تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۳۸۸ • چاپ کنید    
در پی دستگیری پنج عضو کمیته‌ی گزارش‌گران حقوق بشر

سنگینی سایه‌ی دستگیری بر سر همه

اردوان روزبه
a.roozbeh@radiozamaneh.com

کمیته‌ی گزارش‌گران حقوق بشر یک نهاد خودجوش است که در زمینه‌ی گزارش موارد نقض حقوق انسانی در ایران، با روی‌کرد توجه به مشکلات اقلیت‌های مذهبی و قومی، فعال‌های مدنی و دانشجویان، فعالیت‌های خود را آغاز کرده است.

Download it Here!

این کمیته از زمان تأسیس تاکنون گزارش‌های زیادی را در اختیار اذهان عمومی و رسانه‌های بین‌المللی قرار داده اما نتوانسته نظر سازمان‌های بین‌المللی را به سوی برخی از موارد نقض حقوق بشر در ایران معطوف کند.

این فعالان، که پیش از حوادث خرداد امسال هم مورد برخورد قرار می‌گرفتند، در طول ماه‌های گذشته به هیچ رو در امان نبودند و همواره سایه‌ی تهدید بالای سرشان بوده؛ از جمله شیوا نظر آهاری که مدت زیادی را در زندان انفرادی گذراند.

دهم آذر امسال دو تن از اعضای شورای مرکزی این کمیته به نام‌های سعید کلانکی و سعید جلالی دستگیر شدند. سه عضو دیگر آن‌ها نیز در روز خاکسپاری آیت‌الله منتظری، در مسیر تهران به قم، دستگیر شدند. کوهیار گودرزی، سعید حائری و شیوا نظر آهاری، که به قید ضمانت آزاد بود، هم دستگیر شدند که تا کنون از وضعیت‌شان خبری در دست نیست. اکنون ترس دستگیری سایر اعضای این کمیته هم وجود دارد.

در باره‌ی دستگیری این افراد با نوید خانجانی، یکی از اعضای مرکزی این کمیته، گفت‌وگویی کرده‌ام که در پی می‌آید:

اعضای کمیته‌ی گزارش‌گران حقوق بشر باز هم دستگیر شدند. می‌توانید توضیح دهید که دستگیرشدگان چه کسانی هستند و آیا از اتهامی که بر آن‌ها وارد شده، مطلع هستید؟

۱۰ آذر آقایان سعید جلالی‌فر و سعید کلانکی بازداشت شدند. ۲۹ آذر هم سه نفر دیگر از اعضا به نام‌های خانم شیوا نظرآهاری، آقایان کوهیار گودرزی و سعید حائری بازداشت شدند.

آن‌ها همراه جمعی از فعالان اجتماعی و خانواده‌های زندانیان سیاسی، برای شرکت در مراسم خاکسپاری آیت‌الله منتظری، عازم قم بودند، که مأموران امنیتی وارد اتوبوس می‌شوند و با لیستی از قبل تعیین شده و مشخص، این سه عضو را از اتوبوس پیاده و بازداشت می‌کنند.

در خصوص وضعیت آن‌ها که اکنون تعدادشان به پنج نفر رسیده: ما با آقایان سعید جلالی‌فر و سعید کلانکی، که مدت ۲۰ روز از بازداشت‌شان می‌گذرد، فقط تلفنی صحبت کرده‌ایم و تا امروز ملاقاتی نداشتیم و هیچ اطلاعی هم از وضعیت‌ و محل نگهداری‌ خانم نظرآهاری و آقایان گودرزی و حائری در دست نداریم.

اگر بخواهم در باره‌ی برخوردها و دلایل احتمالی‌اش صحبت کنم ابتد باید به طور مختصر به تاریخچه‌ی کمیته اشاره کنم. این کمیته در سال ۸۴ توسط چند تن از دانشجویان تأسیس شد.

در آغاز، فعالیت کمیته بیشتر در خصوص زندانیان سیاسی بود و بعد از دو سال، فعالیت‌‌هایش در حوزه‌های دیگر هم گسترش پیدا کرد، ازجمله کودکان، دانشجویان و اقلیت‌های مذهبی و قومی؛ تا امروز که حدود چهارسال از عمر این کمیته می‌گذرد.

پس از انتخابات ریاست جمهوری اخیر، کمیته نقش چشمگیری در بازتاب موارد متعدد برخوردها با اعتراض‌های مسالمت‌آمیز شهروندان و انتشار گزارش‌هایی در باره‌ی وضعیت بازداشت‌شدگان و جان‌باختگان داشت؛ یکی از دلایل برخورد روزافزون با اعضای کمیته، همین پوشش خبری است.

در این چند سال و به ویژه چند ماه اخیر، کمیته بیانیه‌ها و گزارش‌هایی در خصوص برخورد با فعالان و کنش‌گران مدنی منتشر کرده. در اعتراض به بازداشت سعید کلانکی و سعید جلالی‌فر نیز، کمپین‌هایی تشکیل شده که نام یکی از این کمپین‌ها هست: «دوستان ما را آزاد کنید». کمپین حقوق بشر اروپایی ‌ـ کانادایی هم تشکیل شده.

