غرب از نگاه جوانان عرب

ترجمه رضا شوقی

مقاله حاضر متن خلاصه شده گفت‌و‌گوی روزنامه‌نگار آلمانی خانم بربل مولمن با تعدادی از جوانان عرب در مورد غرب است. او با همه مصاحبه شوندگان این سوال را در میان گذاشته است: نظر شما در مورد غرب چیست؟

دورائید خطاط، ۲۶ ساله، اهل فلسطین، فروشنده
من علاقه زیادی به سیاست دارم و زیاد تلویزیون تماشا می‌کنم. من به خاطر تمام آنچه در فلسطین رخ می‌دهد فکر می‌کنم (در مسئله غرب و شرق) مشکل میان مردم نیست بلکه مشکل میان حکومت‌ها است. اروپائیان کمی به اسرائیل کمک می‌کنند و به همین دلیل ما از آن‌ها خوشمان نمی‌آید. از طرف دیگر آن‌ها فکر می‌کنند که همه ما تروریست هستیم.

ما همه انسان‌ها را یکسان در نظر نمی‌گیریم. ما میان اروپائیان و آمریکایی‌ها فرق می‌گذاریم. من قبلا در اروپا بوده‌ام. در فرانسه و بلژیک. با آن‌ها مشکلی نیست. ما فرانسوی‌ها و آلمانی‌ها را دوست داریم. اما آمریکایی‌ها. ما ازآمریکایی‌ها متنفریم. تمام اعراب از آمریکایی‌ها متنفرند. مشکل فقط با آمریکا است و من فکر می‌کنم در نهایت آمریکا عامل تمام مشکلات جهان است.

من حماس در فلسطین و حزب‌الله در لبنان را دوست دارم. همه مردم این‌جا همین طورند. این گروه‌ها نرفته‌اند به آمریکا که با او بجنگند، این امریکا است که به این جا آمده. آن‌ها به این جا آمده‌اند و می‌گویند که شما سلاح‌های تخریب جمعی دارید و مشکل‌ساز هستید. اما آن‌ها درواقع به خاطر نفت آمده‌اند و به خاطراین که به اسرائیل کمک کنند. به همین دلیل وقتی من جنازه یک سربازآمریکایی یا انگلیسی را می‌بینم خیلی خوشحال می‌شوم. آنها در فلوجه و ابوغریب جنایت کردند. آنها وارد مسجد شدند و به راحتی آدم کشتند.

محمد علی، ۲۴ ساله، اهل مصر
من از اصل و ریشه عربم اما علاوه بر آن شهروند جهانم. من در جاهای مختلف زندگی کرده و در دانشگاه‌هایی مثل دانشگاه کایرو، مایلند، لس آنجلس و در مدرسه اقتصادی لندن درس خوانده‌ام.

به نظر من برای مردم فرق نمی‌کند که چه کسی بر آنها حکومت کند. مردم می‌خواهند کار کنند و مزدی بگیرند؛ نانی درسفره داشته باشند و خوشحال زندگی کنند. در این وسط دموکراسی (که غرب دارد) به چه کار می‌آید؟ دموکراسی برای بعضی‌ها خوب است نه برای همه. جهان عرب یک جامعه پدر سالاراست. اگر دموکراسی بر این جامعه حاکم شود، هر چه این اجتماع تا به حال به دست آورده را از بین می برد. چیزی که غربی ها از ما درخواست می کنند در واقع این است که جامعه ما یک مرکز خرید باشد با هزاران مک دونالد و استار بک در هر گوشه آن. اگر شما در این صورت راضی هستید، باشد، اما اسم این را دموکراسی نگذارید. این دموکراسی نیست.

در ۱۱ سپتامبر شهروندان بی‌گناه هم کشته شدند اما این مسئله در این طرف دنیا که ما هستیم قابل سرزنش نیست. جایی که مرتب شهروندان بی‌گناه کشته می‌شوند. دراینجا کمتر خانواده‌ای پیدا می‌شود که داغدارمرگ عزیزی نباشد که به وسیله یک سرباز غربی کشته شده است.

