نگرانی از وضعیت «خطرناک» اسانلو

کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران، در نامه‌ای به آیت‌الله محمود هاشمی شاهرودی از «وضعیت خطرناک» منصور اسانلو در زندان ابراز نگرانی کرد.

ارون رودز سخنگوی کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران، در این نامه نسبت به «تهدید‌ها علیه سلامتی و امنیت جانی» آقای اسانلو اعلام خطر کرده و از رئیس قوه قضائیه خواسته است که هر چه سریع‌تر در این موضوع دخالت کند.

در این نامه همچنین در خصوص امکان «مرگ و یا معلولیت» آقای اسانلو هشدار داده شده است.

این کمپین اعلام کرده است که آقای اسانلو، «نباید تحت چنین شرایط خطرناکی نگهداری شود.»

نگرانی‌ها از وضعیت جسمی این فعال حقوق کارگران در ایران از زمانی که گزارش‌هایی مبنی بر تهدید جانی وی در زندان منتشر شد، افزایش یافته است.

برخی رسانه‌های فعال در حوزه حقوق بشر در ایران، گزارش کرده‌اند که آقای اسانلو ۲۹ اردیبهشت ماه توسط گروهی از زندانیان مورد «فحاشی و حمله» قرار گرفته است.

این رسانه‌ها همچنین اعلام کرده‌اند که «نهم خرداد ماه نیز، مرتضی لک تبریزی یکی از جانیان خطرناک که با اسانلو هم سلول است، وی را تهدید جانی کرده است.»

این کمپین افزوده که «لک تبریزی یکی از خطرناک‌ترین و خشن‌ترین جانیان زندانی در ایران» است و نگه داشتن این فعال حقوق کارگران در سلول این زندانی، نگرانی‌ها از امنیت جانی اسانلو را افزایش داده است.

در نامه کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران آمده است که «منصور اسانلو بیش از نیمی از دوران محکومیت خود را سپری کرده و از هیچ مرخصی‌ای تاکنون استفاده نکرده است.»

منصور اسانلو، رئیس هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه است که به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی»، به پنج سال زندان محکوم شده است.

آقای اسانلو که متولد چهارم اسفند ۱۳۳۸ در تهران است، رهبری سندیکای کارگران شرکت واحد را در مبارزات کارگری برای احیای حقوق کارگران برعهده دارد و پیش از زندان، چندین بار بازداشت شده بود.

وی در تیرماه سال ۱۳۸۶ و پس از شرکت در اجلاس بین‌المللی کارگران حمل و نقل در لندن بار دیگر بازداشت و از آن زمان در زندان اوین به سر می‌برد.

آقای اسانلو سال گذشته به خاطر فعالیت‌های کارگری در ایران برنده جایزه اتحادیه سراسری کارگران هلند شده بود.

جایزه اعطاءشده به منصور اسانلو، «جایزه حقوق صنفی فِبه الیزابت ولاسکِز» (Febe Elisabeth Velasques-vakbondsrechtenprijs) نام دارد که هر دو سال یک بار از سوی اف.ان.ف. به رهبران صنفی که با وجود خطرات جانی به کار صنفی خود ادامه می‌دهند، اعطا می‌شود.