صبح یک‌شنبه، 18 مرداد 1388
بیانیه جمعی از روزنامه‌نگاران به مناسبت روز خبرنگار
جمعی از روزنامه‌نگاران با انتشار بیانیه‌ای ضمن ابراز نگرانی از دربند بودن جمع زیادی از دوستان روزنامه‌نگار خود اعلام کردند که امسال روز خبرنگار نداریم. متن کامل این بیانیه که در سایت نوروز منتشر شده به شرح زیر است:

17 مرداد، فقط یک بهانه بود و یک دلخوشی کوچک؛ اگرنه رنج روزنامه‌نگاری و روزنامه‌نگار ماندن در این سرزمین، نقل مکرری است که تکرار آن تنها نمکی بر زخم کهنه ماست. اما این بار در شرایطی بس عجیب و ناگوار، روز خبرنگار از راه می‌رسد. روزنامه‌ها از کمترین آزادی بیان برای نقل – و نه حتی تحلیل- این روزهای پرآشوب و پراتفاق برخوردارند و عده‌اي به صورت غيرقانوني تا لحظه چاپ، بر تمامی جزئیات مطالب نظارت و مداخله می‌كنند. مسولان قضايي و دولتي مردم را از توجه به رسانه‌هاي برون مرزي بازمي‌دارند، اما با بستن دريچه‌هاي اطلاع رساني براي رسانه‌هاي داخلي عملا فرصت را در اختيار رسانه‌هاي برون مرز قرار داده‌اند. بي‌اعتمادي دولت و دستگاه قضايي به اصحاب رسانه تا بدان جا پيش رفته كه اكنون ده‌ها تن از همكاران ما قريب پنجاه روز است كه در بازداشت غیرقانونی و نگران‌کننده به سر می‌برند و خطر بازداشت و تعقیب بسياري ديگر را تهدید می‌کند. انجمن صنفی روزنامه‌نگاران نیز در آستانه برگزاری مجمع عمومی، شب هنگام با دستور عجیب و خارج از عرف و روال دادستان تهران تعطیل می‌شود تا روزخبرنگار بیش از پیش ناگوارتر و غمبارتر شود. با این شرح مختصر که تنها گوشه ای از وضعیت نابه‌سامان و غیرقانونی حاکم بر روزنامه ها و روزنامه نگاران است، روز خبرنگار امسال را به سوگ آزادی قلم و بیان می نشینیم و براي ابراز همدردري و همصدايي با همكاران دربندمان از هرگونه شرکت در مراسم تقدیر و تشکر از اصحاب رسانه و دریافت تبریک‌ها و هدایای نهادها، ارگان ها و سازمان هاي دولتي خودداری می کنیم. تا زماني كه حقوق اساسي ركن چهارم دموكراسي و روزنامه‌نگاران به آساني پايمال مي‌شود، چگونه مي‌توان تبريك گفت و تبريك شنيد. هديه امسال ما حسرت است و دريغ و با اندوه در آرزوي آزادي دوستان دربندمان هستيم. باشد که در روزگاری نزدیک، تاوان آیینه‌گی، سنگ نباشد و حرمت و حريم روزنامه‌نگاران و اصحاب رسانه پاس داشته شود.

