كيميا خاتون

شنيدن فايل صوتی
کيميا خاتون نوشته سعيده قدس، تهران نشر چشمه، زمستان ١٣٨٣، چاپ چهارم ١٣٨٤.

سعيده قدس در تقديم نامچه كتاب مى‌نويسد: «تقديم به مادرم كه در شب‌هاى دراز زمستان گلابدره به جاى لالايى برايمان مثنوى مى‌خواند.»

اما چنين به نظر مى‌رسد كه نحوه نگرش سعيده قدس نسبت به عوالم مولانا بر تخطئه او تكيه دارد. شايد احتياطا اين نويسنده از مجموعه انديشه‌هايى تغذيه كرده است كه عرفان ستيز هستند. صاحبان اين نوع انديشه در ايران بر اين باورند كه اين نحله يكى از دلايل انحطاط ايران است. البته من چنين عقيده‌اى ندارم. عرفان به نظر من در فرهنگ ثنوى ايران كه متكى بر اصل خير و شر است، بر مفهوم «عشق» تكيه كرده كه بى‌شك باعث ايجاد تعادل بيشترى ميان اين ضدين آشتى ناپذير مى‌شود.

اما به هرتقدير شك نيست كه سعيده قدس با اين دريافت كه شرايط زندگى زنان در آن عصر و زمان بسيار نا به هنجار بوده است قلم را به دست كيميا خاتون دختر همسر مولانا داده كه بعدها بناست به همسرى شمس تبريزى در آيد. رمان خواندنى‌ست.