| خانه > انديشه زمانه > May 2007 | |
May 2007انسان و هنرهای نمایشیمقالهای از داریوش آشوری در باره‌ی هنرهای نمایشی: «آدمیان تماشاگرانِ بازیگر اند و بازیگرانِ تماشاگر. دوست دارند در صحنه‌ی زندگی «هنرنمایی» کنند؛ دوست دارند زیبایی‌ها و خوبی‌ها و دارایی‌ها و توانایی‌های خود را، از جمله قدرت و ترسناکی‌های خود را، به نمایش بگذارند تا دیگران تماشا کنند و آفرین گویند. و برای همین بسیاری چیزها، بسیاری «بی‌هنری»ها نیز می‌باید پنهان بماند». زبان فارسی و خط لاتينیپيام يزدانجو: هفتهی گذشته شماری از استادان ادبیات فارسی دانشگاههای ایران در بیانیهای از تهدیداتی سخن گفتند که، به زعم آنان، زبان فارسی را بهخاطر نگارش این زبان به خط لاتینی به مخاطره انداخته، علنا" از گسترش نفوذ نگارش فارسی به این خط ابراز نگرانی کردند. اما اگر ما مخالف صد در صد این ماجرا هم باشیم باز هم چارهای جز این نداریم که حضور خط لاتینی را بهعنوان یک واقعیت بپذیریم اودیسه: نوستالژیک‌ترین انسان تاریخنوستالژی را می‌توان به طور کلی این‌طور تعریف کرد: به یادآوردن ِ اندوه‌گینانه و حسرت‌بار ِ وضعیتی خوش‌آیند که انسان در گذشته تجربه کرده است و معمولاً موقع یادآوردن ِ خاطراتی از این دست غلظت ِ خوشی ِ آن را کمی بیشتر می‌کند. شب «ابن عربی» در خانه هنرمندان ایرانبه مناسبت انتشار كتاب «فصوص الحكم» به تصحيح محمد علی موحد، مجله بخارا با همكاری خانه فلسفه تهران شب «ابن عربی» را برگزار می‌كند. ابن عربی سال ۵۶۰ هجری قمری در شهر مورسیای اسپانیا به‌دنیا آمد. الشیخ‌الاکبر و محی‌الدین از مشهورترین القاب اوست. گفت‌وگو با پیام یزدانجو کژفهمی از کژفهمینام پیام یزدانجو در سالهای اخیر مساوی بوده با ترجمه آثار متفكرانی چون ژاك دریدا، ژان بودریار و گراهام آلن. كتابهایی كه منبع بسیاری از بحث‌های فلسفی چند سال گذشته بوده و در آن بخصوص اهالی اندیشه یكدیگر را به «كژفهمی» از آثار فلاسفه‌ی متاخر متهم می‌كردند. یزدانجو درباره این کژفهمی و انتقادهایی که از ترجمه‌هایش وجود دارد توضیح می‌دهد. سیاست و خیابانیکی دو سالی است که در ایران، هیچ تجمع سیاسی‌ای در «خیابان» برگزار نشده است. گویی سیاست امری «خصوصی» و «اندرونی» یا دست بالا «نیمه خصوصی» است. هر کس که در ایران بخواهد به کاستی، ضعف یا فشاری که منشاء اش قدرت مستقر باشد، اعتراض کند در بدو امر ناچار است که انگ «سیاسی بودن» اعتراضش را با برچسب «صنفی بودن» استتار کند. شب دكتر پرویز رجبیسیوهفتمین شب از شب‌های مجله بخارا به تجلیل از دكتر پرویز رجبی، ایران‌شناس، اختصاص یافته است. این مراسم، روز شنبه بیست‌ونهم اردیبهشت ماه، با حضور برخی اساتید در خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شود. معمّایِ بوفِ کورداریوش آشوری: میانِ کند-و-کاوی که ذهنِیّتِ روشنفکرانه‌یِ ما در آثارِ هدایت، و به‌ویژه «بوفِ کور» او می‌کند، و رویکردِ شگفت‌انگیز ما به «دیوانِ حافظ»، به گمانِ من، رابطه‌ای هست. این دو، دو وجهِ ناهمسازِ روانِ جمعیِ روشنفکرانه‌ی ماست، یکی خودشیفتگیِ ما، و دیگری از-خود-بیزاریِ ما. هدایت در عینِ آن که از فضایِ زمانه‌ی خود تأثیر پذیرفته و آن را در نوشته‌هایِ خود بازمی‌تاباند، روشنفکری ست سخت تکرو با بی‌رحمانه‌ترین داوری‌ها در باره‌ی خود و روزگارِ خود. |
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|
 |
