خانه > گزارش ويژه > گزارش > وداع هنرمندان، دانشگاه و تهران با قیصر | |||
وداع هنرمندان، دانشگاه و تهران با قیصرملیکا احمدیپیکر قیصر امینپور شاعر برجسته نسل بعد از انقلاب دیروز از خانه شاعران ایران تا دانشکده ادبیات دانشگاه تهران تشییع شد و سپس به بهشت زهرا منتقل گردید. این پیکر دیشب در بهشت زهرا مانده بود تا خانواده او در میان دستنوشتههای او، دنبال وصیتنامهای احتمالی بگردند. به این منظور که اگر خودش تصمیمی برای محل دفنش نگرفته بود، برای دفن در زادگاهش گتوند در استان خوزستان، به آن شهر منتقل شود.
پس از این که وصیتی پیدا نشد، پیکر امینپور امشب راهی زادگاهش میشود تا فردا در آن جا تشییع و دفن شود. پدر شاعر و بستگان او در زادگاهش اصرار داشتند که پیکر شاعر به زادگاهش منتقل شود. اما تعدادی از دوستانش معتقدند که پیکر امینپور باید در قطعه هنرمندان بهشت زهرا دفن شود. بنا به گزارشها، دیروز ظهر دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی، دکتر شیخ الاسلامی و تعدادی از دوستان امینپور، نشستی با پدر وی در دانشگاه تهران برگزار کردند تا رضایت او را برای دفن شاعر در تهران جلب کنند؛ اما موفق نشدند و در نهایت، همسر شاعر پیشنهاد کرد که در میان دستنوشتههایش بگردند تا شاید خودش جای دفنش را مشخص کرده باشد. دیروز صبح ساعت 9 صبح جمع زیادی از شاعران، نویسندگان، شخصیتهای سیاسی، فرهنگی، نمایندگان مجلس ششم و برخی از اعضای کابینه دولت اصلاحات و برخی مقامات دولت نهم در خانه شاعران ایران گرد آمدند تا با گرامیداشت یاد او، پیکر او را تشییع کنند. از جمله این افراد میتوان به سیدمحمد خاتمی، محمدرضا شفیعی کدکنی، احمد مسجدجامعی، محسن امینزاده، هادی خانیکی، فریدون عموزاده خلیلی، علیمحمد حقشناس، محمدعلی بهمنی، فاطمه راکعی، کامبیز نوروزی، مصطفی تاجزاده و احمد بورقانی اشاره کرد.
به گفته شاهدان عینی این یکی از شلوغترین تشییع جنازههای اهل قلم در سالهای اخیر به شمار میرود. حضور فراگیر طیفهای متنوعی از مردم و گروهها در این تشییع جنازه یکی از ویژگیهای اساسی آن بود و پوسترهای بسیاری با تصویرهای قیصر امینپور از سوی ناشران مستقل و دولتی، برخی از روزنامههای اصلاحطلب مانند اعتماد ملی و نهادهای مختلف دولتی و غیردولتی به چاپ رسیده بود. حجم پوسترها به گونهای بود که انگار رقابتی میان گروههای مختلف برای انتصاب شاعر به خود در گرفته است. به نحوی که شهرداری تهران بیلبوردهای بزرگی با تصویرهای قیصر امینپور در بزرگراهها نصب کرده بود یا بسیج دانشجویی دانشگاه تهران نیز پوستر چاپ کرده و برای قیصر امینپور مراسم بزرگداشت گرفته بود. این مراسم با پیام رهبر ایران شروع شد. سپس علیرضا افتخاری شعری از قیصر امینپور را به صورت آواز خواند که مردم با او همراهی کردند؛ چون شعر انتخاب شده یکی از ترانههای کاست «نیلوفرانه» بود که در سال انتشارش در ایران مورد استقبال واقع شده بود.
در بخش دیگری از برنامه «حسامالدین سراج» نیز (که از همکاران دوره حوزه هنری قیصر امینپور بود) یکی دیگر از شعرهای او را به آواز خواند. همچنین شعرهایی درباره قیصر امینپور توسط شاعران در بخشهای مختلف برنامه خوانده شد. از میان سخنرانیها نیز دکتر شفیعی کدکنی به علت تألمات روحی نتوانست سخن بگوید و پس از آن از حسن حبیبی رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی برای سخنرانی دعوت شد. قیصر امینپور یکی از اعضای فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی بود و حسن حبیبی در سخنانش به تجربه همکاریاش با قیصر امینپور در فرهنگستان پرداخت. حبیبی درباره خصوصیات اخلاقی امینپور گفت: «او چند خصوصیت جدی داشت. آرامش، قدرت کلام و بیان، صفا و صمیمیت، از خصوصیات شخصیاش بودند. اما از نظر اجتماعی، از ستونهای شعر انقلاب، شعر عاشورایی و شعر دفاع مقدس بود. در این اواخر سربلندی و سرافرازی شعر فارسی که ادامه داشت و امیدی را برای ما به ارمغان آورده بود. حیف شد که از دست رفت!»
