سوسن طهماسبی: ممنوع الخروج نبودم

یکشنبه پنجم آبان، ماموران امنیتی در فرودگاه امام خمینی تهران، از سفر سوسن طهماسبی، فعال حقوق زنان، به امریکا جلوگیری کردند.

خانم طهماسبی که از فعالان مدنی ایران و عضو کارزار یک میلیون امضاست در گفتگو با زمانه از این رویداد می‌گوید:

امروز به فرودگاه رفته بودم که برای دیدن خانواده‏ام به امریکا بروم. از گیشه بازرسی گذرنامه رد شدم، مشکلی نداشتم، یعنی ممنوع‏الخروج نبودم.

چند دقیقه بعد از این که از گذرنامه رد شدم، اسم‏ مرا صدا کردند و نیروهای امنیتی وابسته به ریاست جمهوری، گذرنامه‏ام را خواستند. کمی با ‏آن‏ها جرو بحث کردم که این اقدام‏شان غیرقانونی است، چون من ممنوع‏الخروج نبودم و آن‏ها هیچ حکمی مبنی بر متوقف کردن من ندارند.

ولی نهایتا گذرنامه‏ام را دادم. آن‏ها به من یک برگه دادند که تا سه روز آینده باید خودم را برای پی‏گیری گذرنامه‏ام به وزارت اطلاعات معرفی کنم.

آیا پرونده‏ی مفتوحی در زمینه‏ی فعالیت‏های‏تان در حوزه‏ی زنان داشتید؟

تا آن‏جایی که می‏دانم، هیچ پرونده‏ی مفتوحی به جز پرونده‏ی ۲۲ خرداد، ندارم. روی این پرونده هم حکم دارم، ولی بیش از دو سال است که در مرحله‏ی تجدیدنظر است و هیچ اقدامی روی آن انجام نشده. یعنی، شش ماه حکم تعزیری و یک سال و نیم حکم تعلیقی دارم. ولی نه خودم و نه وکیل‏ام، نمی‏دانیم که این پرونده در چه مرحله‏ای است.

در طول این مدت هم، پس از طی هفت ماه ممنوع‏الخروجی، توسط نیروی انتظامی، یک بار یک سال و نیم پیش سفر کرده‏ام. بنابراین، بعید می‏دانم که این ربطی به آن پرونده داشته باشد.

در حکم‏ مربوط به ۲۲ خرداد شما، ممنوعیت از خروج درج نشده بود؟

نه، نشده. پرونده در مرحله‏ی تجدیدنظر است و ما هیچ خبری نداریم. نزدیک به دو سال است که در تجدیدنظر است و من بعد از اعلام حکمم، یک بار سفر کرده‏ام.

مامورانی که مانع از سفر شما شدند و گذرنامه‏تان را گرفتند، هیچ دلیلی برای این کارشان عنوان کردند؟

نه، مامورانی که در فرودگاه گذرنامه‏ام را گرفتند، خودشان را به عنوان ماموران ریاست جمهوری معرفی کردند و گفتند افرادی هستند که به آن‏ها دستوری داده شده، دارند آن دستور را اجرا می‏کنند و در جریان هیچ پرونده‏ای نیستند. مامورانی که به خانه‏ام مراجعه کردند، تا آن‏جایی که فهمیدم، ماموران وزارت اطلاعات بودند.

گویا مامورانی هم به منزل شما مراجعه کرده‏‏اند، آن‏جا را مورد تفتیش قرار داده‏اند و بعضی از وسایل را ضبط کرده‏اند. آن‏ها با چه حکمی وارد خانه‏ی شما شدند؟

بله، حکم دادگاه داشتند و به من هم یک احضاریه دادند که چهارشنبه باید خودم را به معاونت امنیت دادسرای دادگاه انقلاب معرفی کنم.

آن‏جا هم ذکر نشده که چه موضوعی باعث این احضار است؟

از مامورین پرسیدم که این چه ربطی به چه پرونده‏ای دارد؟ و در چه رابطه‏ای می‏خواهند، من به دادسرا مراجعه کنم؟ که از پاسخ دادن به این سوال، خودداری کردند.

چه وسایلی را از شما ضبط کردند؟

یک مقدار کاغذهای دست‏نوشته، کاغذهایی که در منزل داشتم، یک سری سی‏دی موسیقی، یک سری متون درسی (یک دوره‏ای را در رابطه با صلح گذرانده بودم که چند تا از دفترچه‏ها و متن‏های درسی آن دوره را با خودشان بردند)، کامپیوترم، یک سری نوار و از این جمله.

گویا پیش از این هم چندبار از سفر شما، جلوگیری شده بود. درست است؟

یک بار سه سال پیش، برای دیدن خانواده‏ام به امریکا رفتم، هنگام ورود به ایران، در گیشه‏ی گذرنامه فرودگاه، گفتند که ممنوع‏الخروج هستم.

بعد که بررسی کردم، معلوم شد این ممنوع‏الخروجی توسط قسمت اطلاعات نیروی انتظامی اعمال شده. حدود هفت ماه ممنوع‏الخروج بودم، ولی نهایتا این مشکل حل شد. این مساله در آوریل سال گذشته (۲۰۰۷) یعنی یک سال و نیم پیش، اتفاق افتاد. پس از آن، یک سفر کوتاه کاری داشتم.

پارسال حدودا همین موقع بود که سعی کردم باز بروم خانواده‏ام را در امریکا ببینم که از سفرم جلوگیری شد، به بهانه‏ی این که کامپیوترم را باید بدهم و آن‏قدر معطل کردند که سفرم را از دست دادم.

پس از آن هم یک بار دیگر، نوامبر پارسال، سعی کردم سفر کنم که بازهم با برخوردهای غیررسمی، از سفرم جلوگیری شد. این چهارمین باری است که با مشکل سفر این چنینی روبرو می‏شوم.

در واقع، بعد از این که مهر خروج در گذرنامه تان زده شد، شما را صدا زدند. همین‏طور است؟

بله، دوبار. این بار و بار قبل هم این‏طوری شد.