امضا بسته تحریمی ایران توسط اوباما

باراک اوباما، رئیس جمهوری ایالات متحده، امروز جمعه بسته تحریمی شدید علیه بخش‌های مالی و انرژی ایران را امضا کرد.

بسته جدید تحریمی کنگره آمریکا به منظور جلوگیری از واردات فرآورده‌های پالایشی از جمله بنزین و سوخت هواپیما به ایران و جلوگیری از تبادلات بانکی ایران با خارج تصویب شده‌است.

آقای اوباما، در مراسمی پیش از امضا قانون تحریم‌ها در کاخ سفید گفت:
«ما داریم به دولت ایران نشان می‌دهیم که اعمال این دولت پیامدهایی هم دارد، و اگر این اعمال ادامه یابند، فشار هم بیشتر خواهد شد و انزوای دولت ایران شدیدتر خواهد شد.»

وی در ادامه افزود:
«هیچ شکی نداشته باید که ایالات متحده و جامعه بین‌الملل مصمم هستند تا از دستیابی ایران به جنگ‌افزار هسته‌ای جلوگیری کنند.»

عکس از AFP

سنای آمریکا و مجلس نمایندگان این کشور هفته گذشته این قانون را با آرا ۹۹ بر صفر تصویب کردند. این تحریم‌های جدید قرار است به تحریم‌های قبلی شورای امنیت سازمان ملل و اتحادیه اروپا افزوده شود.

این قانون، بازار آمریکا را به روی شرکت‌هایی که به ایران فرآورده‌های نفتی بفروشند خواهد بست. بر پایه این قانون جدید، شرکت‌های آمریکایی و غیر آمریکایی که در بخش انرژی ایران سرمایه‌گذاری کنند یا به جمهوری اسلامی خدمات مالی، بیمه و ترابری ارائه کنند با تحریم روبه‌رو خواهند شد.

علاوه بر این، قانون جدید از دولت آمریکا می‌خواهد تا مقام‌های ایرانی که در نقض حقوق شهروندان ایرانی دست دارند را شناسایی کرده و تحریم‌های هدفداری مانند منع سفر و مسدود کردن دارایی‌ها را علیه آن‌ها به اجرا گذارد.

این شدیدترین اقدام یک‌جانبه آمریکا تاکنون علیه ایران به منظور توقف برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی است.

ایران با پیش‌بینی محدودیت‌های آمریکا علیه واردات بنزین، با اقداماتی مانند سهمیه‌بندی بنزین، نیاز خود به واردات بنزین را از ۴۰ درصد در سال‌های گذشته به ۲۵ درصد در سال جاری کاهش داده‌است.

بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل متحد این هفته خواستار «مذاکره» با ایران شد و گفت: «تحریم‌های تازه علیه تهران به معنی «بستن در راه حل دیپلماتیک» در بن‌بست هسته‌ای آن کشور با غرب نیست.»

به گزارش رویترز، این گفته‌های دبیرکل سازمان ملل در پاسخ به پرسشی درباره اظهارات محمود احمدی‌نژاد در روز پیش از آن بود. رئیس دولت دهم گفته‌است برای «ادب» کردن غرب به خاطر تصویب تحریم‌های اخیر مذاکرات را چند هفته به تاخیر می‌اندازد.