| خانه > خبر اول > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح | |||
برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبحزبان اقناعی در بخشی از سرمقاله امروز این روزنامه نوشته شده است: «شصت‌وچهارمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل به لحاظ محتوای مباحث، فرق چندانی با نشست‌های قبلی آن ندارد. در واقع هر سال رهبران جهان در ماه سپتامبر به نیویورک می‌روند تا در همایشی جهانی، مواضع کشور خود را تبیین و تبلیغ و در حاشیه اجلاس با رهبران چند کشور دیگر و احیانا دبیرکل سازمان ملل، ملاقات کنند. پس اهمیت حضور رهبران جهان در نیویورک چیست؟» سرمقاله‌نویس این روزنامه افزوده است: «در این فضا اگر رهبران جهان در پی ارائه نطق‌هایی با پشتوانه حقوقی محض باشند، کارشان آب در هاون کوفتن خواهد بود. پس مباحث به صورت قهری ماهیت سیاسی می‌یابد و توانایی رهبران در قدرت اقناع آنان خواهد بود. اقناع مسموع در باشگاه مجمع عمومی سازمان ملل، اقناع از راه اثبات حقوق نیست؛ بلکه وقتی دهانی گشوده می‌شود تا دیگران را با خود و کشورش همراه کند.» به نوشته روزنامه دنیای اقتصاد، «در مجمع عمومی سازمان ملل دو سلاح بیشتر در دست رهبران و نمایندگان کشورها نیست؛ اول قدرت سیاسی و اقتصادی که تقریبا معلوم است در اختیار چه کشورهایی است؛ قدرت واقعی سخنرانان مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک نیست، هر کس براساس توشه‌ای که با خود آورده است، سهمی می‌برد. سلاح دوم هم زبان اقناعی و تحسین برانگیز است.» قلم‌های بی‌مهار سرمقاله نویس جمهوری اسلامی نوشته است: «در مدت ۳۰ سالی که از عمر نظام جمهوری اسلامی گذشته است مقاطع متعددی برای امتحان پس دادن همه کسانی که به نحوی اهل نوشتن و گفتن هستند و جامعه را مخاطب قرار می‌دهند، پیش آمد. در میان این امتحان‌ها از همه سخت‌تر امتحانی بود که در ماه‌های اخیر با آن مواجه شدیم و هنوز ادامه دارد. چه بسا قلم‌ها که بی‌مهار نوشتند و چه بسا زبان‌ها که بی‌باک گفتند.» به نوشته این روزنامه، «آنچه تاکنون از بسیاری زبان‌ها و قلم‌ها شنیده و دیده شده، برخلاف توصیه اکیدی است که از زبان رهبری در خطبه نماز عید فطر شنیده شده‌ایم. حتی بعضی مسئولان که براساس مسئولیتشان موظفند حافظ آبروی آحاد مردم جامعه باشند، برخلاف تعهدی که دارند و برخلاف سوگندی که یاد کرده‌اند، به این گرداب افتاده و مرتکب تهمت و افترا زدن به دیگران شده‌اند.» جمهوری اسلامی در ادامه افزوده است: «علاوه بر این، باب غلط و انحرافی که متاسفانه در رسانه‌های مکتوب و غیرمکتوب به نحو بسیار گسترده‌ای باز شده و جریان دارد. استفاده از رسانه‌های خارجی و استناد و توسل به آنها که در غرض‌ورزی و آلوده بودنشان تردیدی وجود ندارد، نیز به یکی از ابزارهای حمله کردن به رقیب توسط رسانه‌ها از جمله رسانه ملی تبدیل شده است.» مظلومیت تاریخی سرمقاله نویس کیهان نوشته است: «در روزها و هفته‌های بعد از انتخابات، ندای مظلومیت فراوان بلند شده است. افراد زیادی از مردم عادی و سیاسیون ادعا کرده‌اند در این میانه حقی از آنها ضایع شده یا ظلمی بر آنها رفته است. این ادعاها که خصوصاً در میان مردم عادی بعضی از آنها به حق هم بود، از جانب نظام بر زمین نماند.» به نوشته این روزنامه، «کارنامه نظام جمهوری اسلامی در همین چند ماه بعد از انتخابات اگر به انصاف نگریسته شود، به خوبی گویای آن است که این نظام آماده است بر خود سخت بگیرد تا مردم آسوده باشند و از آبروی خویش هزینه کند تا آبروی دیگرانی که شاید چندان حرمت و احترامی هم برای نظام قائل نیستند، صدمه نبیند و آسودگی‌شان به هم نخورد.» کیهان در ادامه پرسیده است: «چه کسی مظلوم است؟ علیه چه کسی توطئه کرده‌اند و او در عین اقتدار حالا که توطئه‌ها شکست خورده، حاضر به شنیدن ندای ریاکارانه وحدت و آشتی از جانب توطئه‌گران است؟ این قصه را باید طور دیگر نوشت. نظام چنین مقتدر و مظلوم، چند مشابه در طول تاریخ دارد؟» سایر مطبوعات:  |
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|
||
 |