ابراهیم زاده حمید رضا،
آذر شبنم،
آذر،شكوفه
آذرپیک صبا،
آصفي،سهيل
ارغنده پورکریم،
اسلامی منوچهری حمیدرضا،
اسدی هوشنگ
اعزازی مجید،
افتخاری راد امیرهوشنگ،
افروز منش مهدي،
امرايي،اميلي
آقایی ساسان،
سامناک آقایی
انصاری فراز،
اکبری مريم،
اکبریان هاشم،
امامي،پروين
امیری نوشابه
ایرانمهر امید،
باباخانی سحر،
بابایی آرش،
بابایی، علیرضا
باستانی
بارسقيان،سرگه
باروتی هاشم،
بهکام نگين،
بیژن مومیوند،
بورغني،احمد
بیگدلی زهرا،
پاک نهاد ایمان،
پدرام،مسعود
پژوه فریبا،
تاجیک عبدالرضا،
تاجیک مهدی،
تهرانی فرنوش،
توحیدی مرجان،
تخيري،نسرين
جعفری محمد،
جعفری نوشین،
جهانبين،شيدا
جمشیدی ایرج،
حسن نيا آرش،
حسنعلی زاده فرناز،
حسین زاده محبوبه،
حسيني،مليحه
الحسینی محمد صادق،
حکمت مهسا،
خرسند ليلي،
خيرابي،ناهيد
خوارزمی مهراوه،
درخشان ليلا،
دليري جواد،
دهقان علي،
دوراندیش هومان،
رحیمی علیرضا،
رستگاری ثمینا،
رستمي،اردشير
رسول پور،سامان
رفیعی طالقانی مسعود،
رفيعي،بهرام
رفيع زاده،شهرام
رنجی پور علی،
رهبر محمد،
روستایی فرزانه،
زارع کهن نفیسه،
سالک سجاد،
سخنور حسین،
سعادت آیدا،
سيدآبادي،علي
سلطاني،كامبيز
سلطان آبادی محمود،
سهرابی نژاد ثریا،
شادی آذری،
شجاعیان رضا،
شرفی مینا،
شریف شهرام،
شعردوست صبا،
شهرابي محمد،
شیرزادی علی،
صادقي،محمد
صفاری سارا،
صمدبیگی بهروز،
طجوزی علی،
طلوعی سحر،
عاشوري امین،
عبدالهي،عشرت
عدلی محمد،
عليپور،محمد حسن
عليجاني،رضا
عسگری محمدعلی،
عقلمند زهرا،
غلامی احمد،
غنی مهدی،
فاتحی مهدی،
فتحي،مجتبي
فرقانی مهدیس،
فراهاني،عذرا
فرهادیان سروش،
فغفوري،گيسو
فرهنگی شهرام ،
فضلی زهرا،
قاضی هلیا،
قاضي،فرشته
قافله باشي،مهديه
قربانپور فرشاد،
قلی پور علی،
کاکایی پریسا،
كاظميان،مرتضي
كلهري زهرا،
گودرزی کوهیار،
گوران فرهاد،
لطفي ليلا،
لقایی مرجان،
علم الهدی امین،
عليخاني،ارشاد
لهردی ندا،
مازندراني احسان،
مافی حمید،
مجمع علیرضا،
محمدحسين آزاده،
محمدی حسن،
محسنی مهدی
محمودی سام،
مسعود میر،
مظاهری ریحانه،
ملیحی علی،
منتظري آرمين،
مهرابي احسان،
مهرانی بهزاد،
مهرجو بهراد،
مهرگان کیوان،
موسوی علی،
موسوی سمانه
میرزایی مریم،
میرزایی مژگان،
مزورعی حنیف،
میری مسعود،
نسب‌عبداللهي محمدرضا،
نمکچیان یاسین،
نخعي،اميرعباس
همتی زینب،
واعظ زهرا،

این چنین دادگاهی‌ شرم آور است. بدون شک خانم رئس و این دو کارمند بیچارهٔ سفارت از هر گناهی مبرا هستند. ما بسان اینجور محاکمه‌ها را از حکومتهایی بسان جمهوری اسلامی انتظار داریم. احتمالا بقیه حضرات هم در زمینه اتهامات وارده بی‌ گنهند اما: برخی‌ از اونها گناه دیگری دارند: آنها پایگزارن و مستحکم کنندگان حکومتی بودند و هستند که به سیستم بسیار بدتر از اینها بچه‌های مردم را محاکمه کرده و زندان انداخته و یا کشته. در مقابل رفتار گذشته این حکومت، چنین دادگاهی‌ خیلی‌ هم لیبرال به نظر میرسه (!) و آن‌ دسته از آقایان حزبالهی یا طرفدار جمهوری اسلامی که در این دادگاه تشریف دارند بد هم نیست که طعم "عدالت السلامی" که به بقییه میدادند یک کمی‌ خودشان هم بچشند.

واقعا" خجالت آور است که یک عده خارجی به اسم کارمند محلی یا هر چیز دیگر که مهمان کشورمان هستند از لطف حاصبخانه سو استفاده کنند و بدنبال ضربه زدن به امنیت کشور باشند این نهایت کم لطفی است که نمک بخورند ونمکدان بشکنند . به فرض اختلاف در داخل سفارتهای خارجی به چه حقی به خود اجازه مداخله در مسایل داخلی ایران را می دهند. باید هوشیار باشیم و کودتای 28 مرداد را فراموش نکنیم علیرغم همه اختلافات نباید به اجنبی ها و کارمندان محلی شان اجازه!! سو استفاده از این فرصتها را بدهیم چرا که اگر تاریخ تکرار شود دیگر به این راحتی ها روی امنیت را نمی بینیم عراق و افغانستان با ما خیلی فاصله ندارند از حضور خارجی هادر این کشورها درس بگیریم.