Sep 2006
کار داستان کوتاه نشان دادن آن لحظه شهود است. لحظهای که در دل مکان و زمان فشرده شده است. همینگوی و کارور مصادیق این نکته هستند.
ادبيات داستانی از طريق استقراء رياضی شکل میگيرد. يعنی کشف قريه به قريه، يعنی فتح خاکريز به خاکريز، يعنی از جزء به کل رسيدن.
ترانههای تختحوضی در خاطرهی کودکی بسياری از ما حضور دارد؛ با صداهايی خندان و چشمهايی خندانتر.
بیشتر آدمهای سناپور دلمشغولیهایی دارند از جنس گرفتوگیرهای روشنفکری.
شهرنوش پارسیپور کتابهای «هتل مارکوپولو» و «خانمهای فرشتهخو» نوشتهی خسرو دوامی را معرفی میکند.
معرفی کتاب «کيميا خاتون» نوشتهی سعيده قدس از شهرنوش پارسیپور
معرفی کتاب «زمستان 62»، نوشته اسماعیل فصیح.
معرفی رمان «عطر مردگان»، نوشته ناصر شاهینپر، نویسندهی مقیم آمریکا.
معرفی رمان «از این مکان»، نوشتهی قاضی ربیحاوی که در بهار 1369 توسط نشر مینا منتشر شد، و احتمالا امروز جزو کتابهای نایاب است.
محمد بکایی سالها در حوزهی علمیهی قم به تحصیل فقه اشتغال داشت و ابتدا از نویسندگان حوزهی هنرهای اسلامی بود که بعدها به حلقهی نویسندگان اطراف هوشنگ گلشیری پیوست. سر پیچی از پیچهای هزار چم حاصل این دوره از زندگی ادبی اوست.
معرفی رمانِ کوتاه «عقرب روی پله های راهآهن اندیمشک»، دومین اثر از مجموعهی ادبیات مستقل با موضوع جنگ، نوشتهی حسین مرتضائیان آبکنار.
اغلب نويسندگان همزمان با نوشتن به شغلهاي معلمي، روزنامهنگاري، روانپزشكي، كشاورزي و يا ... نيز ميپردازند. «برنارد لاهير» استاد جامعهشناسي «اِكل نرمال سوپريور» و رئيس انجمن مطالعات اجتماعي (CNRS) شهر ليون فرانسه، پژوهشي درباره وضعيت ادبي نويسندگاني انجام داده است.
همينگوی رهگذری خاموش است که از کنار داستان میگذرد، و خودش را به عنوان نويسنده از صحنه حذف میکند.
اولين خاطرههای خوب نوجوانی عباس معروفی مربوط به زمانی است که میخواست داستان بنويسد.
لندن میزبان 4 نویسنده زن فلسطینی بود.
به بهانهی شهريورماه، و به ياد جلال آل احمد، عباس معروفی، فرازهایی از زندگی روشنفکری جلال آل احمد را مرور کرده است.
روایت نویسندگان دولتی از جنگ روایت پیروزی و روایت دیگر، شکست و انشقاق است.
در اين برنامه شهرنوش پارسی پور از مجموعه كار بيست و شش نويسنده، داستان مونس و مردخاى، اثر رضا جولايى را برگزيده و بررسی می کند
نوشته روح انگيز شريفيان تهران، انتشارات مرواريد ١٣٨٢ چاپ چهارم، مهر ١٣٨٤.
اين كتاب كه جايزه بنياد گلشيرى، آذر ماه ١٣٨٣ را به خود اختصاص داده است يكى از بهترين رمان هائى ست كه در دهه هشتاد هجرى شمسى در ايران به چاپ رسيده است. نويسنده كه خود در دهه بيست به دنيا آمده شاهد دو تحول و انقلاب بنيادى در ايران بوده است.
برخی معتقدند که هر کس سواد خواندن و نوشتن داشته باشد، میتواند نويسنده شود.
بعضی میگويند انسان بايد از استعداد، و بلکه از موهبت الهی برخودار باشد تا داستان بنويسد.
عدهای نيز بر اين باورند که نويسندگی نياز به يک جنم ويژه دارد. اما هر کس که میتواند چيزی بنويسد، لزوماً داستاننويس نيست.
|