ای کشته که را کشتی تا کشته شوی زار ؟

تحکیم در دهه شصت عملا عامل سرکوب دانشگاه ها بودند. مرز روشنی بین اعضای انجمن های اسلامی، جهاد دانشگاهی، و کمیته های انضباطی وجود نداشت. آنان در محیط دانشگاه هم زمان، فعال سیاسی، صنفی، و حفاظتی بودند. اگر می خواهیم به نقش امروز این تشکل ها بها بدهیم نباید واقعیت های فعالیت آنان را در گذشته بپوشانیم. دانشجویان دهه ی شصت خاطرات زیادی از آنان دارند.

تصور مي‌كنم دوست عزيزي كه تحكيم را هنوز هم "عامل سركوب دانشگاهها" دانسته‌اند، حدود دو دهه است كه خبري از وضعيت دانشگاهها و فعاليت‌هاي دانشجويي ندارند. تنها شباهت تحكيم سال 58 و تحكيم 87 يكي عنوان تشكل است و ديگري دانشجو بودن اعضا. بهتر است تاريخ را در 30 سال پيش متوقف ندانيم و رويدادهاي اين 30 سال را هم به دقت بخوانيم.

بنده کاملاً با نظر آقای اقبالی موافقم. بعضی ها انگار حافظه تاریخی ندارند و یادشان رفته اینها چکاره بودند.

دفتر تحگیم یک نهاد دانشجوئی است مسئولان
آن در دهه شصت اگر مواضعی داشته اند و امروز نان آنرا میخورند جه ربطی به جوانانی دارد که امروز با اختناق در مبارزه اند .

زیاده خواهان پاجوشهای درخت دولت های انقلابی هستند که یا به تنه درخت جوش میخورند و اگر بخواهند آزادانه سر بر آرند و رشدکنند هرس میشوند و بدور انداخته میشوند .تا آنجا که بدنه درخت انقلاب نازک تر شده و دیری نمیپاید که از پای میافتد .باید منتظر بود

باز هم رادکالیسم میخواهند؟

فرید اقبالی فکر کرده انجمن اسلامی چیز منجمدی که قبلا جانی بوده اند و حالا توبه کرده. نه پدر من کسایی که در انجمنهای اسلامی فعلی فعالیت میکنند در دهه 60 سنشون 2 رقمی نشده بوده .

هم گذشته کسانی که در این تشکل بودند نباید فراموش شود، هم اینکه امروز این تشکل را و فعالین امروزی تحکیم را نباید با دهه شصت قاطی کرد. افراط و تفریط پدیده خوبی نیست.
30 سال 2 نسل است، باید بیدار شد!

فرید اقبالی نگفته تحکیم امروز چنین و چنان است. بلکه گفته: «اگر می خواهیم به فعالیت امروز آنها بها بدهیم نباید واقعیت های فعالیت آنان را در گذشته بپوشانیم» تصور می کنم نظر فرید بر می گردد به این قسمت از متن خبر که در آن می خوانیم: «دفتر تحکیم وحدت در سال ۱۳۶۰ توسط دانشجویان اسلام‌گرا و طرفدار آیت‌الله خمینی تشکیل شد.
خط مشی تحکیم در دهه ۱۳۶۰ بیشتر سمت ‌و‌ سوی عدالت‌خواهانه داشت.» توجه می کنید دوستان: دربانی دانشکده ها کجا و عدالت خواهی کجا؟
دوستان گرامی کمی در خواندن و درک مطلب پویا باشیم.

انجمن اسلامی یعنی آزادی خواهی مبارزه با توتالیتاریسم مبارزه با دگماتیزم و در عین حال دفاع از ارزش ها. مهمترین وظیفه انجمن اسلامی انتقاد است ، انتقاد از مسئولین بی مایه و فاسد، انتقاد از بت کردن ولی فقیه و...
نمیدانم چه شده؟ کسانی که در 18 تیر کوی و20 تیر دانشگاه تبریز وحشیانه دانشجویان را کتک زدند، روزنامه ها را بستند ، وزیر کشور وقت را به زندان افکندند، قتل های زنجیره ای را به راه انداختند، امروز از خشونت طلبی تحکیم حرف میزنند و خود را مدافع حقوق بشر میدانند. هماننانی که در 16 آذر سردار سپاه را برای سخنرانی با لباس نظامی به دانشگاه میاورند تا از آزادی صحبت کند! یک مشت بنیاد گرای اقتدارگرا که فقط مهم برایشان حکومت است

بفرمایید بگویید خفه شوید . کجاست آزادی .
وکتاب فروشی هارا آتش زدند . مگر زن حامله رااعدام نکردند. حتا به مرده ها رحم نکردید . این است اسلام ناب محمدی.