در باره‌ی برخوردهای دیگری که اخیراً با اعضای کمیته شده است، می‌توان تیتروار مواردی را نام برد.
یکی از آن‌ها احضار خانم پریسا کاکایی، از اعضای کمپین یک میلیون امضاء هم هستند، به دادگاه بود. خانم کاکایی که پس از برگزاری انتخابات بارها از سوی مقامات امنیتی احضار شده بودند، در تاریخ ۲۹ آذر باز به دادگاه احضار می‌شوند.

مورد دیگر آقای سعید حبیبی هستند که ایشان هم یک‌روز پس از بازداشت آقای سعید جلالی‌فر و سعید کلانکی، به وزارت اطلاعات احضار شده‌اند. آقای حبیبی به خاطر پرونده‌‌ی‌شان که مربوط به آذر ۸۶ بود، از سوی شعبه‌ی ۲۸ دادگاه انقلاب به سه سال حبس تعلیقی محکوم شدند.

از موارد دیگر می‌توانیم به آقای علی کلایی اشاره کنیم که همین اواخر به یک‌سال حبس تعلیقی محکوم شدند.

برنامه و استراتژی شما با این برخوردها چیست؟ آیا برنامه‌ریزی خاصی در خصوص دستگیری پیاپی اعضا، برای اعلام، هشدار و یا اطلاع‌رسانی کرده‌اید؟

چند نهاد حقوق بشری با هم‌کاری هم بیانیه‌ای در حمایت از اعضای این کمیته در دست انتشار دارند که در آن خواستار حمایت نهادهای بین‌المللی و برخورد جدی‌تر با این قضیه هستند. در حال حاضر تنها کاری که از اعضای باقی‌مانده، که آن‌ها هم در معرض خطر هستند، برمی‌آید، همین اطلاع‌رسانی است و همچنین گرفتن حمایت از نهادهای بین‌المللی.

گزارش‌هایی که شما تاکنون تهیه می‌کردید، بیشتر حول چه محورهایی بوده؟ آیا فقط صرف مسأله‌ی حقوق بشر بوده؟ و آیا فکر می‌کنید ممکن است انتقادهایتان از دولت یا حاکمیت موجب این تنش‌های جدی شده باشد؟

انتقادها به شکل مستقیم نبوده. اما نقض حقوق بشر به طور غیرمستقیم به حاکمیت برمی‌گردد. مثلاً نقض حقوق اقلیت‌های مذهبی که از موارد اخیرش برخورد با بهاییان و مسیحیان بوده؛ یا مثلاً برخوردهای اخیر در انتخابات که پوشش خبری مناسبی در رابطه با کشته‌شدگان و بازداشت‌شدگان داشتیم؛ چندین مرتبه از تعداد بازداشت‌شدگان و وضعیت آن‌ها در زندان گزارش تهیه شده. و مسائل دیگر، از جمله درباره‌ی حقوق دانشجویان و فشارهایی که بر آن‌ها هست؛ اعتراضات ۱۶ آذر و...

در این موارد انتقادها مستقیم نبودند، اما در اخبار و گزارش‌ها و بیانیه‌های این‌چنینی، انتقادات غیرمستقیمی هست که نوک پیکان‌شان برمی‌گردد به سوی دولت و حاکمیت.

از آخرین دستگیرشدگان، یعنی آقای کوهیار گودرزی، خانم نظرآهاری و آقای سعید حائری آیا خبر تازه‌ای دارید ؟ آیا توانسته‌اند با خانواده‌هاشان تماس بگیرند؟

خبری نیست و تا امروز تماسی نگرفته‌اند و از محل نگهداری این افراد هم هیچ اطلاعی نداریم. در واقع کاملاً بی‌خبریم.

خانم شیوا نظرآهاری به فاصله‌ی نزدیکی دوباره دستگیر شده‌اند. وضعیت خانم نظرآهاری چگونه است؟

ایشان در تاریخ ۲۴ خرداد، توسط نیروهای اطلاعاتی، در محل کارشان بازداشت شدند و ۳۳ روز در انفرادی بند ۲۰۹ بودند؛ پس از صد روز بازداشت، ابتدا وثیقه‌ی ۵ میلیارد ریالی از ایشان خواستند.

این وثیقه با اعتراضی که از سوی خانواده شد، به ۲ میلیارد ریال رسید. ایشان، به طور موقت و تا تشکیل دادگاه، در ۲۱ مهرماه از زندان اوین آزاد شدند. وکلای ایشان در حال پی‌گیری موضوع هستند.

Share/Save/Bookmark

نظرهای خوانندگان

ممنون از تلاش همه کسانی که برای آگاهی مردم گام بر میدارند.

-- فرزانه ، Dec 25, 2009

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)
-لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
-کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و منتشر نخواهد شد.


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)