«آتش‌‌بس فقط به نفع اسراییلی‌ها بود»

لیدا حسینی‌نژاد

در پی حملات اسراییل به غزه و کشته و زخمی شدن چند صد فلسطینی، یک‌شنبه شب در میدان «دام» در مرکز شهر آمستردام هم تجمع اعتراض‌آمیزی برگزار شد. این تجمع توسط سازمان سوسیالیست بین‌الملل در هلند، کمیته فلسطین در هلند، سازمان زنان سیاه‌پوش و پلاتفرم فلسطینی حقوق بشر و همبستگی سازماندهی شد.

در همین رابطه با مریم آوراغ، عضو سازمان سوسیالیست بین‌الملل در هلند و یکی از سخنرانان این تجمع گفت ‌و گو کرده و ابتدا از شیوه‌ی برگزاری این تجمع پرسیده‌ام.

صبح شنبه خبردار شدیم که حمله‌ی هوایی به منطقه‌ی اشغالی غزه شروع شده است. چند هفته‌ای بود که احساس می‌شد ناآرامی‌هایی در آنجا وجود دارد.

خیلی از مردم نگران بودند که چه اتفاقی می‌افتد و ارتش اسراییل روز شنبه با حمله‌ی هوایی گسترده‌ای جواب این نگرانی‌ها را داد.

آنجا منطقه‌ای کاملاً ایزوله است و از نظر جمعیتی یکی از پرتراکم‌ترین‌های دنیاست و بسیاری از آن‌ها حتا سقفی بالای سرشان ندارند، بارانی از بمب بر سرشان فرود آمده است. این اتفاق خیلی غم‌انگیز روز شنبه رخ داد.

خیلی از مردم از طریق رسانه‌های رسمی و اینترنتی شاهد این اتفاق بودند. این اتفاق را می‌‌شود تروریسم یا کشتار دسته‌جمعی نامید. این باعث شد که ما تجمع اعتراض‌آمیزی را سازماندهی کنیم.

مریم آوراغ، عضو سازمان سوسیالیست بین‌الملل در هلند

از چه مدت قبل مشغول سازماندهی این تجمع بودید؟

در واقع ما هیچ زمانی برای سازماندهی نداشتیم. صبح که خبر را شنیدیم بلافاصله خبر را با اس‌ام‌اس، تلفن و ایمیل پخش کردیم. یعنی حدوداً از ساعت دو بعد‌ از ظهر مشغول سازماندهی شدیم.

ساعت هفت بعد از ظهر تجمع اعتراض‌آمیز برگزار شد. یعنی در طول چهار، پنج ساعت، چند صد نفر از برگزاری این مراسم خبردار شده بودند. باید توجه داشته باشیم که زمان این حملات اصلاً اتفاقی نیست.

اسراییل آگاهانه زمان حمله‌ها را حول و حوش کریسمس و سال نو انتخاب کرده که زمان تعطیلات است. دقیقاً زمانی که مردم مشغول کار‌های دیگری هستند یا حوصله‌ی کارها و اخبار سیاسی را ندارند، یا این‌که در سفر هستند.

ولی با وجود این در هلند خیلی از مردم بر خلاف این‌که تعطیلات کریسمس بود، نسبت به آنچه در فلسطین اتفاق افتاد واکنش نشان دادند. این واقعه‌ای باورنکردنی بود.

زمانی که تقریباً این تجمع رو به پایان بود، خیلی‌ها با من تماس می‌گرفتند که دارند خودشان را به تجمع می‌رسانند. حتا بعضی‌ها پنج دقیقه قبل از پایان تجمع، خودشان را رساندند.

اعتراض به نشانه‌ی همبستگی با فلسطینی‌ها و اعتراض به دولتی که از اسراییل حمایت می‌کند، بود. حتا شاید مهم‌تر این‌که با هم جمع شویم و نشان بدهیم می‌توانیم کار مفیدی انجام بدهیم.

مردم از این‌که خبرها را می‌دیدند و احساس می‌کردند نمی‌توانند کاری انجام بدهند، مستأصل بودند. شرکت آن‌ها در این تجمع از لحاظ روحی و حسی مهم بود.

تجمع اعتراض‌آمیز در پی حملات اسراییل به غزه (عکس: کریستین دِفُس، Christine de Vos)

چند نفر در این تجمع شرکت داشتند؟

ما نمی‌توانستیم انتظار زیادی داشته باشیم. فقط چهار ساعت وقت داشتیم، آن‌هم روز شنبه بعد از‌ ظهر که خیلی‌ها مشغول خرید کریسمس و سال نو بودند یا به تعطیلات رفته بودند.

وقتی ساعت هفت به محل تجمع رسیدم دیدم تعداد بسیار زیادی از مردم آنجا جمع شده‌اند. می‌توانم بگویم حدود ۲۰۰ نفر بودند که بعد از مدتی این تعداد به ۲۵۰ تا۳۰۰ نفر هم رسید.

