خانه > خبر اول > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقالههای روزنامههای صبح | |||
برگزیده سرمقالههای روزنامههای صبحرنگ واقعیت در بخشی از این سرمقاله آمده است: «دستگاه دیپلماسی ایران روزهای سرنوشت سازی را پشت سر میگذارد. در میان این نبرد شرکایی که تا دیروز روی آنها حساب میکردیم، گاه مواضعی به خود میگیرند تا نگرانی منتقدین دیروز رنگ واقعیت به خود گیرد.» به نوشته این روزنامه، «البته این موضع مسکو در قبال تهران دور از ذهن نبود؛ تفاهمهای تسلیحاتی روسیه و آمریکا، تسلیم اوکراین به روسیه همه آنچه که روسیه طلب میکرد را در دل خود داشت تا روسها خود پرچم تحریم ایران را در دست بگیرند.» دنیای اقتصاد در سرمقاله خود افزوده است: «بیشک امروز که بازارهای داخلی را قربانی کالاهای نامرغوب وارزان چینی میکنیم احتمالا نوع روابط دیروز با روسیه را فراموش کردیم تا پکن نیز امتیازاتی که از واشنگتن طلب میکند را به چنگ آورد.» تقدیر از کاهش یک رابطه سرمقاله نویس قدس نوشته است: «شخصیت سیاسی این کشور در تاریخ مناسبات ایران و انگلیس، بیانگر روابط ظالمانه از سوی لندن و ذهن هر شهروند ایرانی مملو از ستمها و زورگوییهای حقوقی، سیاسی و امنیتی دولتهای اروپایی بویژه دولت انگلیس بوده است.» به نوشته این روزنامه، «بررسی سیر روابط ایران و انگلیس این حقیقت را اثبات مینماید که این دولت قائل به رعایت قاعده بازی در مناسبات بین دو کشور بر اساس رعایت موازین بینالمللی نیست و تلاش میکند با بازسازی حوادث اول انقلاب، سفارت انگلیس در تهران را همچون سفارت آمریکا به لانه جاسوسی تبدیل نماید که شواهد پس از انتخابات و اعترافهای برخی افراد، این ادعا را تأیید نموده است.» قدس در ادامه آورده است: «لذا انتظار افکار عمومی از نمایندگان ملت، تحدید روابط ایران و انگلیس به امور کنسولی است و در صورت استمرار اقدامهای گذشته، قطع رابطه میباید در دستور کار قرار گیرد.» رفتارهای مشابه تئوریک در ابتدای این سرمقاله نوشته شده است: «طی بیست سال گذشته؛ یعنی دوران پس از جنگ، کشورمان سه رییس جمهور به خود دیده است که هر سه، از نظر اقتصادی مورد نقدهای بسیاری قرار گرفتهاند؛ اما نکته مهمی که مورد غفلت واقع شده این است که در بیست سال گذشته به لحاظ تئوریک این سه دولت، مشابه هم رفتار کردهاند. یا به عبارت دیگر نظریه اقتصادی حاکم بر آنها با شدت و ضعف، یکی بوده است.» این روزنامه در ادامه افزوده است: «بعد از پایان جنگ، دولت سازندگی به ریاست آقای هاشمیرفسنجانی سیاستهای اقتصادی خود را برای رشد و توسعه کشور به مورد اجرا گذاشت که نقدهای بسیاری را به سبب فشارهای اقتصادی بر مردم به همراه داشت و بررسی شاخصهای اقتصادی بهویژه دو شاخص رشد نقدینگی و اندازه مالی دولت کاملا نشان میدهد که این دولت مرامی کینزی داشته است. اگرچه با تحلیلهای نادرستی در آن زمان گفته میشد هدف دولت سازندگی، نیل به اقتصاد آزاد میباشد، اما باید گفت که چارچوب کلی تصمیمات آن دوره هشت ساله با شاخصهای اقتصاد آزاد همخوانی نداشت.» به نوشته دنیای اقتصاد، «پس از دولت سازندگی، مردم برای رهایی از فشارهای کینزی به دولت آقای خاتمی دل بستند و این دولت نیز کماکان به گواه شاخصهای اقتصادی، همان سیاست اقتصادی را با شدت کمتری ادامه داد... دولت فعلی میتواند با اقدامات سلبی خود زمینه رشد و شکوفایی کشور را فراهم کند. پایبندی به این دو سیاست است که در بلندمدت، رضایت عمومی را افزایش خواهد داد.» سایر مطبوعات: |
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|