خانه > خبر اول > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقالههای روزنامههای بامدادی | |||
برگزیده سرمقالههای روزنامههای بامدادی«گلیم ملی را از آب بیرون بکشیم» در این سرمقاله آمده است: «واقعیت این است که دیر یا زود باید یارانهها حذف، اصلاح، هدفمند یا هر نام دیگری میشد. نامگذاری مهم نیست، اگر چه تعابیر و الفاظ بار معنایی و روانی خاص خود را دارند؛ اما آنچه مهم است تأثیر و نتایجی است که از محتوای آنها در کوتاه مدت یا بلند مدت حاصل میگردد. در این که این تحول بزرگ اقتصادی یا به تعبیری جراحی حساس باید صورت میگرفت، اختلاف چندانی وجود ندارد.» نویسنده این سرمقاله افزوده: «یکی از ویژگیهای مثبت آقای احمدینژاد دست زدن به اقداماتی است که ریسک و جرأت بالایی میطلبد. در دولت نهم اقدام به سهمیه بندی بنزین شد و پیامهای ناگوار مقطعی داشت اما در مجموع کفه آن اقدام، وزینتر از عواقب ناگوارش بود. اکنون هم طرح آزادسازی قیمتها در سطح گستردهتر و با ابعاد وسیعتری در این برهه خاص آغاز شده است. این که میزان تورم ناشی از این طرح و تأثیرپذیری خانوادهها و کشور از آن چه اندازه خواهد بود، بحثی است که کارشناسان امر و تحلیلگران اقتصادی، به دور از اغراض میتوانند به آن بپردازند. به هر حال تغییری کلید خورده است و اساساً هر تغییری با مقاومتهایی همراه است.» در بخش دیگری از سرمقاله میخوانیم: «نخبگان به جای نالیدن و عوامزدگی در قضاوتها ، بهتر است با دیدگاه باز بیطرفانه و همهجانبه به موضوع نگاه کنند. اگرچه دولت منتقد کم ندارد و طیف وسیعی از خود اصولگرایان تا اصلاحطلبان به دولت ایراد میگیرند اما مخالفت با اصل طرح پسندیده نیست. اتفاقاً این طرح در دولت اصلاحات مطرح شد و اصولگرایان مجلس با شعار تثبیت قیمتها و مبارزه با تورم مانع اجرای آن شدند. اکنون که خود اصولگرایان علم اجرا را به دست گرفتهاند و طرفدار پرش قیمتها گشتهاند، مخالفت عاقلانه نیست، این گلیم ملی را همه باید از آب بیرون بکشیم.» نویسنده سرمقاله ابتکار ادامه داده است: «فرض را بر این بگذاریم که این دولت با این طرح زمینگیر شود، ممکن است عواطف جریحهدار شده شخصی برخی مخالفان تسکین یابد اما از این رهگذر یعنی موفقیتآمیز نبودن طرح، چیزی عاید ملت و کشور نخواهد شد، بلکه به شدت دچار زیان خواهیم شد. بیشک به نحوه و زمان اجرای طرح انتقاداتی وارد است. اینکه تزریق ده آمپول پنیسیلین در یک ساعت به یک بیمار برای او مفید است، جای تردید است و اینکه در زمان بحران اقتصادی جهانی و تحریمهای گسترده بینالمللی علیه کشورمان، کدام ضرورت ایجاب کرده که این طرح با این ابعاد گسترده و حجم فشار سنگین، به اجرا در آید دستکم برای بخش وسیعی از مردم قابل هضم نیست. این همه افزایش قیمت میبایست در یک زمان صورت پذیرد، جای تردید است. آیا نمیشد این افزایش را در چند مقطع زمانی توزیع کرد تا فشار یک جا متمرکز نشود؟ اینها سوالاتی است که وجود دارد اما هنوز برای داوری پیرامون تبعات اجرای طرح زود است.» پاکسازی دولت؟ در این سرمقاله آمده است: «دیپلمات ارشد ایران اسلامی زمانی که راهی قاره سیاه شد تا پیام دکتر احمدینژاد را به رئیسجمهور سنگال تسلیم کند، گمان نمیبرد آخرین سفر دیپلماتیک وی نیمهکاره خواهد ماند. وزیری که به رغم انتقاد در نوع روابط با برخی کشورها، بسیاری عملکردش در پرونده هستهای ایران را مورد تمجید قرار میدادند، از زبان رئیسجمهور سنگال شنید که دیگر مرد شماره یک باغ ملی تهران نیست.» این سرمقاله افزوده: «مقام ریاستجمهوری در آستانه سفر به کنفرانس سالانه سازمان ملل متحد از عملکرد وزارت امور خارجه انتقاد کرد و در همین راستا نمایندگان ویژهای را در امور بینالمللی منصوب کرد. وجود نمایندگان ویژه در عرف بینالملل برای پروندههای خاص امر متداولی است اما این رویکرد دولت، اقدام منحصر به فردی بود. اولاً نمایندگان ویژه جز یک نفر دیپلمات نبودند؛ ثانیاً حوزه عملکرد آنها با برنامههای وزارت خارجه دچار تداخل بود. در کشاکش انتقادات، مقام معظم رهبری شخصاً آقای متکی را مورد تمجید قراردادند و از موازیکاری در سیاست خارجی انتقاد کردند. نمایندگان ویژه که به مشاوران ویژه تغییر نام دادهاند پس از دریافت حکمهای خود در قامت دیپلماتهای ارشد با مقامات کشورهای خارجی مذاکره کردند.» در ادامه سرمقاله مردم سالاری آمده است: «در ظاهر، عزل منوچهر متکی، بر کناری یک وزیر بود اما در منظر دیگر این برکناری ضربهای بود علیه مخالفین نمایندگان ویژه و افراد منتسب به یک فرد خاص. تغییر این گونه یک وزیر آن هم در مقابل چشم اجنبیها علاوه بر آبروریزی، پای آنها را به اختلافات داخلی دولت باز میکند که گذشته از خدشهدار شدن حیثیت آقای دیپلمات، طرفهای مذاکره ایران را با این سوال مواجه میکند که شخص ایرانی مذاکرهکننده تا چه حد قابل اعتماد است.» سرمقاله افزوده است: «بحث اخراجی ها موضوعی نیست که به امروز و دیروز محدود شود. کم نبودند افرادی که با دلخوری، دولت و پاستور را ترک کردند. مصطفی پورمحمدی، طهماسبی، داود دانشجعفری، طهماسب مظاهری، پرویز فتاح، محسنی اژهای، صفار هرندی، لنکرانی و... افرادی بودند که علیرغم قابلیت های نسبی در طول پنج سال گذشته به دلیل وجود اختلاف با فرد یا افراد خاص، دیگر بر صندلی دولت تکیه نکردند. در این بین از زیر مجموعهها هم خبر رسید که هر فردی که مخالف آقای رویینتن باشد باید حذف شود؛ نمونه بارز آن غفرانی مدیر عامل خبرگزاری برنا بود که برکنار شد. به راستی در میدان پاستور تهران چه میگذرد؟ در روزهای سخت و نفسگیری که چرخهای ایران اسلامی را با سوخت همت و کار مضاعف باید چرخاند، آیا معیار جدیدی منهای مقام معظم رهبری در حال شکل گیری است که مدیران دولتی یک به یک عزل میشوند و شایعه پاکسازی و تحولات عظیم در زیر مجموعههای دولتی شنیده میشود؟» سایر مطبوعات: سرمقاله امروز روزنامه آرمان با عنوان «اقدام دولت و نسبت عملکرد آن با قانون» سرمقاله امروز روزنامه کیهان با عنوان «درست آمدهاید، تردید نكنید» |
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|