«اگر تبرئه شدند، چه کسی پاسخگو خواهد بود؟»

لیدا حسینی‌نژاد

هنگامه شهیدی، روزنامه‌نگار و عضو حزب اعتماد ملی از ۲۹ ژوئن یا نهم تیرماه در بازداشت به سر می‌برد. این در حالی است که وی از وضعیت جسمانی خوبی برخوردار نیست و تا به امروز هم مادر خانم شهیدی تنها یک بار موفق به دیدار دخترش شده است. نامشخص بودن وضعیت هنگامه شهیدی باعث نگرانی خانواده او و بسیاری دیگر شده است. از محمد مصطفایی وکیل او درباره آخرین وضعیت ایشان پرسیدم:

خانم هنگامه شهیدی در حال حاضر گویا در زندان اوین هستند. مادرشان توانستند پس از چند هفته به ملاقات فرزندشان بروند و هنگامه را ملاقات کنند.

متأسفانه هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی، خانم شهیدی در وضعیت نامناسبی قرار دارد. تکلیف پرونده‌ی ایشان به دلایلی که ما هم از آن اطلاع نداریم، مشخص نیست. نمی‌دانیم چه اتهامی به خانم شهیدی وارد کرده‌اند و تا کی در بازداشت به سر خواهند برد.

من وکالتنامه‌ای را که برای خانم شهیدی تنظیم کرده‌ام، در زمان تصدی‌گری آقای مرتضوی به دفتر ایشان دادم که این وکالتنامه را به امضای خانم شهیدی برسانند. هم‌چنین وکالتنامه‌ی دیگری را هم به دفتر دادسرای امنیت دادم. ولی متأسفانه هنوز هم که هنوز است، خبری از امضای این وکالتنامه نشده است.

در هرحال وضعیت ایشان از لحاظ قضایی مناسب و مساعد نیست و من نگران این هستم که احتمالاً این رویه‌ی نادرستی که در مورد پرونده‌ی ایشان طی شده است، به همین صورت بخواهد ادامه پیدا کند.

هنگامه شهیدی در کنار مهدی کروبی و غلامحسین کرباسچی

فکر می‌کنید اقدام بعدی چه می‌تواند باشد؟ چه طور می‌شود روند این پرونده را به پیش برد؟

من فکر می‌کنم با توجه به این‌که قراری که برای خانم شهیدی صادر شده، قرار بازداشت موقت است، و با توجه به این که خانم شهیدی روزنامه‌نگار هستند و قرار بازداشت موقت یکی از سنگین‌ترین قرارهای تأمین کیفری است که یک بازپرس یا دادیار یا قاضی می‌تواند صادر کند و زمانی که این قرار صادر می‌شود، این تکلیف به وجود می‌آید که حتماً باید متهم در بازداشت به سر ببرد؛ ولی در تمام دنیا و به خصوص در تمام کشورهایی که قوانین پیشرفته‌ای دارند، از قرار تأمین کیفری در بازداشت موقت در مواقع بسیار خاصی استفاده می‌کنند.

در مورد خانم شهیدی با توجه به وضعیت خاصی که ایشان دارند، هم از لحاظ وضعیت جسمانی‌شان و هم این که تا به حال سابقه‌ی کیفری نداشته‌اند و روزنامه‌نگار هستند و از نظر اجتماعی هم در سطح مناسبی قرار دارند و حالا نه تنها در مورد ایشان، در مورد کسان دیگری هم به همین صورت است.

من وقتی فعالان سیاسی را می‌بینم، وقتی به اتهام‌های آن‌ها و به سابقه‌هایشان نگاه می‌کنم، می‌بینم که این افراد واقعاً بعد از انقلاب لااقل هیچ سابقه‌ی کیفری نداشتند و اگر در آن زمان هم زندان بودند، به خاطر وضعیت سیاسی که آن موقع وجود داشت، بوده است. به هر حال این‌ها را می‌توانند با قرار تأمین کیفری مناسب‌تری آزاد کنند.

مضافاً به این که اصلاً نگه داشتن این افراد در زندان به صورت طولانی‌مدت هم واقعاً دردی را دوا نمی‌کند. هیچ تأثیری در پرونده‌ی قضایی این‌ها ندارد.

از طرفی هم اگر این روند ادامه پیدا کند، چه در مورد خانم شهیدی و چه در مورد بازداشت‌شدگان دیگر، این احتمال وجود دارد که در محاکماتی که انجام می‌شود، پرونده به دادگاهی که ارسال می‌شود، با رسیدگی‌های قضایی شخص متهم تبرئه بشود.

به عنوان مثال خانم شهیدی می‌خواهند از اتهاماتی که به ایشان وارد شده است، تبرئه شوند. در آن صورت چه کسی پاسخگوی زندانی بودن این اشخاص خواهد بود؟ این فشارها را چه کسی در نهایت می‌خواهد پاسخ بدهد؟

به خاطر همین است که قرار بازداشت موقت را در هیچ جا صحیح نمی‌دانند و من هم نظرم این است که در مورد این پرونده و پرونده‌های دیگر می‌توان قرار بازداشت موقت را به قرارهای سبک‌تر دیگری تبدیل کرد و این روند یک روند عادلانه خواهد بود. پس از آن هم محاکمه به گونه‌ای باشد که متهم از دادرسی منصفانه‌ای برخوردار شود.