تاریخ انتشار: ۲۹ تیر ۱۳۸۸ • چاپ کنید    

فرانک مک‌کورت، برنده پولیتزر درگذشت

فرانک مک‌کورت، نویسنده ایرلندی‌تبار آمریکایی و برنده جایزه ادبی پولیتزر در سن ۷۸ سالگی درگذشت.

«خاکسترهای انجلا» نام معروف‌ترین رمان مک‌کورت بود که به وسیله آلن پارکر سینماگر برجسته انگلیسی در سال مورد اقتباس قرار گرفت. در این فیلم، رابرت کارلایل و امیلی واتسن، نقش‌های اصلی را بازی می‌کردند.

این رمان، اثری اتوبیوگرافیک بود و در حقیقت بازگویی خاطرات نویسنده از دوران کودکی تلخ و مشقت‌بارش در ایرلند در یک خانواده الکلی و به دنبال آن مهاجرت به آمریکاست.


فرانک مک‌کورت

مک‌کورت آمو‌زگار مدرسه بود و نامش خیلی دیر به عنوان نویسنده مطرح شد. وی نخستین رمانش را که «خاکسترهای انجلا» نام دارد، در سال ۱۹۹۶ و در سن ۶۰ سالگی نوشت؛ رمانی که مک‌کورت به خاطر آن جایزه پولیتزر را دریافت کرد و به نویسنده‌ای سرشناس تبدیل شد.

مک‌کورت بعد از انتشار رمان گفته بود که او می‌بایست قبل از نوشتن این رمان، بر خشمش غلبه می‌کرد.

مک‌کورت می‌گفت که تحت تاثیر شون اوکیسی، نویسنده بزرگ ایرلندی و بعد از خواندن آثار او، به نویسندگی علاقمند شد و داستان‌نویسی را شروع کرد.

او در این باره افزود: «شون اوکیسی، درباره مردم کوچه و خیابان، مادرش و مرگ کودکانش و فقر می‌نوشت و این نوشته‌ها مرا تکان داد، چرا که قبل از آن فکر می‌کردم نویسنده باید فقط در مورد مسائل انگلیسی‌ها کتاب بنویسد.»


پوستر فیلم «خاکسترهای انجلا»

انتشار کتاب «خاکسترهای انجلا» به خاطر درونمایه تراژیک و لحن طنزآمیز آن، بسیاری از خوانندگان را جلب کرد و تاثیر عمیقی بر ادبیات بریتانیا گذاشت.

مری برستد، نویسنده ایرلندی و اولین کسی که نسخه دست‌نویس «خاکسترهای انجلا» را خوانده بود، درباره این کتاب می‌گوید: «به نظر من بهترین کتابی است که درباره دوران کودکی و رشد در ایرلند نوشته شده است.»

«خاکسترهای انجلا» با ترجمه منیژه بهزاد در ایران نیز منتشر شده است.

«تیس»، «آموزگار» و «انجلا و مسیح نوزاد» از آثار دیگر فرانک مک‌کورت هستند.

Share/Save/Bookmark

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)
-لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
-کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و منتشر نخواهد شد.


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)