درخواست روشنفکران ایران از بان کی‌مون

برخی روشنفکران ایران از بان کی‌مون دبیر کل سازمان ملل خواستند که برای بررسی اوضاع کنونی ایران به طور فوری به تهران سفر کند.

این روشنفکران و استادان دانشگاه که همگی آن‌ها در خارج از ایران زندگی می‌کنند، در نامه‌ای که جمعه گذشته خطاب به آقای کی‌مون نوشته‌اند، از وی خواسته‌اند که نماینده ویژه‌ای هم به منظور بررسی «تحولات» اخیر ایران به تهران بفرستد.

امضاءکنندگان در عین حال از دبیرکل سازمان ملل خواسته‌اند که در این سفر «مسئولان حکومت ایران را از مراتب نگرانی جدّی جامعه جهانی آگاه» کند.

در ایران بیش از دو هفته است که در اعتراض به نتایج انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ناآرامی‌هایی رخ داده است که طی آن ده‌ها تن کشته و صد‌ها تن دیگر زخمی یا بازداشت شده‌اند.

معترضان خواستار ابطال نتایج انتخابات هستند که در آن محمود احمدی‌نژاد برنده آن اعلام شده است، اما آیت‌الله علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی و شورای نگهبان می‌گویند که شواهدی مبنی بر تقلب در این دوره از انتخابات نیافته‌اند.

در نامه روشنفکران با اشاره به این مسئله آمده است که «حکومت ایران، ندای اعتراض مردم به نتایج انتخابات ریاست جمهوری اخیر را با خشونتی انتقام‌جویانه پاسخ داده است.»

آن‌طور که این روشنفکران اعلام کرده‌اند، تاکنون نزدیک به ۳۰۰ تن از «مقام‌های سابق دولتی، مخالفان نامدار، فعالین اجتماعی و خبرنگاران به نحو غیرقانونی دستگیر شده و گاه در مکان‌های اعلام‌ناشده به حبس افتاده‌اند.»

در این نامه تأکید شده که دستگیرشدگان از داشتن وکیل «محروم» هستند و بنا بر رویه معمول دولت ایران و «طبق اخبار مورد اعتماد، بسیاری از آنان تحت فشار هستند تا به ارتکاب خیانت ناکرده اعتراف نمایند.»

روشنفکران امضاءکننده این نامه اعلام کرده‌اند که «حکومت ایران باید متذکر باشد که حبس ناموجه شهروندان، سرکوبی خشن تظاهرات مسالمت‌آمیز، دستگیر‌ی‌های فاقد محمل قانونی، و گرفتن اعتراف از طریق شکنجه از مصادیق نقض قوانین بین‌الملل و قانون اساسی خود آن کشور است.»

آنها همچنین خواستار رسیدگی به شکایت‌های انتخاباتی در «فضائی مسالمت‌آمیز با نظارت ناظران بی‌طرف و از مجاری قانونی» شده‌اند.

ارواند آبراهامیان، تورج اتابکی، سعید امیر ارجمند، مازیار بهروز، مهرزاد بروجردی، حمید دباشی، عبدالکریم سروش، احمد صدری، محمود صدری، مهرانگیز کار، محسن کدیور، احمد کریمی حکاک و عطاالله مهاجرانی از جمله نامدارترین افرادی هستند که این نامه را امضا کرده‌اند.