبر و برنامه ی مخصوص تهیه شده. دوماً، با تمام ارزشی که آثار آقای محصص دارند، ایشان به هر حال از گذشتگان و درگذشتگان محسوبند که سالها پیش ایران را ترک گفتند و در خارج زندگی می کردند در حالیکه موضوع گلشیفته فراهانی مربوط به امروزیان و زندگان است.

بلی، برای من هم که از نسلی هستم که بیشتر به گذشتگان (و بزودی به درگذشتگان) نزدیکم، اینکه چرا خبر درگذشت اردشیر محصص نباید به اندازه ی گلشیفته "کامنت" بگیرد تا حدی عجیب و حتی مایه ی اندوه است، اما نسل جوانی که اینک برای گلشیفته و "گریز ناگزیرش" از ایران اینقدر کامنت می گذارد (و همانطور که شما هم اشاره کرده اید، متاسفانه اندکی هم از نوع خاله-زنکی آن!) آشنایی چندان زیادی با آن کاریکاتوریست از دست رفته ی ما و آثار وی ندارد.

اگر هنگامی که اردشیر محصص سالها پیش ایران را در سنی مشابه با سن گلشیفته در زمان حال ترک گفت، رسانه ای به نام اینترنت و پدیده ای به نام کامنت-گزاری وجود می داشت، و او در شرایطی مشابه ایران را ترک گفته می بود همین مقدار یا بیشتر کامنت می گرفت.

می بینم که خوشبختانه شما هم مانند من و بسیاری دیگر هنرمند بودن و توانا بودن گلشیفته فراهانی را پذیرفته و حتی تحسین می کنید. از آن گذشته، گلشیفته یک زن است، یک زن بسیار جوان. حرکت او در این لحظه، نشان دهنده ی یک نوع تقابل و حتی مبارزه با پدیده ی مشمئز کننده ای به نام جمهوری اسلامی است و به همین دلیل است که اینقدر کامنت می گیرد. در جایی خواندم که "گلشیفته حتی از سر هالیوود هم زیادی است!" و چه درست گفته! چند تا از هنرپیشگان زن هالیوود را می شناسیم که به جز نشان دادن تن و بدن خود به راستی به اندازه ی گلشیفته هنرمند و موسیقی دان و نوازنده ی ماهر آثار کلاسیک و غیر از آن نیز باشند؟ حتی یکی دو تن بانوی ایرانی دیگر که پیش از گلشیفته در هالیوود مطرح شدند نیز، با وجود احترامی که برایشان قائلم و حقاً هنرمندان بسیار خوبی هستند، به اندازه ی گلشیفته توانایی و هنرمندی از خود نشان نداده اند. این هم در جای دیگر گفته شده که این همه هنرمندان هندی و چینی و غیره در هالیوود مطرح هستند اما اهالی کشورهایشان اینقدر برایشان سر و دست نمی شکنند. درست است، ما ایرانیان پیش از این هم در هالیوود اگر هنرپیشه ی مطرح نداشتیم (که داشتیم) دست کم کارگردان و فیلمبردار مطرح داشتیم و چندان واکنشی نشان نمی دادیم حتی هنگامی که یکی از آنان کاندیدای اسکار شد. اما این بار موضوع کمی، یا حتی مقدار زیادی فرق می کند: حضور و پذیرفته شدن گلشیفته فراهانی یا میترا حجار، دو بانوی جوان از داخل (و نه خارج از) ایران در هالیوود، یک "تو دهنی" است به نظامی که مهمترین شعارش از روز اول "تو دهنی" زدن به این و آن بوده است! و این تودهنی را یک دختر-بانوی جوان، نه با مشت و لگد و کاراته و توپ و تانک و آرپی جی یا موشک و کلاهک اتمی شعارهای ایدئولوژیک توخالی، که با حضور زیبا و
"شیرین" و با هنرش و به نرمی و ملایمت دارد می زند! این تودهنی که او خواسته یا ناخواسته می زند، هم من و شما را خوش می آید، هم آمریکائیان و سایر دنیا را، و هم چه باور داشته باشید یا نداشته باشید، خود این به اصطلاح مسلمینی که اینک بر ایران زمین باستانی ما به زور و با ارعاب مردم حکمرانی می کنند! بلی، حتی آنان نیز ته دلشان قنج می زند از اینکه به هر حال گلشیفته و امثال او در همین سی سال کابوس-وار دهشتناک و در همان شرایط آزار دهنده و مسخره، در ایران آموزشهای هنری اش را دیده و ابتدا در ایران نیز درخشیده است، که این خود همچنان یک تودهنی به غرب و دنیای آزاد نیز هست.

امثال گلشیفته نماینده ی تمام و کمال بانوی راستین و اصیل ایرانی است: زیبایی، هوش، ذکاوت، "شیرینی"، استعداد، زیرکی، حس و شعور، زنده بودن و لبخند زدن، ... (از واژگان مناسب کم آوردم، ببخشید!)

از شعار دادن و شعاری بودن متنفرم اما این را در اینجا می گویم: دوستت داریم گلشیفته ی نازنین! تو "شاخه نبات" هستی! تو "زن اثیری و مه آلود"ی که در کنار جوی و بوته و گل و بلبل و شراب، چنگ به دست گرفته و آهنگهای جادویی می نوازی! تو به راستی تاج سر ایرانی هستی!

با سپاس

ممكن است كه ما از نداشتن خانم فراهاني در فيلم هايمان ناراحت شويم ولي اين ناراحتي در برابر شادي پيشرفت اين هنرمند چيزي محسوب نمي شود و ايشان باعث افتخار ايرانيان هستند.

باید دانست این میان منظور آقای صفار از "قانون" چیست؟!

برادر عزیز، سردار صفار هرندی جان، با عرض معذرت باید خدمتت عرض کنم که ... عرض کنم که ... هیچی بابا ولش کن. (به زودی تو کانادا یا آفریقای جنوبی یا هر جایی غیر از ایران عزیزمان، به عنوان پناهنده می بینمت! تا انروز!)
ارادتمند

مهدی عزیز، منظور برادر هرندی از "قانون" همان چیزی است که او می فهمد ولی ما از درک درستش عاجز هستیم! بالاخره باید فرقی مابین از ما بهتران (که ایشان نماینده اش باشند!) و مردم عامی (من و خدای نکرده شما و بقیه دنیا!) وجود داشته باشد وگرنه چطور میتوان شهروندان را به درجه یک و درجه دو و درجه سه و بی درجه و مدرج و درج شده و غیره تقسیم کرد!؟

...

این همون پایی است که جمجمه زهرا کاظمی رو زیر خودش له کرد.... خانم گلشیفته مواظب باشید !

ما ايرانيها يگ روز بت بزرگي درست ميگنيم و گسي را بزرگ ميگنيم"و روزي ديگر اصلا منگر ميشويم-

ایا خانم گلشیفته فراهانی میداند که با پول هزاران کارگر در اینجاست

او خود را برای دیگران به نمایش گذاشت
ما فرزندان کوروشیم اما او ازیاد برده است