هم اکنون در فلسطین جنگ است. پیش از این نیز فرانسوی‌ها در الجزیره و تونس و مراکش چه کارها که نکردند. شما غربی‌ها همیشه شهروندان عادی را کشته‌اید و برای کشتن دوباره آن‌ها هم تردید نمی‌کنید. به جنایاتی که در زندان‌های عراق انجام می‌شود نگاه کنید در حالی که در بوق می‌کنید که خواهید عراق را آزاد کنید.

اسامه بن لادن مردی بود که غرب را متوقف کرد و به همین دلیل جوان‌ها و مسن‌ترها همه در این جا به دیده احترام و ستایش به اونگاه کرده و به او افتخار می‌کنند. من طرفدار او نیستم اما بالاخره بن لادن یکی از ما است. او عرب و مسلمان است. او را باید به عنوان کسی در نظر گرفت که موفق شد به غرب نشان دهد که "ما می‌توانیم".

احمد امین،۳۱ ساله، اهل بغداد، طراح گرافیک
اما غرب. غرب یک طریقه است، یک روش است.غرب جامعه‌ای توسعه یافته است وغربی‌ها انسان‌های با فرهنگ و روشن‌فکری هستند. آن‌ها افق‌های دوردست را در نظر دارند. غربی‌ها دید بسیار وسیعی دارند وانواع تکنیک‌ها نیزدراختیار آن‌ها است. اما جوانب منفی هم وجود دارد. پس از ۱۱ سپتامبر دیدگاه غرب نسبت به شرق عوض شده است. بعضی ازغربی‌ها فکر می‌کنند که عرب‌ها هنوز سوار شتر می‌شوند و در چادر زندگی می‌کنند. آن‌ها بسیاری چیزها در مورد فرهنگ ما را نمی‌دانند و باور ندارند که گاهی اوقات افق دید ما از آن‌ها وسیع‌تر است.

من بسیار دوست دارم اروپا را بشناسم. ایتالیا واسپانیا را ببینم و شنیده‌ام که دراتریش جاهای بسیارزیبا و دیدنی وجود دارد.

من هم چنین به عنوان مثال گاهی اوقات اپرا گوش می‌کنم اما احتمالا غربی‌ها گمان نمی‌کنند که یک عرب اپرا گوش کند.

من فکر می‌کنم اگر یک دوست دختر یا یک معشوقه غربی داشته باشم بد نباشد. دراین صورت من به غربی‌ها احترام می‌گذارم و می‌توانم شیوه زندگی آن‌ها را یاد بگیرم. من با زن‌های غربی دست می‌دهم. من می‌خواهم یک رابطه خوب یا بهتر بگویم یک رابطه عاشقانه با زنان غربی برقرار کنم. من می‌خواهم شیوه تفکر زن غربی را بازشناسی کنم.

سرح الحویز، ۲۱ ساله، اهل دبی، فارغ التحصیل رشته طراحی گرافیک
من نگاه منفی به غربی‌ها ندارم و امیدوارم آن‌ها هم این طورنباشند. من به مسئله برخورد فرهنگ‌ها اعتقاد ندارم. ما در این جا در دبی شاهد تاثیرات زیادی ازغربی‌ها هستیم و اغلب نسل جوان دارند این تاثیرات غربی را تجربه می‌کنند: غربی‌ها چطور فکر می‌کنند، چطور حرف می‌زنند و چه می‌کنند. ما دراین جا دانشگاه امریکایی داریم و من در آن جا با جوان‌هایی ازهند، ایران، آمریکا و حتی فرانسه همکلاس بودم. این یک تضاد و برخورد نیست بلکه تجربه کردن تاثیرات گوناگون است.

در آخر من می‌خواهم به شما بگویم ما شما را به خاطر آن چه درعراق اتفاق افتاده سرزنش نمی‌کنیم.

