خانه > خبر اول > ایران > اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در روز کارگر | |||
اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در روز کارگرگروهی از زندانیان سیاسی با صدور بیانیهای اعلام کردند که روز ۱۱ اردیبهشت، همزمان با روز جهانی کارگر و روز معلم در ایران برای همبستگی با کارگران و آموزگاران ایران، اعتصاب غذا خواهند کرد. در این بیانیه که در تارنمای جنبش راه سبز (جرس)، منتشر شده، آمده است: «حاکمیت فعلی در حالی به استقبال روز کارگر میرود که در اثر سیاستهای ناشایست، ناکارآمد و سرکوبگرانه دولت، اقشار محروم بیش از پیش در زیر فشارهای اقتصادی کمر خم کردهاند.» جمعی از زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ زندان اوین تهران، پنجشنبه ۲ اردیبهشت از آغاز «روزه سیاسی» خود در اعتراض به «وضع موجود در زندانها و بازداشتگاهها، روند بازجوییها، صدور احکام ناعادلانه و ادامه بازداشت زندانیان سیاسی» خبر داده بودند. گفته میشود که زندانیان سیاسی قصد دارند این اعتراضات را تا سالگرد دهمین انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ماه ادامه دهند و روزهای آن را افزایش دهند. «در چنین شرایطی صحبت از حق و حقوق کارگر و زحمتکشان همانقدر مضحک به نظر میرسد که صحبت از حقوق بشر در زندانهای ایران»
زندانیان سیاسی امضاکننده این بیانیه میگویند: «در حالی که اکثر مردم ایران زیر خط فقر هستند ثروتهای کشور ما خرج سیاستهای سرکوبگرانه و جنگطلبانه و صرف رشوه دادن به کشورهای دیگر برای خرید رای آنها در سازمان ملل میشود.» بنا به این بیانیه: «دولت به طور آگاهانه سیاست فقیرسازی و گداپروری سیستماتیک دولتی را تنها به منظور وابسته کردن و تحت فشار قرار دادن هر چه بیشتر اقشار محروم و دور کردن آنان از جنبش اجتماعی در پیش گرفته و در چنین شرایطی صحبت از حق و حقوق کارگر و زحمتکشان همانقدر مضحک به نظر میرسد که صحبت از حقوق بشر در زندانهای ایران.» بیانیه زندانیان سیاسی ادامه دادهاست: «از یازده اردیبهشت سال ۸۸ تا یازده اردیبهشت ۸۹ هزاران پیر و جوان و زن و مرد به ما در زندانها پیوستند. شکنجه شدند و به شهادت رسیدند و بهای آزادیخواهی را با گوشت و پوست خود پرداختند.» در نزدیک به ۱۱ ماه گذشته، هزاران نفر از مخالفان دولت بازداشت شده و شمار زیادی از آنها به احکام اعدام و حبسهای طولانی محکوم شدهاند. گفته میشود تعدادی از تشکلهای کارگری طرفدار جنبش سبز، در عصر روز جهانی کارگر در مقابل وزارتخانه کار در تهران و ادارههای کار شهرهای دیگر تجمع خواهند کرد. |
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|
نظرهای خوانندگان
ما هنوز در خواب خوش ارباب ورعيتی زندگی ميکنيم. يعنی در برابر کارگر وانمود ميکنيم که کارش ارزشی نداشته و ما اگر پولی ميدهيم چون آدم با انصافی هستيم. وای بر ما عدالت اجتماعی از کارگر شروع ميشود(عربها برای ثروت خويش جنگلهای افريقا را آتش ميزدند وبرده ميگرفتند و افريقائيها از ان به عنوان راضيه ياد ميکنند). رحم داشته باشيد بجای حقوق نخود و لوبيا ندهيد. در اروپا ساعت کاری يک کارگر ماهر بيشتر از يک معلم است. بايد سنديکاهای کارگری را گسترش داد. اگر چه تحريم ما را به فقر سوق ميدهد و بيکاريهاي جديد از خير برکت احمدي ن. است.
-- Karo ، Apr 30, 2010