خیلی از مردم مشعل‌، شمع و پلاکارد آورده بودند. آنچه دیده می‌شد جمع متنوع و گسترده‌ای از مردم بود که می‌خواستند در قلب آمستردام صدای خودشان را به گوش همه برسانند.

شما یکی از سخنرانان بودی. چه برنامه‌های دیگری در تجمع برگزار شد و مردم چه شعارهایی می‌دادند؟

خیلی‌‌ها، حتا سخنران‌ها شوکه بودند. برای خود من هم کار خیلی سختی بود که بخواهم در آن شرایط سخنرانی کنم. احساس اندوه، ناامیدی و ناتوانی داریم. این را در سخنرانی‌های فلسطینی‌ها هم می‌توانستی ببینی.

دو، سه نفر سخنران فلسطینی داشتیم که خیلی خوب بود و پیامشان این بود که قرار است این فجایع کی به پایان برسد؟ آیا به اندازه‌ی کافی تحمل نکرده ایم؟

پیام من هم این بود که فقط غمگین و عصبانی نباشیم، بلکه به طور مشخص کاری انجام بدهیم و نگاه کنیم و ببینیم نقش سیاست هلند در این میان چیست.

وزیر امور خارجه، ماکسیم فرهاخن یکی از سیاستمدارانی است که در اروپا بیشتر از بقیه از اسراییل طرفداری می‌کند. در این میان وظیفه‌ی ما چیست؟ و بعد شعارهای مردم را می‌شنیدی که با مردم فلسطین ابراز همبستگی می‌کردند.

مثلاً این شعار که «مبارزه‌ی آن‌ها و مبارزه‌ی ما، همبستگی بین‌المللی است.» فکر می‌کنم موفق شدیم صدایمان را به گوش فلسطینیان برسانیم. آن‌ها اگر این تصاویر را ببینند احساس قوت قلب می‌کنند که مردمی در این گوشه‌ی دنیا از آن‌ها حمایت کرده‌اند.

این که کسانی اینجا دور هم جمع شده‌اند و به اسراییل اعتراض می‌کنند،به آن‌ها حس همبستگی و قدرت می‌دهد.

تجمع اعتراض‌آمیز در پی حملات اسراییل به غزه (عکس: کریستین دِفُس، Christine de Vos)

شما به صورت کوتاه به وزیر امور خارجه، ماکسیم فرهاخن اشاره کردی و سیاست هلند که به نظر تو طرفدار اسراییل هستند. آیا دیروز دولت هلند نسبت به این حملات اسراییل عکس‌العملی نشان داد؟

شرم‌آور است، باورنکردنی است. در واقع چیزی که دولت هلند می‌گوید این است که حملات اسراییل را تایید می‌‌کند و به آن اعتراض نمی‌کند. در واقع مسوولیت آن را به گردن حماس می‌اندازد. این یعنی تایید فجایع این جنگ.

شرم‌آور است وقتی می‌بینیم موضع هلند روز به روز راست‌گراتر می‌شود. که البته عجیب نیست. این سیاستمداران همیشه طرفدار اسراییل بودند.

ماکسیم فرهاخن، عضو حزب دموکرات های مسیحی‌ هلند است که همیشه به طور عجیبی با اسراییل ابراز همبستگی می‌کرده است. ما چند سال پیش هم نسبت به تحلیل‌های او در مورد اسراییل و فلسطین اعتراض کرده بودیم، ولی الان فرق دارد.

او الان وزیر امور خارجه‌ی هلند است و این کاملاً شبیه عکس‌العمل‌هایی است که آمریکا نشان می‌دهد. در مورد آمریکا هم می‌بینیم که هیچ‌وقت اسراییل را مورد انتقاد قرار نداده است و همیشه تقصیرها را به گردن فلسطینی‌ها می‌اندازد. بیانیه‌ی دیروز هلند تقریباً مشابه موضع آمریکا بود.

آیا بیانیه‌ای در پایان این تجمع، خطاب به دولت هلند صادر کردید؟

مشکل بر سر این است که فلسطینی‌ها فقط از حملات نظامی رنج نمی‌برند. آن‌ها ماه‌هاست که بایکوت هستند. غزه نه تنها ایزوله شده است، بلکه به طور کامل بایکوت هم شده است.

زمانی که فلسطینی‌ها به طور دموکراتیک حماس را انتخاب کردند، بایکوت شدند. هلند در این میان نقش بسیار حساسی داشت. هلند یکی از چند کشور در اتحادیه‌ی اروپا است که به تدوام این بایکوت کمک می‌کند.

بایکوت به این معنی است که فلسطینی‌ها در غزه به شدت با کمبود دارو، برق، آب، غذا و نیازهای اولیه رو‌به‌رو هستند.

