تاریخ انتشار: ۸ آذر ۱۳۸۹ • چاپ کنید    

مراسم بزرگداشت نجف دریابندری برگزار می‌شود

مراسم بزرگداشت نجف دریابندری، از بزرگ‌ترین مترجمان ایران به‌مناسبت روز خانواده دریانورد در تالار همایش‌های برج میلاد برگزار می‌شود.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مراسم بزرگداشت نجف دریابندری، از مترجمان پیش‌کسوت ایران که قاعدتاً می‌بایست به کوشش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شود، توسط انجمن صنفی دریانورادن تجاری ایران و با همکاری ماهنامه سینما و تئاتر و انجمن مستندسازان خانه سینمای ایران برگزار می‌شود. تاریخ برگزاری این مراسم، یکشنبه چهاردهم آذر ماه و محل برگزاری آن تالار همایش‌های برج میلاد است.


نجف دریابندری در یک خانواده دریانورد متولد شده و پدر او ناخدای کشتی بوده است. به همین جهت انجمن دریانوردان تجاری ایران به مناسبت روز خانواده دریانورد از این مترجم تجلیل می‌کند.

از برنامه‌هایی که برای مراسم بزرگداشت نجف دریابندری در نظر گرفته‌اند، اجرای موسیقی توسط گروه موسیقی کوبان و گروه لیمر است.

انجمن دریانوردان به جای وزارت ارشاد از نجف دریابندری که پدرش ناخدا بوده تجلیل می‌کند

نجف دریابندری در سال ۱۳۰۸ در آبادان متولد شده و فقط به مدت ۹سال به مدرسه رفته است. دریابندری با طنزی که خاص اوست، می‌گوید: «من دانشکده ادبیات هم هیچ‌وقت نرفتم. درس و مدرسه را همان‌طور که زود شروع کرده بودم، زود هم رها کردم. سال نهم مدرسه که بودم از بابت املای انگلیسی تجدید شدم. تابستان را شروع کردم به خواندن انگلیسی و از آن به بعد تا امروز که می‌بینید، مشغول حاضرکردن درسم هستم.»

دستاورد دریابندری و مهارت او در ترجمه درآوردن لحن در داستان است، به‌شکلی که برای خواننده ایرانی کاملاً مأنوس جلوه می‌کند. «گور به گور» نوشته ویلیام فاکنر نمونه خوبی از ترجمه‌هایی است که امضای نجف دریابندری را پای خود دارند.


«پیرمرد و دریا» (ارنست همینگوی)، «بیگانه‌ای در دهكده» و «هكلبری فین» (مارك تواین)، «پیامبر و دیوانه» (جبران خلیل جبران)، «رگتایم» و «بیلی باتگیت» (دكتروف)، «یك گل سرخ برای امیلی» و «تاریخ فلسفه‌ی غرب» برتراند راسل از دیگر ترجمه‌های معروف نجف دریابندری هستند.

Share/Save/Bookmark

نظرهای خوانندگان

تبریک به نجف که در زنده بودنش از او تجلیل می شود. وقتی که دختری نوجوان بودم بعضی از ترجمه هایش را خوانده ام و هنوز از حظ آن بهره مندم.
همیشه برایم این پرسش باقی مانده است که راستی چه عامل جغرافیایی و یا فرهنگی/ اجتماعی باعث می شده که مردم بوشهر و اطراف آن این قدر به داستان سرایی و شعر و کلا نویسندگی توجه کنند، یعنی کنار آب و مرز زیستن انسان را این قدر نازک و کریستالی می کند؟

-- یک بوشهری ، Nov 29, 2010

بارها کتاب چنين کنند بزرگان را خوانده ام و هنوز هم از خواندن ان لذت ميبرم. بر دستان چنين اساتيدي بايد بوسه زد

-- شيرين ، Nov 29, 2010

قطعا نجف دریابندری از ممتازترین مترجمان و نثرنویسان زبان فارسی در یک صد سال اخیر است. او قریحه ای طبیعی و مدرن دارد و آن چه را تا کنون ترجمه کرده به ذوق سلیم خودش بوده نه به توصیه و سفارش کسی یا نهادی.این ذوق دست مریزاد دارد. پاداش یک نویسنده یا مترجم خواننده ی خوب است . استاد نجف از این بابت حق دارد به خودش ببالد.

-- اسدبیگی ، Nov 30, 2010

شیرازی ها نظریه ای خاص در خصوص بوشهر و بطور کلی بوشهر و اقلیم اطراف ان دارند: هر کی بیاد بوشهر موندگار میشه " عمو خاکش ادمو میگیره " میگما خاکش گیرائی داره .مردمونشم که اقد خوبن که نگو خیلی خون گرمن "ایه که شده ادم برو ی یه روز بیاد بوشهر یهو دیدی 10 سال موندی.شایدم یه عمری.همیشه این نظریه و تعریف و نگاه خاص همسایه شمالی این قطعه گرم گداخته خاک وطن سنگ میزانی بر رابطه عاطفی من خواننده کار های نجف دریابندری بوده و خواهد بود. تسلط نجف نه از نقطه نظر مهارت خدا دادی بر ادبیات ایران زمین است بلک پیوند و تبهور ان بر سرشت و بافت در کنار گذاشتن کلماتی است که ریشه در خاکی دارد که خاصیت ان را شیرازی ها میدانند و تجربه کرده اند . من دست ایشان را بخاطر خدمتش به ادبیات ایران میبوسم و ارزوی سلامتی و پایداری برای او و همه دوستانی که در این برهه زشت از زمان تاریخ ادبیات این مرز و بوم فلم میزنند دارم

-- شهرام ، Dec 2, 2010

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)
-لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
-کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و منتشر نخواهد شد.


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)