وزیر ارشاد سخنران بعدی بود. او گفت: «او مثل بسیاری از بزرگان اندیشهی این سرزمین، کسی است که دو حیات داشته؛ یکی در میان ما که از حشر و نشر او لذت میبردیم و حیات بزرگتر او امروز آغاز شده است. علاوه بر آن چه که نزد شاگردانش است، چیزهای دیگری نیز کشف خواهد شد و راه او ادامه مییابد.» صفار هرندی هم چنین اضافه کرد: «قیصر را انسانی که در قلهی احساس و ادب انسانی نشسته بود، یافتم و انشاءالله او را بهعنوان یک اسوه هرگز فراموش نکنیم و تاریخ شعر و ادب، او را هرگز بهعنوان یک اسوه فراموش نخواهد کرد.» سخنرانی صفار هرندی و نبودن دوستان شاعر در میان سخنرانان انتقادهایی را در میان شرکتکنندگان برانگیخت و برخی از آنان معتقد بودند که مراسم خیلی دولتی شده و با روحیات قیصر امینپور سازگار نبود. به نظر برخی از آنان در سخنرانی، قیصر امینپور فقط در شعرهای اولیهاش که درباره جنگ و انقلاب بوده، محدود شده است. محمدرضا عبدالملکیان شاعر و دوست قیصر امینپور آخرین سخنران بود که بسیار کوتاه صحبت کرد و گفت: «نکتهای که وظیفهی دوستان اوست، بیان باورها و اعتقادات قیصر است. قیصر وقف شعر بود و خانهی هستیاش را وقف شعر کرد؛ او حافظ شرف شعر معاصر بود.» پس از پایان مراسم در خانه شاعران، پیکر قیصر امینپور به درخواست استادان دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی به دانشگاه تهران منتقل شد. در دانشگاه تهران تعداد زیادی از دانشجویان و استادان منتظر پیکر او بودند و فضای دانشگاه کاملاً فضای عزا به خود گرفته بود و در و دیوار پر از شعرها و اطلاعیههای گروههای دانشجویی در سوگ قیصر امینپور بود. بسیاری در دانشگاه تهران چنین فضایی را در سوگ یکی از استادان دانشگاه به خاطر نمیآوردند.
پیکر قیصر امینپور روی دست دانشجویان و استادان در سالن دانشکده ادبیات فارسی تشییع و سپس به بهشت زهرا منتقل شد و هماکنون پیکر در بهشت زهرا منتظر کسب تکلیف مکان تدفین است. نکته جالب این است که سه حزب بزرگ اصلاحطلب نیز بیانیههایی در سوگ قیصر امینپور منتشر کردهاند که مضمون هر سه بیانیه، احساسی است. حزب مشارکت ایران اسلامی، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و حزب اعتماد ملی، سه حزب اصلاحطلبی هستند که بیانیههایی به مناسبت فوت امینپور صادر کردهاند. در همین انجمن قلم افغانستان نیز با صدور بیانیهای درگذشت قیصر امینپور را تسلیت گفته است. در بیاینه انجمن قلم افغانستان آمده است: «انجمن قلم افغانستان با تأسف و تأثر از خبر درگذشت شاعر گرانسنگ و جان آگاه ادبیات معاصر فارسی، قیصرامینپور، مراتب همدردی خود را با دوستان شاعر و نویسنده ایرانی و تمام انجمنها و محافل ادبی ایران و گستره زبان فارسی اعلام میکند. بدون شک فقدان این چهره درخشان ادبیات فارسی ضایعهای بزرگ برای تمام فارسی زبانان است. انجمن قلم افغانستان این ضایعه را به تمام ادبدوستان و شاعران ونویسندگان فارسیزبان تسلیت میگوید.»
مرتبط: |
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|
نظرهای خوانندگان
و قاف
-- matin ، Nov 2, 2007حرف آخر عشق است
آنجا كه نام كوچك من
آغاز مي شود
قيصر هم رفت