عمر محمد سعید فرحان الکعبی، ۲۴ ساله، اهل فجیره، کارمند موزه باستان‌شناسی
من می‌خواهم به رئیس جمهور بوش بگویم لطفا به خانه‌ات برگرد و بگذارمردم در صلح زندگی کنند. نفت مهم نیست. شما خودتان هم نفت دارید. اگر باز هم می‌خواهید، اشکالی ندارد، ما به شما نفت می‌دهیم اما چرا به خاطر آن بچه‌ها و افراد سالمند را می‌کشید؟ شما از کشتن نوزادهای ما چه سودی می‌برید؟

البته اعراب و مسلمانان مردم آمریکا را دوست دارند و فقط از رئیس جمهورآمریکا و سربازهای آمریکایی خوششان نمی‌آید. این فقط به خاطر مسئله عراق نیست. احتمالا بعد ازعراق نوبت ایران، سوریه، مصر یا کره است. امریکا در حال حاضر با فلسطین هم می‌جنگد. ما می‌خواهیم با اسرائیل صلح کنیم اما این اسرائیل است که صلح را نمی‌خواهد.

موحناد شونو، ۲۶ ساله، اهل عربستان سعودی، فارغ التحصیل رشته معماری
فرهنگ آمریکا بسیار پر نفوذ است. وقتی من جوان‌تر بودم آرزویی بزرگ‌ترازاین نداشتم که که درامریکا زندگی کنم اما هرگز این شانس را پیدا نکردم. جالب است که دیگر هم به دنبال این هدف نرفتم.

این خیلی بد است انسان‌هایی که می‌خواهند در زندگی به جایی برسند و نوآوری داشته باشند این جا را ترک می‌کنند و به غرب می‌روند.

رولا محمود، ۲۸ ساله، اهل مصر، بازیگر و خواننده
من غرب را دوست دارم و دراین مسئله هیچ مشکلی نمی‌بینم. بین این جا و غرب تفاوت زیادی وجود ندارد. فقط زندگی در اروپا مقداری سریع‌تراست. مردم این جا خیلی سست و کندند. اما دولت در نحوه رفتار- بایدها و نبایدها و چگونه فکر کردن آدم‌ها - دخالت نمی‌کند. مثلا درمصر بسیاری ازمصری‌های مسیحی زندگی می‌کند که خیلی کمترازمسلمانان لیبرال هستند و دولت هم به این مسائل کاری ندارد.

البته بعضی تفاوت‌ها با غرب وجود دارد. مثلا حقوق زنان. اکثریت مردان این جا به دخترها از بچگی یاد می‌دهند که بترسند. مثلا من از بچگی یاد گرفتم که نباید در امتداد گردشگاه رود نیل قدم بزنم. یا مثلا آزاد بودن در اینجا یک مشکل است. موهای رها و وحشی من، خصوصا پس از حمام، باعث می‌شود که بسیاری از مردان جوان درخیابان برایم ایجاد مزاحمت کنند.

به نظر من آمریکایی‌ها انسان‌های شیرین و دوست داشتنی هستند اما حکومت امریکا حکومت چندان منصف و عادلی نیست. اما در این نکته تامل نمی‌کند که چطور ازاعراب معذرت‌خواهی کند یا از تحقیر آنها در رسانه‌های خودش دست بر نمی‌دارد. این باعث تضاد می‌شود.

احمد بن ساد السیف السویدی، ۲۰ ساله، اهل شارجه، دانشجو
احمد اسم خودم است، سیف اسم پدرم است که یک دیپلمات است، ابن ساد نام خانوادگی ما است و السویدی اسم قبیله ما است.

من فقط موزیک الکترونیک گوش می‌کنم. تکنو، ترنس و بعضی گروه‌های آلمانی را هم دوست دارم.

شارجه هر چقدر هم پیشرفت کند باز هم اصرارمی‌کند که باید سنت‌ها را حفظ کرد. ما می‌خواهیم زبان‌های دیگر را یاد بگیریم و به سوی چیزهای مدرن برویم اما هم چنان همان که هستیم بمانیم. ما همه دشداشه می‌پوشیم و دستاربر سر می‌گذاریم و عربی صحبت و موزیک عربی گوش می‌کنیم .ما همیشه مادر بزرگمان را در کنار خود می‌نشانیم اما در همان حال ماشین‌های پیشرفته آلمانی و ماسکل آمریکایی می‌رانیم. این مثال با مزه‌ای است از برخورد فرهنگ‌ها.

منبع: قنطره