ایران «نسل جدیدی» از سانتریفیوژ‌ها را ساخت

علی‌اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران می‌گوید که جمهوری اسلامی نسل جدیدی از سانتریفیوژها را ساخته که در حال آزمایش است.

آقای صالحی امروز سه‌شنبه در نخستین کنفرانس خبری خود گفت که «زنجیره‌های ۱۰ تایی از این سانتریفیوژها در حال آزمایش است.»

به گفته صالحی، قدرت جداکنندگی سانتریفیوژهای کنونی ایران، ۲/۱ است و تلاش می‌شود این رقم به بالای پنج برسد.

وی در عین حال اظهار امیدواری کرد که این قدرت جداکنندگی در آینده به عدد ۱۰ برسد.

علی‌اکبر صالحی

صالحی همچنین حاضر نشد تعداد سانتریفیوژهای فعال در نطنز را اعلام کند. او گفت که این مسئله مربوط به «حاکمیت ملی ایران» است و ضرورتی نمی‌بیند درباره آن اظهارنظر کند.

غلامرضا آقازاده، رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی، ششم آذر ماه سال گذشته گفته بود که ایران پنج هزار سانتریفیوژ فعال دارد و تا پنج سال آینده، تعداد آنها را به ۵۰ هزار افزایش خواهد داد.

تأسیسات هسته‌ای نطنز، ظرفیت نصب ۵۴ هزار سانتریفیوژ را دارد.

ایران در حال حاضر زیر فشار سومین دوره از تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار دارد که خواستار توقف غنی‌سازی اورانیوم است.

قدرت‌های بزرگ جهانی برای خروج از این بحران، بازگشت به مذاکره از سوی ایران و توقف افزایش سانتریفیوژها را پیشنهاد کرده‌اند.

رضایت ایران از همکاری روسیه
آقای صالحی در بخش دیگری از کنفرانس خبری خود، همکاری مسکو در نیروگاه اتمی بوشهر را «راضی‌کننده» توصیف کرد، اما گفت که نمی‌تواند زمان دقیق را‌ه‌اندازی این نیروگاه را اعلام کند.

او افزود که تهران قصد ندارد از مسکو به خاطر تاخیر در راه‌اندازی این نیروگاه، «غرامت» بگیرد.

نیروگاه اتمی بوشهر واقع در جنوب ایران، ظرفیت تولید هزار مگاوات برق را دارد.

روسیه سوخت اورانیوم مورد نیاز این نیروگاه را از ماه دسامبر ۲۰۰۷ تا ژانویه ۲۰۰۸ به ایران صادر کرد. این سوخت در بوشهر تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است.

این نیروگاه هفتم اسفندماه سال گذشته با «سوخت‌گذاری مجازی» پیش راه‌اندازی شد و هنوز مشخص نیست که چه زمانی به طور رسمی کار خود را آغاز خواهد کرد.

این نیروگاه هسته‌ای قرار بود سال ۲۰۰۷ راه‌اندازی شود، اما پیمانکار روسی آن گفته است که آن را تا پایان سال ۲۰۰۹ تکمیل می‌کند.

نیروگاه بوشهر که نخستین نیروگاه هسته‌ای ایران به شمار می‌رود، ‌نخست قرار بود در اواسط دهه ۷۰ میلادی توسط شرکت زیمنس آلمان احداث شود، اما در پی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ این شرکت عملیات احداث نیروگاه بوشهر را نیمه‌کاره رها کرد.

روسیه بیش از ۱۰ سال است که مسئولیت راه‌اندازی نیروگاه اتمی بوشهر را از شرکت آلمانی زیمنس تحویل گرفته است.

قرارداد تکمیل ساخت واحد اول نیروگاه اتمی در بوشهر، ژانویه ۱۹۹۵ در تهران امضا شد.

تکمیل ساخت نیروگاه هسته‌ای بوشهر بارها در بحبوحه تنش‌ها درباره برنامه هسته‌ای ایران به تعویق افتاده است.

این در حالی است که آقای صالحی مشکلات «فنی و اقتصادی» را از دیگر عوامل تاخیر در راه‌اندازی این نیروگاه می‌داند.

وی در عین حال اظهار داشت که نیروگاه بوشهر «مراحل آزمایشی متعددی در پیش رو دارد که بسیار حساس» است.

رئیس سازمان انرژی اتمی ایران وعده داده که ایران باتوجه به تجربه نیروگاه بوشهر، در قرارداد‌های بعدی «همه ملاحظات» را در نظر خواهد گرفت.