این یک مرگ تدریجی است، این هم یک‌جور کشتار است اما کشتاری تدریجی و نامحسوس. هلند واقعاً در این میان نقش حساسی دارد و پیام ما این بود که بایکوت علیه فلسطینی‌ها را لغو کنید و اسراییل را بایکوت کنید.

هر کشوری که جنایت جنگی انجام می‌دهد به نظر ما باید تحریم دیپلماتیک و اقتصادی و نظامی شود. ولی این قوانین هیچ‌وقت برای اسراییل صادق نبوده است.

پیام ما به دولت هلند و دنیا این بود که درها و پنجره‌های غزه را باز کنید، بگذارید غزه نفس بکشد. غزه باید آزاد شود و نفس بکشد و هوا و آب و غذا داشته باشد. اسراییل را به خاطر نسل‌‌کشی و این حملات نظامی باید مجازات کرد.

تجمع اعتراض‌آمیز در پی حملات اسراییل به غزه (عکس: کریستین دِفُس، Christine de Vos)

آیا حرکات بین‌‌المللی و جهانی هم سازماندهی شده؟ تا جایی که من می‌دانم بعد از ظهر یک‌شنبه در لندن هم تجمعی برگزار شد. با توجه به این‌که از نظر اسراییل این تازه آغاز حملات است آیا اقدامات و حرکات بعدی هم سازماندهی کرده‌اید؟

بسیاری از کشورها روز شنبه، اعتراض کردند و خیلی‌ها هم یک‌شنبه اعتراض ‌کردند. به طور مثال، انگلیس و خیلی جاهای دیگر‌. ده‌ها بیانیه از طرف مردم آمریکا، انگلیس و کشورهای دیگر اروپایی و مسلماً کشورهای عربی صادر شد.

حتا در تلویزیون دیدم مردم عراق که کشورشان تحت اشغال نیروهای آمریکایی است و خودشان در فضای جنگ به سر می‌برند، برای همبستگی با غزه تظاهرات کرده بودند.

روز شنبه، اولمرت، باراک و لیونی در یک کنفرانس خبری اعلام کردند این تازه آغاز کار است و حملات سنگین‌تری خواهد شد و یک‌شنبه هم تصاویری از صدها تانک اسراییلی که در مرز غزه آماده‌ی حمله بودند، دیده می‌شد.

گفته می‌شود حتا حملات دریایی هم آغاز می‌شود و این به این معنی است که غزه از هوا، خاک و دریا مورد حمله قرار خواهد گرفت.

به همین دلیل، باید بدانیم که حرکت بعدی ما چیست. در حال حاضر، به این فکر هستیم که آخر هفته‌ی آینده تظاهراتی در آمستردام برگزار کنیم.

این را در نظر می‌گیریم که تعطیلات سال نو است و خیلی‌ها در مسافرت هستند. ولی اگر این حملات ادامه پیدا کند ما هم باید اعتراض خودمان را وسیع‌تر کنیم.

چیزی که نباید فرامو ش کنیم، نقش رسانه‌ها در این بین است. برای خیلی‌ها روشن نیست که چرا این اتفاق‌ها می‌افتد و این به آن دلیل است که رسانه‌های هلند با پروپاگاندای اسراییل همراهی می‌کنند.

این توجیه که حملات باید انجام می‌شد به خاطر این‌که اسراییل و حماس آتش‌بس داشتند و حماس آن را یک‌طرفه نقض کرده بود، یک دروغ بزرگ است. خیلی مهم است که بدانیم دوره‌ی آتش‌‌بس بین حماس و اسراییل تمام شده بود و حماس آن را تمدید نکرد.

به چند دلیل، یکی اینکه آتش‌‌بس هیچ معنایی برای فلسطینی‌ها نداشت. آن فقط به نفع اسراییلی‌ها بود. اسراییل در تمام مدت آتش‌بس به اعدام‌ها، دستگیری‌ها و بستن درهای اسراییل و اشغال فلسطین ادامه می‌داد.

تمام شرایط آتش‌بس از جمله باز کردن درهای غزه برای ورود برق، آب و غذا هیچ‌وقت برآورده نشدند. دلیل دیگر این بود که حماس در خواست می‌کرد این آتش‌بس نه فقط برای غزه، بلکه برای کرانه‌ی باختری هم باشد.

می‌توانید در یک قسمت به کشتار ادامه دهید و در بخش دیگر آتش‌بس داشته باشید. و حماس هم می‌گفت این آتش‌‌بس در صورتی تمدید می‌شود که برای تمام فلسطینی‌ها صدق بکند.

یکی از نتایج آن این است که با این آتش‌بس مردم باور می‌کنند دوران آرامش به وجود آمده است و حماس آن را از بین برده است.

ولی این آرامش که همه از آن صحبت می‌کنند فقط برای اسراییل صادق بوده است. ظاهراً آرامش داشتن فلسطینی‌ها برای کسی اهمیتی ندارد.